Επικοί ύμνοι των “μικρών” της Superleague
Άλλοι γελάνε με τα μπουζουκάκια στον ύμνο της ΑΕΚ, άλλοι με το πομπώδες εμβατήριο του ΠΑΟ και άλλοι με την απουσία μετριοφροσύνης στον ύμνο του Ολυμπιακού. Η πραγματική μαγεία όμως κρύβεται στους ύμνους των θεωρητικά υποδεέστερων ομάδων της Superleague.
Το κακό με τον ύμνο της ομάδας σου ξέρεις ποιό είναι; Ότι πρέπει να τον ακούς υποχρεωτικά κάθε φορά που πηγαίνεις στο γήπεδο και να τον λούζεσαι σε όλη σου τη ζωή. Σου αρέσει δεν σου αρέσει.
Συνήθως ντρέπεσαι για τον ύμνο της ομάδας σου. Γιατί έχει φάει τόσο κράξιμο από τους αντιπάλους που ακόμα και εσένα σου τη σπάει. Το χωνεύεις όμως και τον σιγοτραγουδάς κάθε φορά που τον ακους από τα μεγάφωνα του γηπέδου.
Το θέμα είναι ότι υπάρχουν μερικοί επικότατοι ύμνοι στη χώρα μας. Κάτι κουπλέ και κάτι ρεφρέν που μπορούν μόνο επικά να χαρακτηριστούν. Μην παρεξηγείσαι για την ομάδα σου. Ούτε εγώ γουστάρω τον υμνο της δικής μου ομάδας και γελάω όταν τον ακούω.
Κοινή παρατήρηση για τους περισσότερους από τους παρακάτω ήχους είναι ότι αυτοί που τους τραγουδούν θυμίζουν περισσότερο μια ελληνική version των Monty Pythons που κοροϊδεύουν παρά χωρωδία που εξυμνεί μια ομάδα.
Τα jinglάκια επίσης είναι πιο παιδικά και απλοϊκά και από εκείνα που έβγαζε κάποτε ο Charlie Sheen στο Two and a Half Men.
Ο ύμνος του Αστέρα Τρίπολης
Θυμίζει: Κάτι από Αντύπα. Ρε λες;
Επικό σημείο: Οι τρομπέτες που αναγγέλουν την άφιξη του βασιλιά και η ατάκα “να σε βλέπει νικητή θέλει όλη η Αρκαδία κι όπου πας σ' ακολουθεί και με μπόρες και με κρύα”.
Ο ύμνος της Skoda Ξάνθη
Θυμίζει: Παρέλαση αρμάτων στο Ρίο. Σάμπα ντι Τζανέιρο.
Επικό σημείο: Τα σφυρίγματα αλά “Η Ρένα είναι οφσάιντ” σε όλο τον ύμνο. “Μα κι αν ακόμη εγώ πεθάνω και αν ανέβω στον παράδεισο επάνω, τη Skoda Ξάνθη θα τη λατρεύω και ως τον άλλο κόσμο εκείνη θα πιστεύω”.
Ο ύμνος του ΠΑΣ Γιάννινα
Θυμίζει: Παραδοσιακό γλέντι που στήνεται στην πλατεία ενός χωριού έξω από τα Γιάννενα.
Επικό σημείο: Τα βιολιά, τα λαούτα και ειδικά η φωνή γέροντος μουσουργού που προμηνύει την έξοδο της ομάδας στην Ευρώπη.
Ο ύμνος του ΟΦΗ
Θυμίζει: Προσκοπικό τραγούδι
Επικό σημείο: Οι στίχοι “Όφη είσαι σαν Θεός, ο πιο καλός μας φίλος μες στα αντίπαλα τερέν” και “ρίξε τους στ' αυτιά, ρίξε τους εφτά”.
Ο ύμνος του Α.Ο. Κέρκυρας
Θυμίζει: Διάφορα παιδικά τραγούδια του Λουκιανού Κηλαηδόνη.
