Ελληνοφρένεια: Η ιστορία της γέννησης του Ιησού
Ήταν ο Ιωσήφ, πήρε την Μαρία, για να πάνε να απογραφούν στο χωριό τους, έπιασαν οι πόνοι την Μαρία, σταμάτησαν σε έναν στάβλο, ήρθαν οι τρείς μάγοι κλπ κλπ.
Σήμερα η Ελληνοφρένεια βγάζει την πραγματική ιστορία στον αέρα, για να μαθαίνουν οι νεώτεροι και να θυμούνται οι γεροντότεροι.
Βρισκόμαστε στην Γαλιλαία, στο έτος 0. Τότε κανείς δεν γνώριζε ότι ήταν το έτος 0, ούτε πήγαινε το μυαλό κανενός ότι μπορεί να υπάρξει τέτοιο έτος και αυτό τους έκανε όλους ευτυχισμένους. Διότι όταν μετά από λίγα χρόνια, μαθεύτηκε ότι ορίστηκε έτος 0, επικράτησε αναστάτωση και ουρές στα δημοτολόγια των δήμων, για να αλλάξουν όλοι τις ταυτότητές τους, με βάση το έτος 0. Τις άλλαξαν όλοι, ή σχεδόν όλοι. Θυμόμαστε την ιστορία με την Ζωζώ Σαπουντζάκη και την ταυτότητά της… Πολύ αργότερα το 0 μπήκε για τα καλά στη ζωή του πλανήτη, πάλι χωρίς να το περιμένουν οι κάτοικοί του, αλλά αυτό είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία. (φράσεις όπως: «είσαι ένα μηδενικό», «πάρε το 0», ή «0 συν 0 ίσον 14», έχουν μείνει ιστορικές…)
Αλλά ας μείνουμε στο πρώτο και σημαντικό 0. Η τότε κυβέρνηση, λοιπόν, αποφασίζει να κάνει απογραφή. Ξεκινά διαφημιστική καμπάνια, με τίτλο «έλα μ**νί στον τόπο σου», με την οποία ενημερώθηκε το σύνολο του πληθυσμού της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ώστε να προσέλθει στα χωριά τους για να γίνει σωστή δουλειά. Βασικός πρωταγωνιστής ήταν κάποιος πρόγονος του Σπύρου Παπαδόπουλου, ο οποίος για να κάνει την καμπάνια, αναγκάστηκε να διακόψει τα γυρίσματα του δημοφιλούς τηλεπαιχνιδιού, «ποιος θέλει να γίνει τιμαριούχος».
Οι πολίτες της αυτοκρατορίας, μόλις ενημερώθηκαν, για την αναγκαιότητα της απογραφής, άρχισαν τις μετακινήσεις, προκειμένου να απογραφούν στα χωριά της καταγωγής τους. Τα πλοία της γραμμής, έφευγαν γεμάτα. Οι άνθρωποι με τους μπόγους τους στριμώχνονταν στα καταστρώματα και στα κατάρτια, ενώ τα αμπάρια ήταν γεμάτα, παρκαρισμένα γαϊδούρια, μουλάρια και άλογα. Τα ταξίδια διαρκούσαν αρκετές ώρες, αλλά ευτυχώς από τα μπαρ των πλοίων, μπορούσες να βρεις κάτι να φας και να πιείς. Ένα σάντουιτς με ρίζες λαχανικών, ένα πρεμιέρ κατσικίσιων τυριών, ή ένα «φρέντο ειδολολατρίνο», πρόδρομο του φρέντο καπουτσίνο.
Άλλοι προτίμησαν τα ΚΤΕΛ, οι περισσότεροι όμως μετακινήθηκαν με τα δικά τους μέσα, αν και τα διόδια από τότε ήταν πολύ τσιμπημένα. Τα παράπονα του κόσμου ήταν πολύ μεγάλα, όχι τόσο για τις αυξημένες τιμές, αλλά κυρίως για το ότι δεν είχαν φτιαχτεί οι δρόμοι. «Θα μαζέψουμε πρώτα λεφτά από τα διόδια ώστε μετά να φτιάξουμε τους γαιδουρόδρομους», είχε δηλώσει σε τοπικό κανάλι ο διοικητής της Γαλιλαίας.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που το κίνημα «δεν πληρώνω» σήκωνε τις ξυλόμπαρες, για να περνάνε τα κάρα και τα γαϊδούρια. Κάποιοι άλλοι, προνομιούχοι, προτίμησαν τα αεροπλάνα. Όμως την πάτησαν. Γιατί ενώ υπήρχαν αεροπλάνα δεν υπήρχαν αεροδρόμια, έτσι πολλοί ήταν αυτοί που έφυγαν και χάθηκαν, γιατί δεν είχαν που να προσγειωθούν. Από αυτό το γεγονός μας έμεινε η φράση, «πετάει στα σύννεφα».
