Ατλαντίδα, El Dorado, Τροία, είναι μερικές από τις μυθικές πόλεις, όπου εκατοντάδες άτομα αφιέρωσαν την ζωή τους στην αναζήτηση τους.
Κάποιες από αυτές βρέθηκαν, κάποιες άλλες όμως, εξακολουθούν να κινούνται στην σφαίρα της "μυθολογίας", εξάπτοντας την φαντασία των απανταχού θαυμαστών και εξερευνητών.
Κάποιες από αυτές βρέθηκαν, κάποιες άλλες όμως, εξακολουθούν να κινούνται στην σφαίρα της "μυθολογίας", εξάπτοντας την φαντασία των απανταχού θαυμαστών και εξερευνητών.
1. The City Of The Caesars

Επίσης γνωστή ως Wandering City ή City of Patagonia, πρόκειται για μια μυθική πόλη που θεωρείται ότι βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της Νότιας Αμερικής στην περιοχή γνωστή ως Παταγονία. Η πόλη δεν έχει βρεθεί ποτέ και θεωρείται από τους περισσότερους ότι είναι ένας μύθος, αλλά υπήρχαν αρκετοί στο πέρασμα του χρόνου που την αναζήτησαν, κυρίως άποικοι εξερευνητές. Λέγεται ότι είχε ιδρυθεί από τους επιζώντες ενός ισπανικού ναυαγίου και θεωρείται ότι στην πόλη υπήρχαν τεράστιες ποσότητες από χρυσό και κοσμήματα. Με την πάροδο του χρόνου, δημιουργήθηκαν διάφοροι μύθοι για την πόλη, με μερικούς από αυτούς να αναφέρουν ότι κατοικείτε από γίγαντες με ύψος 10 ποδιών και άλλοι ότι είναι μια πόλη φάντασμα που εμφανίζεται και εξαφανίζεται.
2. Τροία

Η πόλη έγινε διάσημη από τα επικά ποιήματα του Ομήρου. Γνωστή για τον τρωικό πόλεμο, η αρχαία Τροία ήταν μια ισχυρά οχυρωμένη πόλη χτισμένη σε έναν λόφο κοντά στον ποταμό Scamander. Η παράκτια θέση, της επέτρεψε να γίνει μια μεγάλη ναυτική δύναμη, και οι κοντινές πεδιάδες παρείχαν άριστο έδαφος για τις καλλιέργειες. Η Τροία θεωρήθηκε από πολλούς ότι ήταν στην ουσία ένας μύθος, έως ότου ανασκάφηκε αρχικά το 1870 από τον Heinrich Schliemann, ο οποίος ανακάλυψε ότι υπήρξαν στην πραγματικότητα πολυάριθμες πόλεις στην περιοχή, οι οποίες κατά τη διάρκεια των ετών είχαν χτιστεί η μία πάνω από την άλλη.
Βέβαια, υπάρχουν και εκείνοι που αμφισβητούν τα ευρήματα και υποστηρίζουν ότι τα αρχαία αυτά ερείπια δεν έχουν καμιά σχέση με την αρχαία Τροία.
3. Η χαμένη πόλη του Ζ

Υποθετικά βρίσκεται βαθιά στις ζούγκλες της Βραζιλίας. Στην χαμένη πόλη του Ζ, λέγεται ότι ζούσε ένας προηγμένος πολιτισμός με ένα περίπλοκο δίκτυο από γέφυρες, δρόμους και ναούς. Η μανία για την πόλη, άρχισε όταν βρέθηκε ένα έγγραφο στο οποίο ένας Πορτογάλος εξερευνητής, επέμεινε ότι είχε επισκεφτεί την πόλη το 1753, αλλά δεν βρέθηκε κανένα στοιχείο για τον ίδιο ποτέ. Η πόλη του Ζ έγινε ακόμα πιο διάσημη μετά την εξαφάνιση του εξερευνητή Percy Fawcett, ο οποίος το 1925 εξαφανίστηκε χωρίς κανένα ίχνος, ενώ αναζητούσε την πόλη. Κατά την διάρκεια των ετών που ακολούθησαν, διάφοροι άλλοι τυχοδιώκτες έχουν πεθάνει ή εξαφανιστεί στην προσπάθειά τους να ανακαλύψουν την πόλη. Τα τελευταία χρόνια, μια πόλη γνωστή ως Kuhikugu, ανακαλύφθηκε στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου και παρουσίασε στοιχεία περίπλοκων οχυρώσεων και εφαρμοσμένης μηχανικής, που οδήγησε πολλούς να σκεφτούν ότι αυτή η πόλη μπορεί να είναι η πηγή του μύθου της Ζ.
4. Πέτρα

Η Petra βρίσκεται στην Ιορδανία κοντά στη νεκρή θάλασσα και πιστεύεται ότι ήταν ένα κέντρο εμπορίου για τα καραβάνια. Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό γνώρισμά, είναι η έξοχη αρχιτεκτονική της πέτρας, η οποία είναι χαραγμένη στους βράχους των περιβαλλόντων βουνών. Αυτό βοήθησε στο να γίνει η PETRA μια φυσικά ενισχυμένη πόλη όταν καθιερώθηκε ως πρωτεύουσα το 100 π.χ. Υπάρχουν αποδείξεις ότι δημιουργήθηκαν πολλά τεχνολογικά επιτεύγματα στην πόλη, όπως τα φράγματα και οι δεξαμενές, οι οποίες βοήθησαν τους κάτοικους στις πλημμύρες της περιοχής και αποθήκευαν το νερό για χρήση σε περιόδους ξηρασίας. Μετά από εκατοντάδες χρόνια ευημερίας, η πόλη πέρασε σε παρακμή, όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την περιοχή και το 363 μ.χ. ένας σεισμός κατέστρεψε πολλά από τα κτίρια της. Η Petra εγκαταλείφθηκε τελικά και ξεχάστηκε έως ότου να αποκαλυφθεί και να γίνει στον κόσμο ευρέως γνωστή το 1812 από έναν Ελβετό εξερευνητή.
5. El Dorado

Μία από τις πιο διάσημες θρυλικές πόλεις, το El Dorado ήταν μια μυθική αυτοκρατορία που υποτίθεται ότι βρίσκεται στις ζούγκλες της Νότιας Αμερικής. Η ονομασία της σημαίνει "The Golden One" και η πόλη κυβερνιόταν από έναν ισχυρό βασιλιά και διέθετε ανείπωτο πλούτο σε χρυσό και κοσμήματα. Την εποχή των κατακτήσεων, η πόλη ήταν το όνειρο κάθε κατακτητή και πολλές καταστροφικές εκστρατείες ξεκίνησαν σε αναζήτηση της. Η πιο γνωστή από αυτά, ήταν με επικεφαλή τον Gonzalo Pizarro, ο οποίος το 1541 οδήγησε μια ομάδα 300 στρατιωτών και πολλές χιλιάδες Ινδούς στη ζούγκλα, στην αναζήτηση του El Dorado. Η ομάδα του αποδεκατίστηκε από την ασθένεια, την πείνα και επιθέσεις από τους ντόπιους. Έτσι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την εκστρατεία και να γυρίσει με άδεια χέρια.
6. Memphis

Ιδρύθηκε το 3.100 π.χ. και ήταν η πρωτεύουσα της αρχαίας Αιγύπτου. Χρησίμευε ως διοικητικό κέντρο για εκατοντάδες χρόνια πριν εγκαταλειφθεί με την άνοδο της Θήβας και της Αλεξάνδρειας. Στο αποκορύφωμά της, η Memphis εκτιμάται ότι είχε πληθυσμό άνω των 30.000 κατοίκων, καθιστώντας την, την μεγαλύτερη πόλη της αρχαιότητας. Με τα χρόνια, η τοποθεσία της Μέμφις ξεχάστηκε μέχρι να ανακαλυφθεί πάλι, από μια εκστρατεία του Ναπολέοντα στα τέλη του 1700. Δυστυχώς, πέτρες από τα ερείπια είχαν διατεθεί για την κατασκευή γύρω οικισμών, και πολλά σημαντικά μέρη της περιοχής παραμένουν άγνωστα στους ιστορικούς.
7. Angkor

Η περιοχή της Καμπότζης Angkor, εξυπηρέτησε ως κέντρο εξουσίας για την αυτοκρατορία των Χμερ από το 800 μ.Χ. έως και το 1400. Η περιοχή εγκαταλείφθηκε μετά από την πτώση της αυτοκρατορίας που έληξε με μία εισβολή από τον στρατό της Ταϊλάνδης το 1431, αφήνοντας την τεράστια πόλη και τους χιλιάδες βουδιστικούς ναούς να χαθούν από την ζούγκλα. Η πόλη έμεινε σχεδόν αμετάβλητη μέχρι το 1800, όταν μια ομάδα Γάλλων αρχαιολόγων άρχισε να μελετά την πόλη. Η Angkor και τα περίχωρα της, που έχουν το μέγεθος του Λος Άντζελες και έχει αναγνωριστεί ως η μεγαλύτερη προ-βιομηχανική πόλη στον κόσμο και ο φημισμένος ναός του Angkor Wat θεωρείται ότι είναι το μεγαλύτερο θρησκευτικό μνημείο που υπάρχει.