Επικό σημείο: Ο στίχος “Μπλε Ελλάδα μας θυμίζει, κόκκινο μας ερεθίζει, Α.Ο. Κέρκυρα να φωνάξουμε μαζί”.
Ο ύμνος του Παναιτωλικού
Θυμίζει: Σχολική γιορτή λίγο πριν τα Χριστούγεννα.
Επικό σημείο: Όταν ακούγεται ο χαρακτηρισμός “εξέδρα φλογερή” από μια χωρωδία που στην καλύτερη θα συνόδευε παρέλαση λιλιπούτειων καρναβαλιστών.
Ο ύμνος του Εργοτέλη
Θυμίζει: Ταινία ασπρόμαυρη όπου μερικοί χαρούμενοι άνδρες επιστρέφουν από εκδρομή τραγουδώντας.
Επικό σημείο: Μόνο και μόνο το γεγονός ότι χαρακτηρίζουν από μόνοι τους την ομάδα “επική”.
και bonus από την Football league..
Ο ύμνος του Θρασύβουλου
Θυμίζει: Δημιούργημα του Family the label.
Επικό σημείο: Όλο το ραπάρισμα αλλά κυρίως το “μία είναι η ομάδα, ένας είναι ο στρατηγός, οδηγός μας η ελπίδα, απ' τα δυτικά το φως”.
Βέβαια όλοι αυτοί οι ύμνοι, όλες αυτές οι συνθέσεις φαίνονται τόσο μα τόσο λυρικοί και υπέροχοι μπροστά σε αυτό που ακούσαμε, με σκυμμένο το κεφάλι από την αμηχανία, μετά την πρόκριση της Εθνικής.
Προς Προέδρους ΠΑΕ και φιλάθλους που ενίστανται και επιθυμούν να κάνουν μήνυση γιατί τους θίξαμε τον ύμνο:
Α) Όλοι οι ύμνοι έχουν ένα στραβό, ανεξαιρέτως.
Β) Πατήστε ένα replay στον ύμνο σας, κάτι στραβό δεν έχει;
Γ) Έλα, πλακίτσα κάνουμε..
Πηγή: http://www.men24.gr/
Το κακό με τον ύμνο της ομάδας σου ξέρεις ποιό είναι; Ότι πρέπει να τον ακούς υποχρεωτικά κάθε φορά που πηγαίνεις στο γήπεδο και να τον λούζεσαι σε όλη σου τη ζωή. Σου αρέσει δεν σου αρέσει.
Συνήθως ντρέπεσαι για τον ύμνο της ομάδας σου. Γιατί έχει φάει τόσο κράξιμο από τους αντιπάλους που ακόμα και εσένα σου τη σπάει. Το χωνεύεις όμως και τον σιγοτραγουδάς κάθε φορά που τον ακους από τα μεγάφωνα του γηπέδου.
Το θέμα είναι ότι υπάρχουν μερικοί επικότατοι ύμνοι στη χώρα μας. Κάτι κουπλέ και κάτι ρεφρέν που μπορούν μόνο επικά να χαρακτηριστούν. Μην παρεξηγείσαι για την ομάδα σου. Ούτε εγώ γουστάρω τον υμνο της δικής μου ομάδας και γελάω όταν τον ακούω.
Κοινή παρατήρηση για τους περισσότερους από τους παρακάτω ήχους είναι ότι αυτοί που τους τραγουδούν θυμίζουν περισσότερο μια ελληνική version των Monty Pythons που κοροϊδεύουν παρά χωρωδία που εξυμνεί μια ομάδα.
Τα jinglάκια επίσης είναι πιο παιδικά και απλοϊκά και από εκείνα που έβγαζε κάποτε ο Charlie Sheen στο Two and a Half Men.