Είμαστε στο δεύτερο μέρος της αποκάλυψης της πραγματικής ιστορίας της γέννησης του Ιησού, που για πρώτη φορά βλέπει το φως της δημοσιότητας, από το σάιτ της Ελληνοφρένειας.
Ο Ιωσήφ με την σύζυγό του Μαρία, το γένος Παπαδόπουλου, αποφασίζουν να πάνε στο χωριό τους για την απογραφή πληθυσμού, που είχε διατάξει ο διοικητής της Γαλιλαίας. Μην σας ξενίζει το Παπαδόπουλος. Από τότε ήταν ένα διαδεδομένο όνομα. Απόδειξη αυτού, είναι οι τελαληκοί κατάλογοι, (από το τελάλης), που έφερε στο φως η ιστορική ανασκαφή. Το ζεύγος Παπαδόπουλου λοιπόν, φορτώνει τους μπόγους τους στο γαϊδούρι τους και ξεκινούν για το χωριό.
Βρήκαν λίγο κίνηση, μόλις πήραν τον εθνικό γαιδουρόδρομο λίγο έξω από την Ναζαρέτ, αλλά επειδή ο γάιδαρος τους ήταν νέος, επιτάχυναν και κάλυψαν την καθυστέρηση. Τον είχαν πάρει με δόσεις καινούργιο από την αντιπροσωπεία, δίνοντας μια μικρή προκαταβολή και βάζοντας τα υπόλοιπα γραμμάτια. Του άρεσαν τα γρήγορα γαϊδούρια του Ιωσήφ, γι αυτό προτίμησε γάιδαρο μάρκας «γαιδαρουμπίσι». Στα πρώτα διόδια δεν πλήρωσε, γιατί τα είχαν ανοίξει, κάτι εβραίοι κάτοικοι της περιοχής, ανοίγοντας τις γαιδουρομπάρες, στα δεύτερα σήκωσε ο ίδιος την μπάρα, στα τρίτα σηκώθηκε ένα σύννεφο σκόνης, από κάτι καμήλες που προσπέρασαν σαν τρελές.
Αυτές οι καμήλες ήταν ότι έπρεπε για την εποχή και την περιοχή, αλλά ήταν ακριβές. Του Ιωσήφ πολύ του άρεσαν αλλά δεν είχε λεφτά να αγοράσει μία. Ήταν ξυλουργός. Έφτιαχνε ντουλάπια κουζίνας, πόρτες, και ντουλάπες. Αν και η οικοδομή είχε κόψει λίγο, η δουλειά πήγαινε καλά, από τις ανακαινίσεις. Οι κάτοικοι της Γαλιλαίας, ανακαίνιζαν τα σπίτια τους και το πρώτο που άλλαζαν ήταν τα ντουλάπια και τις ντουλάπες. Ήταν καλός μάστορας και είχε καλή φήμη, σε όλη την περιοχή. «Ο μαστρό Ιωσήφ», με το όνομα. Πλήρωνε όλες τις υποχρεώσεις του, στο κράτος. Και τον φόρο και τον ΦΠΑ. Μόνο μια φορά καθυστέρησε δύο δόσεις στο ΤΕΒΕ, επειδή του χρωστούσαν κάτι λεφτά από κάτι πορτοπαράθυρα, αλλά τελικά τα πλήρωσε. Κατάφερνε με όσα έβγαζε να συντηρεί το σπιτικό του και είχε και λίγα λεφτουδάκια στην άκρη, για τα γεννητούρια της Μαρίας.
Ήταν ένας φιλήσυχος άνθρωπος, νοικοκύρης με μια ήσυχη ζωή, πολιτικοποιημένος όμως και με δράση σε για τα κοινά της περιοχής. Ο πράος αυτός άνθρωπος έβγαινε από τα ρούχα του, μόνο όταν έπαιρνε μέρος σε πολιτικές συζητήσεις. Ήταν κατά των Ρωμαίων, και κατά του τότε διοικητή της περιοχής του Ηρώδη. Έπαιρνε μέρος σε διαδηλώσεις και σε απεργίες. Ο Ιωσήφ ήταν μέλος του ΣΥ.ΡΙ.Ζ.Α. Μέλος δηλαδή του ΣΥνδέσμου ΡΙζοσπαστών Ζηλωτών της Αριστεράς. Ήταν μέλος στην κομματική οργάνωση Ναζαρέτ.