8. Πομπηία

Η ρωμαϊκή πόλη της Πομπηίας καταστράφηκε το 79 μ.Χ. όταν εξερράγη το ηφαίστειο Βεζούβιος, θάβοντας το σύνολο της πόλης κάτω από 60 πόδια τέφρας και βράχων. Στην πόλη, εκτιμάται ότι ζούσαν περίπου 20.000 κατοίκοι και θεωρείτο ένα από τα μέρη που προτιμούσε η ανώτερη τάξη της ρωμαϊκής κοινωνίας για τις διακοπές. Τα ερείπια της πόλης, ανακαλύφθηκαν το 1748 από τους εργάτες που έχτιζαν στην περιοχή ένα παλάτι για τον βασιλιά της Νάπολης και από τότε στην Πομπηία γίνονται συνεχώς ανασκαφές από αρχαιολόγους. Κατά ειρωνικό τρόπο, η καταστροφή που προκλήθηκε από τον Βεζούβιο, βοήθησε να διατηρηθεί η αρχιτεκτονική δομή της πόλης, μαζί με αμέτρητες τοιχογραφίες και γλυπτά, βοηθώντας τους σύγχρονους ιστορικούς να κατανοήσουν καλύτερα την ζωή στην αρχαία Ρώμη.
9. Ατλαντίδα

Αυτή η θρυλική πόλη έχει γίνει πηγή κερδοσκοπίας από τότε που πρώτος ο φιλόσοφος Πλάτων έγραψε γι 'αυτήν το 360 π.χ. Περιγράφεται από τον Πλάτωνα ως ένας προηγμένος πολιτισμός με τεράστια ναυτική δύναμη. Η Ατλαντίς, λέγεται ότι είχε κατακτήσει ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης πριν να βυθιστεί στη θάλασσα ως αποτέλεσμα κάποιας μορφής περιβαλλοντική καταστροφή. Ενώ η ιστορία του Πλάτωνα θεωρείται από κάποιους ως λογοτεχνικό έργο, η ιδέα ότι ένας πολιτισμός βρισκόταν χρόνια μπροστά από την εποχή του τεχνολογικά, κατέλαβε τη φαντασία των αμέτρητων συγγραφέων αλλά και τυχοδιωκτών, με αποτέλεσμα να υπάρξουν πολλές αποστολές που ξεκίνησαν για να αναζητήσουν την πόλη. Ίσως η πιο γνωστή περίπτωση, είναι αυτή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι Ναζί, υποτίθεται, ότι οργάνωσαν ένα ταξίδι στο Θιβέτ με την ελπίδα να βρουν απομεινάρια του πολιτισμού των Ατλάντων.
10. Machu Picchu

Από όλες τις χαμένες πόλεις που έχουν βρεθεί και μελετηθεί, ίσως καμία δεν είναι πιο μυστηριώδης από το Μάτσου Πίτσου. Στην απομονωμένη περιοχή της κοιλάδας Urubamba στο Περού, αυτή η πόλη δεν είχε λεηλατηθεί από τους κατακτητές και είχε μείνει άγνωστη η ύπαρξή της μέχρι το 1911, όταν την ανακάλυψε ο ιστορικός Hiram Bingham. Η πόλη χωρίζεται σε περιοχές, και διαθέτει πάνω από 140 διαφορετικές δομές που οριοθετούνται από πέτρινους τοίχους. Λέγεται ότι χτίστηκε το 1400 από τους Ίνκας και εγκαταλείφθηκε μετά από 100 χρόνια περίπου, κατά πάσα πιθανότητα, όταν ο πληθυσμός της άρχισε να αποδεκατίζεται από την ευλογιά που έφεραν μαζί τους οι Ευρωπαίοι. Υπήρξαν πολλές εικασίες όσο αναφορά την χρησιμότητα της πόλης, καθώς επίσης και γιατί οι Ίνκας επέλεξαν για την οικοδόμηση της πόλης, μία τέτοια περίεργη θέση. Ορισμένοι είπαν ότι ήταν ένα είδος ιερού ναού, ενώ άλλοι υποστήριξαν ότι χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή. Οι πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι πρόκειται προφανώς για προσωπική περιουσία του αυτοκράτορα των Ίνκας, Pachacuti και η θέση επελέγη, επειδή τα κοντινά βουνά ήταν σημαντικά για την μυθολογία-αστρολογία των Ίνκας.
Είχαν οι αρχαίες πολιτείες και πολιτισμοί την δική τους ανεπτυγμένη τεχνολογία;;
1. Αρχαία Mu ή Λεμουρία
Σύμφωνα με πολλές εσωτεριστικές πηγές, ο πρώτος πολιτισμός δημιουργήθηκε πριν από 78,000 χρόνια στη γιγαντιαία ήπειρο γνωστή σαν Mu ή Λεμουρία και διήρκησε προς έκπληξη, 52,000 χρόνια. Λέγεται πως καταστράφηκε από σεισμούς που έγιναν από μετατόπιση του πόλου που έγινε 26,000 χρόνια πριν, ή περίπου το 24,000 π.Χ.
Η Mu δεν έφτασε σε τόσο υψηλή τεχνολογία, υποθετικά, όσο άλλοι μεταγενέστεροι πολιτισμοί, λέγεται παρόλα αυτά ότι έφτασε σε μια προοδευτική τεχνολογία, κυρίως στην οικοδόμηση μακροχρόνιων μεγαλιθικών κτιρίων που άντεχαν τους σεισμούς. Παρόλα αυτά, το μεγαλύτερο κατόρθωμα των Mu λέγεται πως ήταν η επιστήμη της κυβέρνησης.
Υποθέτουμε, ότι υπήρχε μια γλώσσα και μια κυβέρνηση. Η εκπαίδευση ήταν το κλειδί της επιτυχίας της Αυτοκρατορίας, και επειδή κάθε πολίτης γνώριζε τους νόμους του σύμπαντος και του δινόταν πλήρη εκπαίδευση σε ένα επάγγελμα ή μια τέχνη, υπήρξε εξαιρετική οικονομική ευημερία. Η εκπαίδευση ενός παιδιού ήταν υποχρεωτική μέχρι την ηλικία των 21 έτσι ώστε να έχει το δικαίωμα να παρακολουθήσει το σχολείο των πολιτικών δικαιωμάτων. Αυτή η περίοδος διαρκούσε επτά χρόνια· έτσι η μικρότερη ηλικία που κάποιος μπορούσε να γίνει πολίτης της αυτοκρατορίας ήταν τα 28.
2. Αρχαία Ατλαντίδα
Λέγεται ότι όταν η ήπειρος της Mu βυθίστηκε, οι ωκεανοί του κόσμου έπεσαν δραστικά αφού το νερό ωθήθηκε προς τη νέα λεκάνη του Ατλαντικού. Τα μικρά νησιά που υπήρξαν στον Ατλαντικό κατά τη διάρκεια του πολιτισμού των Λεμούριων βγήκαν ψηλά και ξεράθηκαν εξαιτίας της υποχώρησης του ωκεανού. Η νέα περιοχή που αναδύθηκε ενώθηκε με το Αρχιπέλαγος Poseid του Ατλαντικού ωκεανού με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια μικρή ήπειρος. Αυτή η ήπειρος ονομάζεται σήμερα από τους ιστορικούς Ατλαντίδα, παρά το γεγονός ότι το πραγματικό της όνομα ήταν Ποσειδωνία.
Πιστεύεται ότι η Ατλαντίδα ανέβασε την τεχνολογία σε πολύ υψηλά επίπεδα, πολύ περισσότερο από αυτό που υπάρχει σήμερα στον πλανήτη μας. Στο βιβλίο A Dweller On two Planets (Ένας κάτοικος σε δύο πλανήτες), που πρώτη φορά υπαγορεύτηκε από τον Phylos το Θιβετανό σε ένα νέο καλιφορνέζο που λεγόταν Frederick Spencer Oliver το 1884, όπως επίσης και σαν συνέχεια το 1940, An Earth Dweller Returns (Ένας γήινος επιστρέφει), αποτελούν μνεία για τέτοιες εφευρέσεις και συσκευές όπως τα κλιματιστικά για να καταπολεμήσουν θανάσιμα και καταστρεπτικά αέρια· airless cylinder lamps (κυκλικά ουράνια σώματα χωρίς ατμόσφαιρα), κρυστάλλινοι αγωγοί φωτισμένοι από τις σκοτεινές δυνάμεις· ηλεκτρονικοί στρατιώτες, όπλα που λειτουργούν με ηλεκτρική ενέργεια σαν προωστική δύναμη(τα rail-gun είναι παρόμοια, και πολύ νέα εφεύρεση) μονόδρομη μεταφορά· γεννήτριες νερού, ένα εργαλείο για τη συμπύκνωση του νερού από την ατμόσφαιρα· και το Vailx, ένα εναέριο πλοίο που κυβερνούνταν από τις δυνάμεις της αιώρησης και της απώθησης.
Ο οραματιστής, Edgar Cayce, σε ένα ανάγνωσμα μίλησε για τη χρήση των αεροπλάνων και των κρυστάλλων ή της πυρίτιδας που χρησιμοποιήθηκαν για ενέργεια και παρόμοιες εφαρμογές. Μιλάει επίσης για την κακομεταχείριση της ενέργειας και τις προειδοποιήσεις για τις καταστροφές που έρχονται.