Ο ύμνος του Αστέρα Τρίπολης
Θυμίζει: Κάτι από Αντύπα. Ρε λες;
Επικό σημείο: Οι τρομπέτες που αναγγέλουν την άφιξη του βασιλιά και η ατάκα “να σε βλέπει νικητή θέλει όλη η Αρκαδία κι όπου πας σ' ακολουθεί και με μπόρες και με κρύα”.
Ο ύμνος της Skoda Ξάνθη
Θυμίζει: Παρέλαση αρμάτων στο Ρίο. Σάμπα ντι Τζανέιρο.
Επικό σημείο: Τα σφυρίγματα αλά “Η Ρένα είναι οφσάιντ” σε όλο τον ύμνο. “Μα κι αν ακόμη εγώ πεθάνω και αν ανέβω στον παράδεισο επάνω, τη Skoda Ξάνθη θα τη λατρεύω και ως τον άλλο κόσμο εκείνη θα πιστεύω”.
Ο ύμνος του ΠΑΣ Γιάννινα
Θυμίζει: Παραδοσιακό γλέντι που στήνεται στην πλατεία ενός χωριού έξω από τα Γιάννενα.
Επικό σημείο: Τα βιολιά, τα λαούτα και ειδικά η φωνή γέροντος μουσουργού που προμηνύει την έξοδο της ομάδας στην Ευρώπη.
Ο ύμνος του ΟΦΗ
Θυμίζει: Προσκοπικό τραγούδι
Επικό σημείο: Οι στίχοι “Όφη είσαι σαν Θεός, ο πιο καλός μας φίλος μες στα αντίπαλα τερέν” και “ρίξε τους στ' αυτιά, ρίξε τους εφτά”.
Ο ύμνος του Α.Ο. Κέρκυρας
Θυμίζει: Διάφορα παιδικά τραγούδια του Λουκιανού Κηλαηδόνη.
Επικό σημείο: Ο στίχος “Μπλε Ελλάδα μας θυμίζει, κόκκινο μας ερεθίζει, Α.Ο. Κέρκυρα να φωνάξουμε μαζί”.
Ο ύμνος του Παναιτωλικού
Θυμίζει: Σχολική γιορτή λίγο πριν τα Χριστούγεννα.
Επικό σημείο: Όταν ακούγεται ο χαρακτηρισμός “εξέδρα φλογερή” από μια χωρωδία που στην καλύτερη θα συνόδευε παρέλαση λιλιπούτειων καρναβαλιστών.
Ο ύμνος του Εργοτέλη
Θυμίζει: Ταινία ασπρόμαυρη όπου μερικοί χαρούμενοι άνδρες επιστρέφουν από εκδρομή τραγουδώντας.
Επικό σημείο: Μόνο και μόνο το γεγονός ότι χαρακτηρίζουν από μόνοι τους την ομάδα “επική”.
και bonus από την Football league..
Ο ύμνος του Θρασύβουλου
Θυμίζει: Δημιούργημα του Family the label.
Επικό σημείο: Όλο το ραπάρισμα αλλά κυρίως το “μία είναι η ομάδα, ένας είναι ο στρατηγός, οδηγός μας η ελπίδα, απ' τα δυτικά το φως”.
Βέβαια όλοι αυτοί οι ύμνοι, όλες αυτές οι συνθέσεις φαίνονται τόσο μα τόσο λυρικοί και υπέροχοι μπροστά σε αυτό που ακούσαμε, με σκυμμένο το κεφάλι από την αμηχανία, μετά την πρόκριση της Εθνικής.
Προς Προέδρους ΠΑΕ και φιλάθλους που ενίστανται και επιθυμούν να κάνουν μήνυση γιατί τους θίξαμε τον ύμνο:
Α) Όλοι οι ύμνοι έχουν ένα στραβό, ανεξαιρέτως.
Β) Πατήστε ένα replay στον ύμνο σας, κάτι στραβό δεν έχει;
Γ) Έλα, πλακίτσα κάνουμε..
Πηγή: http://www.men24.gr/
0 σχόλια