Μάλιστα για τρία χρόνια πριν το έτος 0, είχε διατελέσει και γραμματέας της τοπικής, ενώ είχε πάρει μέρος και σε δυο συνέδρια του ΣΥ.ΡΙ.Ζ.Α, στην Τζερούσαλεμ. Άνηκε στην αριστερή πτέρυγα του κόμματος. Ήταν οραματιστής, ιδεολόγος και αγαπούσε τον συνάνθρωπό του. Ίσως γι αυτό τον διάλεξε ο Θεός. Άλλωστε ποιος άλλος θα μπορούσε να είναι καλύτερος για επίγειος πατέρας του Ιησού, από ένα στέλεχος του ΣΥ.ΡΙ.Ζ. Α.
Συνεχίζουμε για Τρίτη μέρα την αποκάλυψη της πραγματικής ιστορίας της γέννησης του Ιησού, πριν 2011 χρόνια.
Η παράδοση θέλει την Μαρία να γεννά σε έναν στάβλο, τη νύχτα της 25ης Δεκεμβρίου του έτους 0. Τα πράγματα δεν έγιναν ακριβώς έτσι. Ο Ιωσήφ, με την εγκυμονούσα Μαρία, πάνω στον γάιδαρο τους, που μόλις είχε πάρει από την αντιπροσωπεία, με γραμμάτια, κατευθύνονταν προς το χωριό τους, όταν, σε κάποιο σταθμό διοδίων, μετά τα τούνελ, προς Βηθλεέμ, έπιασαν οι πόνοι την Μαρία. Κατάλαβε ότι ήταν αδύνατο να βρει μέσα στην νύχτα τον γιατρό τους, αν και προσπάθησε, αλλά δεν είχε σήμα. Μόνο καμπάνα…
Έτσι λοιπόν, σκέφτηκε ότι το κοντινότερο προστατευόμενο μέρος για να πάει την Μαρία, ήταν τα διόδια. Και πολύ καλά έκανε διότι η Βηθλεέμ απείχε από εκείνο το σημείο, 20 χιλιόμετρα, και ο δρόμος ήταν όλο στροφές. Εκτός του ότι γίνονταν και κάτι έργα και ήταν πολύ επικίνδυνα. Ο Χριστός λοιπόν γεννήθηκε σε διόδια, που αν το καλοσκεφτείτε, μοιάζουν με στάβλο και έχουν και σχήμα σπηλαίου.
Στην βάρδια ήταν εννέα υπάλληλοι, που μόλις είχαν πιάσει δουλειά και είχαν έρθει από ένα μασκέ πάρτι. Εκείνη την εποχή ήταν πολύ συνηθισμένα τα μασκέ πάρτι. Οι υπάλληλοι μόλις είδαν την ετοιμόγεννη, αμέσως προθυμοποιήθηκαν να βοηθήσουν. Εγκατέλειψαν τα γκισέ τους, ανέβασαν τις ξυλόμπαρες, και μαζεύτηκαν όλοι στο πρώτο γκισέ, που εν τω μεταξύ είχε βάλει ο Ιωσήφ την Μαρία. Ευτυχώς μεταξύ των υπαλλήλων ήταν και δύο γυναίκες και έκαναν τα απαραίτητα.
Η γέννα ήταν εύκολη. Μέσα στο γκισέ, η Μαρία γεννούσε τον Θεάνθρωπο και από έξω ο Ιωσήφ περίμενε με αγωνία, συζητώντας με τους υπαλλήλους των διοδίων. Οι υπόλοιποι ταξιδιώτες που τους έβλεπαν, νόμιζαν ότι ανήκουν στο κίνημα «δεν πληρώνω», και τους χαιρετούσαν με ικανοποίηση, το ίδιο και οι γάιδαροι που γκάριζαν χαρούμενοι.
Μετά από μία ώρα, ανοίγει το παράθυρο του γκισέ και μια υπάλληλος φωνάζει: «it΄ s a boy». Οι υπάλληλοι πέφτουν στην αγκαλιά του Ιωσήφ συγχαίροντάς τον, ενώ ο ίδιος ευχαριστούσε τον Θεό, που πήγαν όλα καλά. Την ησυχία της νύχτας έσπασε το κλάμα του βρέφους, που έκανε τα διόδια να μοιάζουν μαγικά.
Κάποιος υπάλληλος εκείνη την ώρα, φωνάζει, «το παιδί θα το βαφτίσουμε εμείς. Θα γίνουμε όλοι στην βάρδια, νονοί». Ο Ιωσήφ χαμογέλασε ικανοποιημένα, ενώ κάποιος άλλος υπάλληλος, είπε: «Έχω μαζί μου φωτογραφική μηχανή ελάτε να βγάλουμε μια φωτογραφία για να θυμόμαστε την στιγμή». Όλοι αντέδρασαν θετικά, όταν κάποιος τρίτος πρότεινε να φορέσουν τις στολές που είχαν από το μασκέ πάρτι, που είχαν πάει λίγο πριν πιάσουν δουλειά, και είχε θέμα «προστατέψτε την γη της Γαλιλαίας».