3. Η αυτοκρατορία των Ράμα στην Ινδία
Ευτυχώς, τα αρχαία βιβλία για την Αυτοκρατορία Ράμα της Ινδίας έχουν διασωθεί, αντίθετα με αυτά της Κίνας, της Αιγύπτου, της Κεντρικής Αμερικής, του Περού. Πολλά από αυτά τα αρχαία έθνη είναι τώρα είτε ερημωμένες περιοχές, που έχουν πνιγεί από πυκνή βλάστηση είτε κυριολεκτικά βυθισμένες στον πυθμένα κάποιου ωκεανού. Αλλά η Ινδία, παρά την καταστροφή από πολέμους και εισβολές, κατάφερε να διατηρήσει ένα μεγάλο τμήμα της αρχαίας της ιστορίας.
Για ένα μεγάλο διάστημα, ο Ινδικός πολιτισμός δεν χρονολογούνταν πιο παλιός από το 500 π.Χ., μόλις 200 χρόνια πριν από την εισβολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην ήπειρο. Τον περασμένο αιώνα, ωστόσο, οι εξαιρετικά εξεζητημένες πόλεις Mohenjo Daro (Λόφος των Νεκρών) και Harappa ανακαλύφθηκαν στην κοιλάδα Indus που σήμερα είναι το Πακιστάν.
Η ανακάλυψη αυτών των πόλεων ανάγκασε τους αρχαιολόγους να χρονολογήσουν την αρχή του Ινδικού πολιτισμού χιλιάδες χρόνια πριν. Μια απορία για τους σημερινούς ερευνητές είναι ότι, οι πόλεις ήταν πολύ εξελιγμένες και αυτό έκανε τους πρωτοπόρους αρχαιολόγους να πιστεύουν ότι θεωρούνταν σαν όλο πριν οικοδομηθούν: ένα εξαιρετικό πρώιμο παράδειγμα σχεδιασμού πόλης.) Κάτι ακόμα πιο αξιόλογο είναι ότι το σύστημα των υδραυλικών σωληνώσεων των υπονόμων κατά μήκος της μεγάλης πόλης είναι ανώτερο από αυτό που υπάρχει στο Πακιστάν, στην Ινδία και στις περισσότερες Aσιατικές χώρες σήμερα.
4. Ο Οσιριακός πολιτισμός της Μεσογείου
Λέγεται ότι την εποχή της Ατλαντίδας και της Ράμα, η Μεσόγειος ήταν μια μεγάλη και εύφορη κοιλάδα. Αυτός ο αρχαίος πολιτισμός, που χρονολογείται πριν την δυναστική Αίγυπτο, ήταν γνωστός σαν Οσιριακός πολιτισμός. Ο ποταμός Νείλος έβγαινε από την Αφρική, όπως και σήμερα, και ονομαζόταν Ποταμός Stix. Ωστόσο, αντί να χύνεται στη Μεσόγειο στο δέλτα του Νείλου στη Βόρεια Αίγυπτο, συνέχιζε στην κοιλάδα, και μετά γυρνούσε προς τα Δυτικά για να χυθεί στο πιο βαθύ τμήμα της Μεσογειακής Κοιλάδας όπου είχε δημιουργηθεί μια μεγάλη λίμνη και κατόπιν να συνεχίσει μεταξύ της Μάλτας και της Σικελίας, και νότια της Σαρδηνίας στον Ατλαντικό στο Γιβραλτάρ (Οι στήλες του Ηρακλή).
Όταν καταστράφηκε η Ατλαντίδα σε μια κατακλυσμική σύγχυση, αυτή η κατακλυσμική αλλαγή στον Ατλαντικό σιγά-σιγά γέμισε τη Μεσογειακή Λεκάνη, καταστρέφοντας της μεγάλες Οσιριακές πόλεις και αναγκάζοντας τους να καταφύγουν σε ψηλότερες περιοχές. Αυτή η θεωρία βοηθάει να εξηγήσουμε τα παράξενα μεγαλιθικά μνημεία που βρέθηκαν κατά μήκος της Μεσογείου.
Αποτελεί γεγονός αρχαιολογικά ότι υπάρχουν πάνω από 200 γνωστές πόλεις βυθισμένες στη Μεσόγειο. Ο Αιγυπτιακός πολιτισμός, μαζί με το Μινωικό και το Μυκηναϊκό στην Κρή-τη και την Ελλάδα αποτελούν, στη θεωρία, κατάλοιπα αυτής της μεγάλης, αρχαίας κουλτούρας. Αυτός ο πολιτισμός οικοδόμησε τεράστιες μεγαλιθικές αντισεισμικές κατασκευές και είχε ηλεκτρική ενέργεια και άλλες ευκολίες συνηθισμένες κατά τη διάρκεια της εποχής της Ατλαντίδας.
Όπως στην Ατλαντίδα και τη Ράμα, είχαν αερόπλοια και άλλες μεθόδους μεταφοράς, συχνά ηλεκτρικές στην ουσία. Οι περίεργες πίστες Cart στη Μάλτα, που πηγαίνουν πάνω σε λόφους και κάτω από το νερό, μπορεί να είναι τμήμα κάποιας αρχαίας Οσιριακής γραμμής τραμ, που πιθανόν μετέφερε λατομημένες πέτρες σε πόλεις που τώρα είναι βουλιαγμένες.
Πιθανόν το καλύτερο παράδειγμα της υψηλής τεχνολογίας των Οσιριανών είναι η καταπληκτική platform (αποβάθρα) που βρέθηκε στο Ba’albek, στο Λίβανο. Η κύρια πλατφόρμα συγκροτείται από τους μεγαλύτερους λαξευμένους βράχους στον κόσμο, τους γνωστούς τετραγωνισμένους λίθους (ashlars) του Ba’albek. Κάποιες από τις χαρακτηριστικές πέτρες έχουν 82 πόδια μήκος και 15 πόδια πάχος και έχει υπολογιστεί ότι ζυγίζουν 1,200 με 1,500 τόνους η καθεμία!
5. Ο πολιτισμός Uiger της ερήμου Γκόμπι
Λέγεται ότι πολλές αρχαίες πόλεις του πολιτισμού Uiger της ερήμου Γκόμπι υπήρχαν κατά την περίοδο της Ατλαντίδας και του Ράμα. Αν και η Γκόμπι σήμερα είναι μια καυτή land-licked έρημος, αυτές οι πόλεις ήταν λιμάνια ωκεανού. Ο Edgar Cayce είπε κάποια στιγμή ότι οι ανελκυστήρες θα ανακαλυφθούν σε μια χαμένη πόλη στην έρημο Γκόμπι, και αφού αυτό δεν συνέβη ακόμη, δεν αποκλείεται.
Οι Vimanas και άλλες προοδευτικές συσκευές λέγεται ότι χρησιμοπιήθηκαν στην περιοχή Uiger, και ο διάσημος Ρώσος εξερευνητής Nicholas Roerich ανέφερε ότι είδε ιπτάμενο δίσκο πάνω από το βόρειο Θιβέτ τη δεκαετία του ’30. Ίσως το σκάφος να ήταν ένα αρχαίο Vimana που ήρθε από μια πόλη που εξακολουθεί να χρησιμοποιεί την τεχνολογία Uiger που υπάρχει στο Βόρειο Θιβέτ η στην έρημο Γκόμπι.
Σημαντικό είναι ότι, υποστηρίζεται ότι οι Πρεσβύτεροι της Λεμουρίας, γνωστοί ως το 13ο Σχολείο, μετέφεραν το αρχηγείο τους πριν τον κατακλυσμό στο ακατοίκητο οροπέδιο της Κεντρικής Ασίας που τώρα ονομάζουμε Θιβέτ. Εδώ υποθετικά ίδρυσαν μια βιβλιοθήκη και ένα σχολείο γνωστό ως The Great White Brotherhood (Η Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα).
Για παράδειγμα, ο μεγάλος κινέζος φιλόσοφος Lao Tzu, που γεννήθηκε το 604 π.Χ., μιλούσε συχνά για Αρχαίους Κυρίους (Ancient Masters) και τη βαθιά τους σοφία.
Έγραψε το φημισμένο βιβλίο, Ταο Τε Τσινγκ, πιθανόν το πιο δημοφιλές βιβλίο που έχει ποτέ γραφτεί στα Κινέζικα. Όταν τελικά έφυγε από την Κίνα, κοντά στο τέλος της πολύ μεγάλης του ζωής, ταξίδεψε προς τη δύση στη θρυλική γη του Hsi Wang Mu. Σύμφωνα με τα αρχαία Κινέζικα, αυτό ήταν το αρχηγείο των Αρχαίων Κυρίων (Ancient Ones). Θα μπορούσε αυτό να ήταν η Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα και το 13ο Σχολείο της Λεμουρίας;
6. TIAHUANACO
Όπως στη Λεμουρία και την Ατλαντίδα, οι κατασκευές στη Νότια Αμερική είχαν μεγαλιθικές αναλογίες σχεδιασμένες με πολυγωνικές τεχνικές έτσι ώστε να κάνουν τους ο-γκώδης τοίχους αντισεισμικούς. Η ανθεκτικότητα των τοίχων στους σεισμούς ήταν σημαντική σε όλο το Ring-of-Fire, αρχαία Λεμουρία.
Τα σπίτια και τα κοινοτικά κτίρια ήταν φτιαγμένα από μεγάλιθους. Εξαιτίας της υψηλής εκτίμησης που έδειχνε η κουλτούρα για την καλή διαβίωση των μελλοντικών γενεών και τη σημασία που έδωσαν πάνω στο gradual, διατήρησαν την ανάπτυξη της κοινωνίας, και δημιουργήθηκαν κατασκευές που κράτησαν για χιλιάδες χρόνια. Ένα σπίτι που θα κατασκευαστεί από τσιμέντο, ξύλο και γύψινους τοίχους θα διαρκέσει εκατό χρόνια ή κάπου εκεί, αν διατηρηθεί. Μάρτυρας είναι οι μεγαλιθικές κατασκευές της Αιγύπτου, της Μάλτας, του Περού.
Τα κτίρια αυτά υπάρχουν ακόμη και σήμερα. Το Κούζκο, η αρχαία πρωτεύουσα του Περού, που κατασκευάστηκε πιθανόν πριν τους Ίνκας, κατοικείτε ακόμη και σήμερα μετά από χιλιάδες χρόνια. Πράγματι, τα περισσότερα κτίρια στο κέντρο του Κούζκο σήμερα έχουν τοίχους που είναι εκατοντάδων ετών (ενώ πιο σύγχρονα κτίρια που κατασκευάστηκαν από τους Ισπανούς ήδη καταρρέουν).
Μόλις μερικά μίλια ανατολικά του Κούζκο υπάρχουν τα ερείπια του Puma Punku, ψηλά στο Altiplano της Βολιβίας. Τα ερείπια του Puma Punku, περίπου ένα μίλι από τα διάσημα ερείπια του Tiahuanaco, είναι ογκώδης μεγαλιθικές κατασκευές που tossed about(διαλύθηκαν) σαν τουβλάκια από παιχνίδι. Τι κατακλυσμική αναταραχή μπορεί να έκανε τέτοιο πράγμα; Αυτό είναι το είδος της μεγαλιθικής κατα-σκευής που είχε προοπτική να διαρκέσει για χιλιάδες χρόνια, αλλά, οι 100-τονοι λίθοι διαλύθηκαν σε κομμάτια από ισχυρές γεωλογικές δυνάμεις.
Φαίνεται ότι η ήπειρος της Νότιας Αμερικής ξαφνικά και βίαια ωθήθηκε προς τα πάνω κατά τη διάρκεια κάποιου κατακλυσμού, κατά πάσα πιθανότητα μετατόπιση του πόλου. Ένα προηγούμενο επίπεδο της θάλασσας μπορεί κανείς να δει σήμερα στα 13,000 πόδια στα όρη των Άνδεων. Πιθανή απόδειξη γι’ αυτό το σενάριο είναι ότι, πολλά απολιθώματα του ωκεανού μπορεί να βρεθούν κοντά στη λίμνη Τιτικάκα. Η λίμνη κατοικείται από τους μόνους γνωστούς ιππόκαμπους του γλυκού νερού.
7. Οι Μάγια
Οι πυραμίδες των Μάγια εκτείνονται από την Κεντρική Αμερική εώς και τα Ινδονησιακά νησιά της Ιάβας. Η πυραμίδα του Sukuh, στην πλαγιά του όρους Lawu κοντά στη Sura-karta στην κεντρική Ιάβα είναι ένας καταπληκτικός ναός με πέτρινη στήλη και μια πυραμίδα με διαβαθμίσεις που είναι εφάμιλλη με οποιαδήποτε από αυτές στη ζούγκλα της Κεντρικής Αμερικής. Η πυραμίδα ουσιαστικά είναι ίδια με τις πυραμίδες που βρέθηκαν στην περιοχή των αρχαίων Μάγια στο Uaxactun, κοντά στο Tikal.
Οι αρχαίοι Μάγια ήταν εξαιρετικοί αστρονόμοι και μα-θηματικοί ενώ οι αγροτικές πόλεις τους ζούσαν σε αρμονία με τη γη. Κατασκεύασαν κανάλια και υδροπονικές κηπουπόλεις σε όλη την αρχαία Yucatan Peninsula.
Ο Edgar Cayce αναφέρει τους Μάγια και την τεχνολογία τους σε ένα ανάγνωσμα: Σαν περιγραφή για τον τρόπο κατασκευής της πέτρας: βρίσκουμε ότι ήταν ένα μεγάλο κυλινδρικό ποτήρι (όπως θα λέγαμε σήμερα)· κομμένο με διαμάντια με τέτοιο τρόπο που ο κορυφαίος λίθος στην κορυφή συγκέντρωνε τη δύναμη ή την ισχύ που συλλεγόταν μεταξύ του τέλους του κυλίνδρου και του κορυφαίου λίθου. Όπως σημειώνεται, τα σημεία στη γη, στα οποία ο τρόπος κατασκευής είναι ίδιος, είναι τρία, όπως είναι σήμερα: στο βυθισμένο τμήμα της Ατλαντίδας, ή Ποσειδωνία, όπου ένα τμήμα των ναών μπορεί ακόμη να ανεβρεθεί κάτω από τη λάσπη τόσων χρόνων από το θαλασσινό νερό, κοντά σ’ αυτό που είναι γνωστό σαν Bimini, στην ακτή της Φλόριντα.
Και (δεύτερον) στα μνημεία των ναών στην Αίγυπτο, όπου η ύπαρξη έδρασε αργότερα σε συνεργασία με άλλους για να διατηρηθούν τα μνημεία που ήρθαν από τη γη όπου είχαν διατηρηθεί. Επίσης (τρίτον) στα μνημεία που μεταφέρθηκαν σ’ αυτό που είναι γνωστό σαν Yucatan, στην Αμερική, όπου αυτές οι πέτρες (που ξέρουν τόσα λίγα γι’ αυτές) είναι τώρα, και ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών.
Πιστεύεται ότι κάπου στην περιοχή των Μάγια υπάρχει ένα αρχαίο Hall of Records, πιθανόν κάτω από ένα πυραμιδικό συγκρότημα , σε ένα υπόγειο τούνελ και σύστημα θαλά-μων. Κάποιες πηγές λένε ότι αυτός ο θησαυρός αρχαίων γνώσεων έχει κρατηθεί σε κρυστάλλους χαλαζία που είναι εξαιρετικής ποιότητας και έχουν τη δυνατότητα να κρατήσουν μεγάλες ποσότητες πληροφορίας με παρόμοιο τρόπο όπως ένα σύγχρονο CD.
8. Αρχαία Κίνα
Η αρχαία Κίνα, γνωστή σαν Han China, λέγεται ότι προήλθε, όπως όλοι οι πολιτισμοί, από την τεράστια ήπειρο του Ειρηνικού, Λεμουρία. Οι αρχαίοι Κινέζοι είναι γνωστοί για τα sky-chariots, τη γεωμαντεία, και την κατασκευή νεφρίτη που μοιράζονταν με τους Μάγια. Πραγματικά, οι αρχαίες ιστορίες των Κινέζων και των Μάγια φαίνεται ότι συνδέονται.
Οι ανθρωπολόγοι δίνουν μεγάλη σημασία στην περίπτωση να έφτασε Ταοιστική επίδραση στην Κεντρική Αμερική με την παρουσίαση συμβόλων και επαναλαμβανόμενα σχέδια της δυναστείας Shang (to Γιν-Γιανγκ είναι το πιο γνωστό, αλλά υπάρχουν πολλά άλλα) και μετά συνδέοντας αυτά με γνωστές τέχνες των Μάγια και τα ανάγλυφα. Ο νεφρίτης είχε μεγάλη σημασία για τους Κινέζους Shang. Μέχρι στιγμής, η πηγή του νεφρίτη στην Κίνα δεν έχει εξακριβωθεί. Πολύ απ’ αυτό μπορεί να έχει έρθει από την Κεντρική Αμερική.
Ακόμη και η πηγή στην Κεντρική Αμερική αποτελεί ένα μυστήριο· πολλά αρχαία μεταλλεία νεφρίτη πιστεύεται ότι δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμη. Οι ανθρωπολόγοι υποστηρίζουν ότι τα ταξίδια των Κινέζων, μεταξύ 500-300 π.Χ., μπορεί να συνδυάστηκαν με την Ταοιστική παράδοση για τα μαγικά μανιτάρια ή τα βότανα για τη μακροζωία.
Πολύ συχνά οι αρχαίοι Κινέζοι θεωρούνται σαν οι δημιουργοί κάθε ανακάλυψης από το χαρτί τουαλέτας, τον ανιχνευτή σεισμών, τα χάρτινα χρήματα, τα κανόνια, την τεχνολογία ρουκετών, τις μεθόδους εκτύπωσης, και χιλιάδες άλλες έξυπνες και υψηλής τεχνολογίας πράγματα. Το 1959 αρχαιολόγοι στην Κίνα ανακάλυψαν belt buckles φτιαγμένα από αλουμίνιο χιλιάδες χρόνια πριν. Το αλουμίνιο γενικά κατασκευάζεται από βωξίτη με ηλεκτρική ενέργεια.
9. Αρχαία Αιθιοπία και Ισραήλ
Από αρχαία κείμενα όπως η Βίβλος και το ββλίο της Αιθιοπίας Kebra Negast, έχουμε ιστορίες για την υψηλή τεχνολογία της αρχαίας Αιθιοπίας και του Ισραήλ. Λέγεται ότι ο ναός της Ιερουσαλήμ ιδρύθηκε πάνω σε τρεις γιγαντιαίες τετράγωνες πέτρες παρόμοιες μ’ αυτές στο Ba’al-bek, στο Λίβανο.