Έτσι λοιπόν, ντύθηκαν οι τρείς αρνάκια, οι δύο γελάδες, τρείς κατσικάκια, και πόζαραν όλοι δίπλα από το νεογέννητο. Ο ένατος υπάλληλος έκανε χρέη φωτογράφου, δίνοντας στην ανθρωπότητα, την χαρακτηριστική φωτογραφία, με τον Χριστούλη στην μέση, την Μαρία και τον Ιωσήφ δίπλα του και τους υπαλλήλους των διοδίων δίπλα του ντυμένους ζωάκια.
Μια φωτογραφία, που μαζί με αυτή του Τσε Γκεβάρα , είναι οι δύο πιο αναγνωρίσιμες φωτογραφίες του κόσμου.
Η πραγματική ιστορία της γέννησης ξεδιπλώνεται τις τελευταίες μέρες από το σάιτ της Ελληνοφρένειας, αποκαλύπτοντας συγκλονιστικές λεπτομέρειες του θρησκευτικού και ιστορικού γεγονότος, που για πρώτη φορά βλέπουν το φως της δημοσιότητας.
Είχαμε μείνει στην γέννηση του Ιησού, η οποία συνέβη, στο σταθμό διοδίων λίγο έξω από την Βηθλεέμ. Η παράδοση θέλει, μόλις γεννήθηκε ο Ιησούς, πάνω από το σπήλαιο, να ψέλνουν αγγελάκια, το «Δόξα εν υψίστης».
Η αλήθεια είναι πως δεν έγινε ακριβώς έτσι. Μουσική ακούστηκε, αλλά προήλθε από τις σειρήνες που υπάρχουν στα διόδια και ενεργοποιούνται όταν κάποιο όχημα περάσει χωρίς να πληρώσει. Οι υπάλληλοι των διοδίων τότε, για να σηματοδοτήσουν το γεγονός ότι μέσα στο γκισέ γεννήθηκε ένα αγοράκι, ενεργοποίησαν αυτές τις σειρήνες και έγινε πανζουρλισμός. Στο φαντασμαγορικό σκηνικό προστέθηκαν τα γκαρίσματα των γαιδάρων που περνούσαν ελεύθερα και χωρίς να πληρώνουν τα διόδια, οπότε καταλαβαίνει ο καθένας τι επακολούθησε.
Από το σκηνικό λείπουν οι τρείς μάγοι, με τα δώρα. Η αλήθεια και εδώ, είναι πιο πεζή. Δεν υπήρξαν τρείς μάγοι, αλλά τρείς μαύροι. Προφανώς παράκουσε ο ιστορικός ή ο θεολόγος και έκανε τους μαύρους, μάγους. Οι τρείς λοιπόν ήταν μαύροι και όχι μάγοι. Ήταν τρείς μαύροι από την κεντρική Αφρική, οι οποίοι αναζητώντας καλύτερη τύχη, σε πιο πλούσιους τόπους περπατούσαν μέρα νύχτα, για να φτάσουν κάπου στην Ευρώπη. Έτσι βρέθηκαν την κρίσιμη βραδιά, έξω από την Βηθλεέμ, στα γνωστά διόδια.
Ήταν τρείς μαύροι λαθρομετανάστες, κυνηγημένοι από τις αρχές, αναζητώντας τον δικό τους παράδεισο. Και βεβαίως δεν κρατούσαν δώρα. Πως θα μπορούσαν άλλωστε, τρείς εξαθλιωμένοι άνθρωποι να έχουν μαζί τους και δώρα, για ένα αναπάντεχο γεγονός, που θα συναντούσαν μπροστά τους. Αντί για Δώρα, είχαν μαζί τους, την Λώρα, την αδερφή του ενός από τους τρείς. Την κουβάλαγε μαζί του ο ένας από τους τρείς μαύρους. Ο δεύτερος, είχε κρυμμένο, στο μαντήλι του λίγη κόρα, που είχε βρει από ένα πεταμένο κομμάτι ψωμί, στην έρημο. Ο τρίτος μαύρος, είχε ψώρα. Έτσι λοιπόν λύνεται και αυτή η παρεξήγηση που οφείλεται σε παράκουση. Οι τρείς μάγοι δεν είχαν δώρα. Είχαν κόρα, Λώρα και ψώρα.
Κάπως έτσι, αναφέρουν οι ιστορικές πηγές, τα πραγματικά περιστατικά της γέννησης. Απομένει σε εσάς να τα πιστέψετε. Αν δεν μπορείτε, θα περιμένετε αναγκαστικά την επόμενη σχετική ταινία του Χόλυγουντ και θα πεισθείτε.
Να μας ζήσει!
Πηγή: http://www.ellinofreneia.net/
0 σχόλια