Σήμερα, ο τιμώμενος Ναός του Σολόμωντα και ο μουσουλμανικός ναός Μουσουλμανικός Τρούλος του Βράχου υπάρχουν σ’ αυτή τη θέση, των οποίων η ίδρυση φαίνεται ότι φτάνει πίσω στον Οσιριακό πολιτισμό. Όπως οι περισσότερες μετέπειτα Φοινικικές κατασκευές, το κτίριο στο Ναό για την Κιβωτό της Διαθήκης και οι ναοί στην Αιθιοπία είναι οι τελευταίες από τις μεγαλιθικές κατασκευές. The massive Temple Mount που κατασκευάστηκε από το Βασιλιά Σολομώντα στα ερείπια ενός προηγούμενου μεγαλιθικού ναού, φτιάχτηκε για να αποθηκευτεί το αρχαίο ενθύμιο γνωστή σαν Κιβωτός της Διαθήκης
Η Κιβωτός της Διαθήκης λέγεται ότι ήταν ένα κουτί που ήταν ηλεκτρική γεννήτρια και είχε πολλά ιερά αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένου ενός συμπαγούς χρυσού αγάλματος από προηγούμενους πολιτισμούς που ονομάζεται το Άγιο των Αγίων.
Αυτό το κουτί και το χρυσό άγαλμα λέγεται ότι μεταφέρθηκαν από το θάλαμο του Βασιλιά στην Μεγάλη Πυραμίδα στην Αίγυπτο από τον Μωυσή κατά τη περίοδο της ομαδικής Εξόδου.
Πολλοί μαθητές πιστεύουν ότι η Κιβωτός της Διαθήκης, όπως άλλα αρχαία τεχνουργήματα, ήταν ουσιαστικά ηλεκτρικές συσκευές, κάποιες από τις οποίες λατρεύονταν στους ναούς σαν μάντες. Η Βίβλος διηγείται πόσο βέβαιο είναι ότι αναρμόδια άτομα που θα ακουμπήσουν την κιβωτό θα πεθάνουν από ηλεκτροπληξία.
10. Το Βασίλειο του Aroi Sun του Ειρηνικού
Ο τελευταίος αρχαίος πολιτισμός στη λίστα μου είναι η σχεδόν άγνωστη αρχαία κουλτούρα του Βασιλείου του Aroi Sun του Ειρηνικού. Ενώ η ονομαζόμενη χαμένη ήπειρος της Λεμουρίας βυθίστηκε πριν από 24,000 χρόνια σε μια μετατόπιση του πόλου, ο Ειρηνικός αργότερα επανακατοικήθηκε από μια φυλετική μίξη όλων των πολιτισμών, από τη Ράμα, την Κίνα, της Αφρική την Αμερική.
Ένα εξελιγμένο νησιώτικο έθνος, με μεγαλύτερες εκτάσεις γης απ’ ότι είναι συνήθως στον Ειρηνικό, μεγάλωσε γύρω από την Πολυνησία, τη Μελανησία και τη Μικρονησία. Αρχαίοι θρύλοι στην Πολυνησία αποδίδουν αυτό τον εξαιρετικό πολιτισμό στο Βασίλειο του Αroi που υπήρξε πολλές χιλιάδες χρόνια πριν από την επαναανακάλυψη του Ειρηνικού από τους Ευρωπαίους.
Οι Aroi δημιούργησαν πολλές από τις μεγαλιθικές πυραμίδες, platforms(τις πλατφόρμες), τόξα, δρόμους και αγάλματα σε κάθε σημείο του Κεντρικού Ειρηνικού. Όταν κάποιοι από τους πάνω από 400 λόφους από χαλίκι εκσκάφθηκαν στη Νέα Καληδονία στη δεκαετία του ’60, βρέθηκε με τη βοήθεια του ισότοπου άνθρακα ότι στήλες από ασβέστη και κοχύλια χρονολογούνταν από το Γέιλ και το Μουσείο της Νέας Καληδονίας πριν το 5120 π.Χ. και το 10,950 π.Χ. Αυτές τις παράξενες στήλες μπορεί να τις δει κανείς στο Νότιο τμήμα της Νέας Καληδονίας και στο Νησί των Πεύκων (Isle of Pines).
Σύμφωνα με τους νησιώτες της ανατολικής πλευράς, τα αγάλματα των νησιών περπατούσαν ή αιωρούνταν έτσι ώστε να μετακινούνται σπειροειδώς με την πορεία του ρολογιού γύρω από το νησί. Στο νησί του Pohnpei, οι μικρονήσιοι δηλώνουν ότι οι λίθοι από την πόλη των έντεκα τετραγωνικών μιλίων αιωρήθηκαν ως το σημείο.
Οι πολυνήσιοι της Νέας Ζηλανδίας, του Νησιού του Πάσχα, της Χαβάης και Ταϊτής πιστεύουν ότι οι πρόγονοι τους είχαν την ικανότητα να πετούν και ταξίδευαν μέσω του αέρα από νησί σε νησί. Ήταν αυτή η πτήση Air Atlantis που σταμάτησε στη Μάλτα, στο Ba’albek, και στη Ράμα και προκαθόρισε για το απόμακρο αλλά διάσημο συνεδριακό κέντρο στο Νησί του Πάσχα;
Πηγή: http://strange-area.blogspot.com/
1. Αρχαία Mu ή Λεμουρία
Σύμφωνα με πολλές εσωτεριστικές πηγές, ο πρώτος πολιτισμός δημιουργήθηκε πριν από 78,000 χρόνια στη γιγαντιαία ήπειρο γνωστή σαν Mu ή Λεμουρία και διήρκησε προς έκπληξη, 52,000 χρόνια. Λέγεται πως καταστράφηκε από σεισμούς που έγιναν από μετατόπιση του πόλου που έγινε 26,000 χρόνια πριν, ή περίπου το 24,000 π.Χ.
Η Mu δεν έφτασε σε τόσο υψηλή τεχνολογία, υποθετικά, όσο άλλοι μεταγενέστεροι πολιτισμοί, λέγεται παρόλα αυτά ότι έφτασε σε μια προοδευτική τεχνολογία, κυρίως στην οικοδόμηση μακροχρόνιων μεγαλιθικών κτιρίων που άντεχαν τους σεισμούς. Παρόλα αυτά, το μεγαλύτερο κατόρθωμα των Mu λέγεται πως ήταν η επιστήμη της κυβέρνησης.
Υποθέτουμε, ότι υπήρχε μια γλώσσα και μια κυβέρνηση. Η εκπαίδευση ήταν το κλειδί της επιτυχίας της Αυτοκρατορίας, και επειδή κάθε πολίτης γνώριζε τους νόμους του σύμπαντος και του δινόταν πλήρη εκπαίδευση σε ένα επάγγελμα ή μια τέχνη, υπήρξε εξαιρετική οικονομική ευημερία. Η εκπαίδευση ενός παιδιού ήταν υποχρεωτική μέχρι την ηλικία των 21 έτσι ώστε να έχει το δικαίωμα να παρακολουθήσει το σχολείο των πολιτικών δικαιωμάτων. Αυτή η περίοδος διαρκούσε επτά χρόνια· έτσι η μικρότερη ηλικία που κάποιος μπορούσε να γίνει πολίτης της αυτοκρατορίας ήταν τα 28.
2. Αρχαία Ατλαντίδα
Λέγεται ότι όταν η ήπειρος της Mu βυθίστηκε, οι ωκεανοί του κόσμου έπεσαν δραστικά αφού το νερό ωθήθηκε προς τη νέα λεκάνη του Ατλαντικού. Τα μικρά νησιά που υπήρξαν στον Ατλαντικό κατά τη διάρκεια του πολιτισμού των Λεμούριων βγήκαν ψηλά και ξεράθηκαν εξαιτίας της υποχώρησης του ωκεανού. Η νέα περιοχή που αναδύθηκε ενώθηκε με το Αρχιπέλαγος Poseid του Ατλαντικού ωκεανού με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια μικρή ήπειρος. Αυτή η ήπειρος ονομάζεται σήμερα από τους ιστορικούς Ατλαντίδα, παρά το γεγονός ότι το πραγματικό της όνομα ήταν Ποσειδωνία.
Πιστεύεται ότι η Ατλαντίδα ανέβασε την τεχνολογία σε πολύ υψηλά επίπεδα, πολύ περισσότερο από αυτό που υπάρχει σήμερα στον πλανήτη μας. Στο βιβλίο A Dweller On two Planets (Ένας κάτοικος σε δύο πλανήτες), που πρώτη φορά υπαγορεύτηκε από τον Phylos το Θιβετανό σε ένα νέο καλιφορνέζο που λεγόταν Frederick Spencer Oliver το 1884, όπως επίσης και σαν συνέχεια το 1940, An Earth Dweller Returns (Ένας γήινος επιστρέφει), αποτελούν μνεία για τέτοιες εφευρέσεις και συσκευές όπως τα κλιματιστικά για να καταπολεμήσουν θανάσιμα και καταστρεπτικά αέρια· airless cylinder lamps (κυκλικά ουράνια σώματα χωρίς ατμόσφαιρα), κρυστάλλινοι αγωγοί φωτισμένοι από τις σκοτεινές δυνάμεις· ηλεκτρονικοί στρατιώτες, όπλα που λειτουργούν με ηλεκτρική ενέργεια σαν προωστική δύναμη(τα rail-gun είναι παρόμοια, και πολύ νέα εφεύρεση) μονόδρομη μεταφορά· γεννήτριες νερού, ένα εργαλείο για τη συμπύκνωση του νερού από την ατμόσφαιρα· και το Vailx, ένα εναέριο πλοίο που κυβερνούνταν από τις δυνάμεις της αιώρησης και της απώθησης.
Ο οραματιστής, Edgar Cayce, σε ένα ανάγνωσμα μίλησε για τη χρήση των αεροπλάνων και των κρυστάλλων ή της πυρίτιδας που χρησιμοποιήθηκαν για ενέργεια και παρόμοιες εφαρμογές. Μιλάει επίσης για την κακομεταχείριση της ενέργειας και τις προειδοποιήσεις για τις καταστροφές που έρχονται.
3. Η αυτοκρατορία των Ράμα στην Ινδία
Ευτυχώς, τα αρχαία βιβλία για την Αυτοκρατορία Ράμα της Ινδίας έχουν διασωθεί, αντίθετα με αυτά της Κίνας, της Αιγύπτου, της Κεντρικής Αμερικής, του Περού. Πολλά από αυτά τα αρχαία έθνη είναι τώρα είτε ερημωμένες περιοχές, που έχουν πνιγεί από πυκνή βλάστηση είτε κυριολεκτικά βυθισμένες στον πυθμένα κάποιου ωκεανού. Αλλά η Ινδία, παρά την καταστροφή από πολέμους και εισβολές, κατάφερε να διατηρήσει ένα μεγάλο τμήμα της αρχαίας της ιστορίας.
Για ένα μεγάλο διάστημα, ο Ινδικός πολιτισμός δεν χρονολογούνταν πιο παλιός από το 500 π.Χ., μόλις 200 χρόνια πριν από την εισβολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην ήπειρο. Τον περασμένο αιώνα, ωστόσο, οι εξαιρετικά εξεζητημένες πόλεις Mohenjo Daro (Λόφος των Νεκρών) και Harappa ανακαλύφθηκαν στην κοιλάδα Indus που σήμερα είναι το Πακιστάν.
Η ανακάλυψη αυτών των πόλεων ανάγκασε τους αρχαιολόγους να χρονολογήσουν την αρχή του Ινδικού πολιτισμού χιλιάδες χρόνια πριν. Μια απορία για τους σημερινούς ερευνητές είναι ότι, οι πόλεις ήταν πολύ εξελιγμένες και αυτό έκανε τους πρωτοπόρους αρχαιολόγους να πιστεύουν ότι θεωρούνταν σαν όλο πριν οικοδομηθούν: ένα εξαιρετικό πρώιμο παράδειγμα σχεδιασμού πόλης.) Κάτι ακόμα πιο αξιόλογο είναι ότι το σύστημα των υδραυλικών σωληνώσεων των υπονόμων κατά μήκος της μεγάλης πόλης είναι ανώτερο από αυτό που υπάρχει στο Πακιστάν, στην Ινδία και στις περισσότερες Aσιατικές χώρες σήμερα.
4. Ο Οσιριακός πολιτισμός της Μεσογείου
Λέγεται ότι την εποχή της Ατλαντίδας και της Ράμα, η Μεσόγειος ήταν μια μεγάλη και εύφορη κοιλάδα. Αυτός ο αρχαίος πολιτισμός, που χρονολογείται πριν την δυναστική Αίγυπτο, ήταν γνωστός σαν Οσιριακός πολιτισμός. Ο ποταμός Νείλος έβγαινε από την Αφρική, όπως και σήμερα, και ονομαζόταν Ποταμός Stix. Ωστόσο, αντί να χύνεται στη Μεσόγειο στο δέλτα του Νείλου στη Βόρεια Αίγυπτο, συνέχιζε στην κοιλάδα, και μετά γυρνούσε προς τα Δυτικά για να χυθεί στο πιο βαθύ τμήμα της Μεσογειακής Κοιλάδας όπου είχε δημιουργηθεί μια μεγάλη λίμνη και κατόπιν να συνεχίσει μεταξύ της Μάλτας και της Σικελίας, και νότια της Σαρδηνίας στον Ατλαντικό στο Γιβραλτάρ (Οι στήλες του Ηρακλή).
Όταν καταστράφηκε η Ατλαντίδα σε μια κατακλυσμική σύγχυση, αυτή η κατακλυσμική αλλαγή στον Ατλαντικό σιγά-σιγά γέμισε τη Μεσογειακή Λεκάνη, καταστρέφοντας της μεγάλες Οσιριακές πόλεις και αναγκάζοντας τους να καταφύγουν σε ψηλότερες περιοχές. Αυτή η θεωρία βοηθάει να εξηγήσουμε τα παράξενα μεγαλιθικά μνημεία που βρέθηκαν κατά μήκος της Μεσογείου.
Αποτελεί γεγονός αρχαιολογικά ότι υπάρχουν πάνω από 200 γνωστές πόλεις βυθισμένες στη Μεσόγειο. Ο Αιγυπτιακός πολιτισμός, μαζί με το Μινωικό και το Μυκηναϊκό στην Κρή-τη και την Ελλάδα αποτελούν, στη θεωρία, κατάλοιπα αυτής της μεγάλης, αρχαίας κουλτούρας. Αυτός ο πολιτισμός οικοδόμησε τεράστιες μεγαλιθικές αντισεισμικές κατασκευές και είχε ηλεκτρική ενέργεια και άλλες ευκολίες συνηθισμένες κατά τη διάρκεια της εποχής της Ατλαντίδας.
Όπως στην Ατλαντίδα και τη Ράμα, είχαν αερόπλοια και άλλες μεθόδους μεταφοράς, συχνά ηλεκτρικές στην ουσία. Οι περίεργες πίστες Cart στη Μάλτα, που πηγαίνουν πάνω σε λόφους και κάτω από το νερό, μπορεί να είναι τμήμα κάποιας αρχαίας Οσιριακής γραμμής τραμ, που πιθανόν μετέφερε λατομημένες πέτρες σε πόλεις που τώρα είναι βουλιαγμένες.
Πιθανόν το καλύτερο παράδειγμα της υψηλής τεχνολογίας των Οσιριανών είναι η καταπληκτική platform (αποβάθρα) που βρέθηκε στο Ba’albek, στο Λίβανο. Η κύρια πλατφόρμα συγκροτείται από τους μεγαλύτερους λαξευμένους βράχους στον κόσμο, τους γνωστούς τετραγωνισμένους λίθους (ashlars) του Ba’albek. Κάποιες από τις χαρακτηριστικές πέτρες έχουν 82 πόδια μήκος και 15 πόδια πάχος και έχει υπολογιστεί ότι ζυγίζουν 1,200 με 1,500 τόνους η καθεμία!
5. Ο πολιτισμός Uiger της ερήμου Γκόμπι
Λέγεται ότι πολλές αρχαίες πόλεις του πολιτισμού Uiger της ερήμου Γκόμπι υπήρχαν κατά την περίοδο της Ατλαντίδας και του Ράμα. Αν και η Γκόμπι σήμερα είναι μια καυτή land-licked έρημος, αυτές οι πόλεις ήταν λιμάνια ωκεανού. Ο Edgar Cayce είπε κάποια στιγμή ότι οι ανελκυστήρες θα ανακαλυφθούν σε μια χαμένη πόλη στην έρημο Γκόμπι, και αφού αυτό δεν συνέβη ακόμη, δεν αποκλείεται.
Οι Vimanas και άλλες προοδευτικές συσκευές λέγεται ότι χρησιμοπιήθηκαν στην περιοχή Uiger, και ο διάσημος Ρώσος εξερευνητής Nicholas Roerich ανέφερε ότι είδε ιπτάμενο δίσκο πάνω από το βόρειο Θιβέτ τη δεκαετία του ’30. Ίσως το σκάφος να ήταν ένα αρχαίο Vimana που ήρθε από μια πόλη που εξακολουθεί να χρησιμοποιεί την τεχνολογία Uiger που υπάρχει στο Βόρειο Θιβέτ η στην έρημο Γκόμπι.
Σημαντικό είναι ότι, υποστηρίζεται ότι οι Πρεσβύτεροι της Λεμουρίας, γνωστοί ως το 13ο Σχολείο, μετέφεραν το αρχηγείο τους πριν τον κατακλυσμό στο ακατοίκητο οροπέδιο της Κεντρικής Ασίας που τώρα ονομάζουμε Θιβέτ. Εδώ υποθετικά ίδρυσαν μια βιβλιοθήκη και ένα σχολείο γνωστό ως The Great White Brotherhood (Η Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα).
Για παράδειγμα, ο μεγάλος κινέζος φιλόσοφος Lao Tzu, που γεννήθηκε το 604 π.Χ., μιλούσε συχνά για Αρχαίους Κυρίους (Ancient Masters) και τη βαθιά τους σοφία.
Έγραψε το φημισμένο βιβλίο, Ταο Τε Τσινγκ, πιθανόν το πιο δημοφιλές βιβλίο που έχει ποτέ γραφτεί στα Κινέζικα. Όταν τελικά έφυγε από την Κίνα, κοντά στο τέλος της πολύ μεγάλης του ζωής, ταξίδεψε προς τη δύση στη θρυλική γη του Hsi Wang Mu. Σύμφωνα με τα αρχαία Κινέζικα, αυτό ήταν το αρχηγείο των Αρχαίων Κυρίων (Ancient Ones). Θα μπορούσε αυτό να ήταν η Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα και το 13ο Σχολείο της Λεμουρίας;
6. TIAHUANACO
Όπως στη Λεμουρία και την Ατλαντίδα, οι κατασκευές στη Νότια Αμερική είχαν μεγαλιθικές αναλογίες σχεδιασμένες με πολυγωνικές τεχνικές έτσι ώστε να κάνουν τους ο-γκώδης τοίχους αντισεισμικούς. Η ανθεκτικότητα των τοίχων στους σεισμούς ήταν σημαντική σε όλο το Ring-of-Fire, αρχαία Λεμουρία.
Τα σπίτια και τα κοινοτικά κτίρια ήταν φτιαγμένα από μεγάλιθους. Εξαιτίας της υψηλής εκτίμησης που έδειχνε η κουλτούρα για την καλή διαβίωση των μελλοντικών γενεών και τη σημασία που έδωσαν πάνω στο gradual, διατήρησαν την ανάπτυξη της κοινωνίας, και δημιουργήθηκαν κατασκευές που κράτησαν για χιλιάδες χρόνια. Ένα σπίτι που θα κατασκευαστεί από τσιμέντο, ξύλο και γύψινους τοίχους θα διαρκέσει εκατό χρόνια ή κάπου εκεί, αν διατηρηθεί. Μάρτυρας είναι οι μεγαλιθικές κατασκευές της Αιγύπτου, της Μάλτας, του Περού.
Τα κτίρια αυτά υπάρχουν ακόμη και σήμερα. Το Κούζκο, η αρχαία πρωτεύουσα του Περού, που κατασκευάστηκε πιθανόν πριν τους Ίνκας, κατοικείτε ακόμη και σήμερα μετά από χιλιάδες χρόνια. Πράγματι, τα περισσότερα κτίρια στο κέντρο του Κούζκο σήμερα έχουν τοίχους που είναι εκατοντάδων ετών (ενώ πιο σύγχρονα κτίρια που κατασκευάστηκαν από τους Ισπανούς ήδη καταρρέουν).
Μόλις μερικά μίλια ανατολικά του Κούζκο υπάρχουν τα ερείπια του Puma Punku, ψηλά στο Altiplano της Βολιβίας. Τα ερείπια του Puma Punku, περίπου ένα μίλι από τα διάσημα ερείπια του Tiahuanaco, είναι ογκώδης μεγαλιθικές κατασκευές που tossed about(διαλύθηκαν) σαν τουβλάκια από παιχνίδι. Τι κατακλυσμική αναταραχή μπορεί να έκανε τέτοιο πράγμα; Αυτό είναι το είδος της μεγαλιθικής κατα-σκευής που είχε προοπτική να διαρκέσει για χιλιάδες χρόνια, αλλά, οι 100-τονοι λίθοι διαλύθηκαν σε κομμάτια από ισχυρές γεωλογικές δυνάμεις.
Φαίνεται ότι η ήπειρος της Νότιας Αμερικής ξαφνικά και βίαια ωθήθηκε προς τα πάνω κατά τη διάρκεια κάποιου κατακλυσμού, κατά πάσα πιθανότητα μετατόπιση του πόλου. Ένα προηγούμενο επίπεδο της θάλασσας μπορεί κανείς να δει σήμερα στα 13,000 πόδια στα όρη των Άνδεων. Πιθανή απόδειξη γι’ αυτό το σενάριο είναι ότι, πολλά απολιθώματα του ωκεανού μπορεί να βρεθούν κοντά στη λίμνη Τιτικάκα. Η λίμνη κατοικείται από τους μόνους γνωστούς ιππόκαμπους του γλυκού νερού.
7. Οι Μάγια
Οι πυραμίδες των Μάγια εκτείνονται από την Κεντρική Αμερική εώς και τα Ινδονησιακά νησιά της Ιάβας. Η πυραμίδα του Sukuh, στην πλαγιά του όρους Lawu κοντά στη Sura-karta στην κεντρική Ιάβα είναι ένας καταπληκτικός ναός με πέτρινη στήλη και μια πυραμίδα με διαβαθμίσεις που είναι εφάμιλλη με οποιαδήποτε από αυτές στη ζούγκλα της Κεντρικής Αμερικής. Η πυραμίδα ουσιαστικά είναι ίδια με τις πυραμίδες που βρέθηκαν στην περιοχή των αρχαίων Μάγια στο Uaxactun, κοντά στο Tikal.
Οι αρχαίοι Μάγια ήταν εξαιρετικοί αστρονόμοι και μα-θηματικοί ενώ οι αγροτικές πόλεις τους ζούσαν σε αρμονία με τη γη. Κατασκεύασαν κανάλια και υδροπονικές κηπουπόλεις σε όλη την αρχαία Yucatan Peninsula.
Ο Edgar Cayce αναφέρει τους Μάγια και την τεχνολογία τους σε ένα ανάγνωσμα: Σαν περιγραφή για τον τρόπο κατασκευής της πέτρας: βρίσκουμε ότι ήταν ένα μεγάλο κυλινδρικό ποτήρι (όπως θα λέγαμε σήμερα)· κομμένο με διαμάντια με τέτοιο τρόπο που ο κορυφαίος λίθος στην κορυφή συγκέντρωνε τη δύναμη ή την ισχύ που συλλεγόταν μεταξύ του τέλους του κυλίνδρου και του κορυφαίου λίθου. Όπως σημειώνεται, τα σημεία στη γη, στα οποία ο τρόπος κατασκευής είναι ίδιος, είναι τρία, όπως είναι σήμερα: στο βυθισμένο τμήμα της Ατλαντίδας, ή Ποσειδωνία, όπου ένα τμήμα των ναών μπορεί ακόμη να ανεβρεθεί κάτω από τη λάσπη τόσων χρόνων από το θαλασσινό νερό, κοντά σ’ αυτό που είναι γνωστό σαν Bimini, στην ακτή της Φλόριντα.
Και (δεύτερον) στα μνημεία των ναών στην Αίγυπτο, όπου η ύπαρξη έδρασε αργότερα σε συνεργασία με άλλους για να διατηρηθούν τα μνημεία που ήρθαν από τη γη όπου είχαν διατηρηθεί. Επίσης (τρίτον) στα μνημεία που μεταφέρθηκαν σ’ αυτό που είναι γνωστό σαν Yucatan, στην Αμερική, όπου αυτές οι πέτρες (που ξέρουν τόσα λίγα γι’ αυτές) είναι τώρα, και ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών.
Πιστεύεται ότι κάπου στην περιοχή των Μάγια υπάρχει ένα αρχαίο Hall of Records, πιθανόν κάτω από ένα πυραμιδικό συγκρότημα , σε ένα υπόγειο τούνελ και σύστημα θαλά-μων. Κάποιες πηγές λένε ότι αυτός ο θησαυρός αρχαίων γνώσεων έχει κρατηθεί σε κρυστάλλους χαλαζία που είναι εξαιρετικής ποιότητας και έχουν τη δυνατότητα να κρατήσουν μεγάλες ποσότητες πληροφορίας με παρόμοιο τρόπο όπως ένα σύγχρονο CD.
8. Αρχαία Κίνα
Η αρχαία Κίνα, γνωστή σαν Han China, λέγεται ότι προήλθε, όπως όλοι οι πολιτισμοί, από την τεράστια ήπειρο του Ειρηνικού, Λεμουρία. Οι αρχαίοι Κινέζοι είναι γνωστοί για τα sky-chariots, τη γεωμαντεία, και την κατασκευή νεφρίτη που μοιράζονταν με τους Μάγια. Πραγματικά, οι αρχαίες ιστορίες των Κινέζων και των Μάγια φαίνεται ότι συνδέονται.
Οι ανθρωπολόγοι δίνουν μεγάλη σημασία στην περίπτωση να έφτασε Ταοιστική επίδραση στην Κεντρική Αμερική με την παρουσίαση συμβόλων και επαναλαμβανόμενα σχέδια της δυναστείας Shang (to Γιν-Γιανγκ είναι το πιο γνωστό, αλλά υπάρχουν πολλά άλλα) και μετά συνδέοντας αυτά με γνωστές τέχνες των Μάγια και τα ανάγλυφα. Ο νεφρίτης είχε μεγάλη σημασία για τους Κινέζους Shang. Μέχρι στιγμής, η πηγή του νεφρίτη στην Κίνα δεν έχει εξακριβωθεί. Πολύ απ’ αυτό μπορεί να έχει έρθει από την Κεντρική Αμερική.
Ακόμη και η πηγή στην Κεντρική Αμερική αποτελεί ένα μυστήριο· πολλά αρχαία μεταλλεία νεφρίτη πιστεύεται ότι δεν έχουν ανακαλυφθεί ακόμη. Οι ανθρωπολόγοι υποστηρίζουν ότι τα ταξίδια των Κινέζων, μεταξύ 500-300 π.Χ., μπορεί να συνδυάστηκαν με την Ταοιστική παράδοση για τα μαγικά μανιτάρια ή τα βότανα για τη μακροζωία.
Πολύ συχνά οι αρχαίοι Κινέζοι θεωρούνται σαν οι δημιουργοί κάθε ανακάλυψης από το χαρτί τουαλέτας, τον ανιχνευτή σεισμών, τα χάρτινα χρήματα, τα κανόνια, την τεχνολογία ρουκετών, τις μεθόδους εκτύπωσης, και χιλιάδες άλλες έξυπνες και υψηλής τεχνολογίας πράγματα. Το 1959 αρχαιολόγοι στην Κίνα ανακάλυψαν belt buckles φτιαγμένα από αλουμίνιο χιλιάδες χρόνια πριν. Το αλουμίνιο γενικά κατασκευάζεται από βωξίτη με ηλεκτρική ενέργεια.
9. Αρχαία Αιθιοπία και Ισραήλ
Από αρχαία κείμενα όπως η Βίβλος και το ββλίο της Αιθιοπίας Kebra Negast, έχουμε ιστορίες για την υψηλή τεχνολογία της αρχαίας Αιθιοπίας και του Ισραήλ. Λέγεται ότι ο ναός της Ιερουσαλήμ ιδρύθηκε πάνω σε τρεις γιγαντιαίες τετράγωνες πέτρες παρόμοιες μ’ αυτές στο Ba’al-bek, στο Λίβανο.
Σήμερα, ο τιμώμενος Ναός του Σολόμωντα και ο μουσουλμανικός ναός Μουσουλμανικός Τρούλος του Βράχου υπάρχουν σ’ αυτή τη θέση, των οποίων η ίδρυση φαίνεται ότι φτάνει πίσω στον Οσιριακό πολιτισμό. Όπως οι περισσότερες μετέπειτα Φοινικικές κατασκευές, το κτίριο στο Ναό για την Κιβωτό της Διαθήκης και οι ναοί στην Αιθιοπία είναι οι τελευταίες από τις μεγαλιθικές κατασκευές. The massive Temple Mount που κατασκευάστηκε από το Βασιλιά Σολομώντα στα ερείπια ενός προηγούμενου μεγαλιθικού ναού, φτιάχτηκε για να αποθηκευτεί το αρχαίο ενθύμιο γνωστή σαν Κιβωτός της Διαθήκης
Η Κιβωτός της Διαθήκης λέγεται ότι ήταν ένα κουτί που ήταν ηλεκτρική γεννήτρια και είχε πολλά ιερά αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένου ενός συμπαγούς χρυσού αγάλματος από προηγούμενους πολιτισμούς που ονομάζεται το Άγιο των Αγίων.
Αυτό το κουτί και το χρυσό άγαλμα λέγεται ότι μεταφέρθηκαν από το θάλαμο του Βασιλιά στην Μεγάλη Πυραμίδα στην Αίγυπτο από τον Μωυσή κατά τη περίοδο της ομαδικής Εξόδου.
Πολλοί μαθητές πιστεύουν ότι η Κιβωτός της Διαθήκης, όπως άλλα αρχαία τεχνουργήματα, ήταν ουσιαστικά ηλεκτρικές συσκευές, κάποιες από τις οποίες λατρεύονταν στους ναούς σαν μάντες. Η Βίβλος διηγείται πόσο βέβαιο είναι ότι αναρμόδια άτομα που θα ακουμπήσουν την κιβωτό θα πεθάνουν από ηλεκτροπληξία.
10. Το Βασίλειο του Aroi Sun του Ειρηνικού
Ο τελευταίος αρχαίος πολιτισμός στη λίστα μου είναι η σχεδόν άγνωστη αρχαία κουλτούρα του Βασιλείου του Aroi Sun του Ειρηνικού. Ενώ η ονομαζόμενη χαμένη ήπειρος της Λεμουρίας βυθίστηκε πριν από 24,000 χρόνια σε μια μετατόπιση του πόλου, ο Ειρηνικός αργότερα επανακατοικήθηκε από μια φυλετική μίξη όλων των πολιτισμών, από τη Ράμα, την Κίνα, της Αφρική την Αμερική.
Ένα εξελιγμένο νησιώτικο έθνος, με μεγαλύτερες εκτάσεις γης απ’ ότι είναι συνήθως στον Ειρηνικό, μεγάλωσε γύρω από την Πολυνησία, τη Μελανησία και τη Μικρονησία. Αρχαίοι θρύλοι στην Πολυνησία αποδίδουν αυτό τον εξαιρετικό πολιτισμό στο Βασίλειο του Αroi που υπήρξε πολλές χιλιάδες χρόνια πριν από την επαναανακάλυψη του Ειρηνικού από τους Ευρωπαίους.
Οι Aroi δημιούργησαν πολλές από τις μεγαλιθικές πυραμίδες, platforms(τις πλατφόρμες), τόξα, δρόμους και αγάλματα σε κάθε σημείο του Κεντρικού Ειρηνικού. Όταν κάποιοι από τους πάνω από 400 λόφους από χαλίκι εκσκάφθηκαν στη Νέα Καληδονία στη δεκαετία του ’60, βρέθηκε με τη βοήθεια του ισότοπου άνθρακα ότι στήλες από ασβέστη και κοχύλια χρονολογούνταν από το Γέιλ και το Μουσείο της Νέας Καληδονίας πριν το 5120 π.Χ. και το 10,950 π.Χ. Αυτές τις παράξενες στήλες μπορεί να τις δει κανείς στο Νότιο τμήμα της Νέας Καληδονίας και στο Νησί των Πεύκων (Isle of Pines).
Σύμφωνα με τους νησιώτες της ανατολικής πλευράς, τα αγάλματα των νησιών περπατούσαν ή αιωρούνταν έτσι ώστε να μετακινούνται σπειροειδώς με την πορεία του ρολογιού γύρω από το νησί. Στο νησί του Pohnpei, οι μικρονήσιοι δηλώνουν ότι οι λίθοι από την πόλη των έντεκα τετραγωνικών μιλίων αιωρήθηκαν ως το σημείο.
Οι πολυνήσιοι της Νέας Ζηλανδίας, του Νησιού του Πάσχα, της Χαβάης και Ταϊτής πιστεύουν ότι οι πρόγονοι τους είχαν την ικανότητα να πετούν και ταξίδευαν μέσω του αέρα από νησί σε νησί. Ήταν αυτή η πτήση Air Atlantis που σταμάτησε στη Μάλτα, στο Ba’albek, και στη Ράμα και προκαθόρισε για το απόμακρο αλλά διάσημο συνεδριακό κέντρο στο Νησί του Πάσχα;
Πηγή: http://strange-area.blogspot.com/

Όλοι έχουμε διαβάσει ένα βιβλίο ή έχουμε δει μια ταινία που να μας «ταξιδεύει» σε μέρη «μαγικά», διαφορετικά, τα οποία θα θέλαμε να υπάρχουν και στην πραγματικότητα. Μερικά από αυτά τα… ταξίδια, είναι φανταστικά κι άλλα, όχι εντελώς. Κάποια είναι εμπνευσμένα από πραγματικά μέρη που εντυπωσίασαν τους δημιουργούς τους κι άλλα από όνειρα που θα θέλαμε να γίνουν αληθινά.
1. Η χώρα των θαυμάτων
Ο Κάρολ εμπνεύστηκε το παραμύθι από πρόσωπα και εμπειρίες της ζωής του, ιδιαίτερα γύρω από την Οξφόρδη, όπου σπούδαζε. Επίσης ένα σημείο στο μαγευτικό ναό Ripon Cathedral, στο βόρειο Yorkshire, λέγεται ότι ενέπνευσε το ταξίδι στην λαγότρυπα.
2. Nάρνια
To 2005 κυκλοφόρησε το πρώτο μέρος της κινηματογραφικής σειράς φαντασίας του C. S. Lewis «Τα χρονικά της Νάρνια», μια κινηματογραφική μεταφορά της σειράς 7 βιβλίων φαντασίας του Lewis, ενός από τους σημαντικότερους Άγγλους λογοτέχνες.
Η Νάρνια είναι μία χώρα παγωμένη, ένας θεαματικός, μυθικός κόσμος, μία «στοιχειωμένη» γη που περιμένει κάποιον να της λύσει τα μάγια για να ξανάρθει η άνοιξη! Κάτοικοί της είναι θηρία με ανθρώπινη λαλιά, νάνοι, γίγαντες, κένταυροι και πλάσματα περίεργα. Το μαγικό ταξίδι αρχίζει όταν τέσσερα παιδιά ανοίγουν την πόρτα μίας ντουλάπας
Ο Lewis εμπνεύστηκε από τη γενέτειρά του, της Βόρεια Ιρλανδία του, για τα ταχυδακτυλουργικά αγριολούλουδα της Νάρνια, τα στοιχειωμένα κάστρα και τα επιβλητικά βουνά, αλλά οι δημιουργοί των ταινιών, αποφάσισαν ότι η Νέα Ζηλανδία ήταν πιο κοντά στη φαντασία του.
3. Κάμελοτ
Πολλά μέρη διεκδίκησαν τη φήμη του Αρθούρου, συμπεριλαμβανομένου του Winchester, της μικρής πόλης της Νότιας Ουαλίας Caerleon και του Somerset (όπου οι ντόπιοι επιμένουν ότι το κάστρο Cadbury Κάστρο ήταν του Αρθούρου). Πάντως, μια βόλτα στα γραφικά τοπία της Ουαλίας, της Σκωτίας και της Αγγλίας, θα αιχμαλωτίσει το θρυλικό πνεύμα του ρομαντισμού.
4. Eλ Ντοράντο
Η μυθική χαμένη πόλη του χρυσού, αντιπροσωπεύει τα ανέφικτα και πολυτελή πράγματα στη ζωή. Εμπνευσμένη από τις ιστορίες του «χρυσού» ανθρώπου Ελ Ντοράντο, λέγεται ότι ήταν γεμάτη από ασύλληπτους θησαυρούς.
Το μυστήριο μέρος, απασχόλησε εξερευνητές εδώ και αιώνες, αλλά παραμένει άγνωστο. Πολλοί Ισπανοί κονκισταδόρες και αργότερα εξερευνητές από όλον τον κόσμο προσπάθησαν να βρουν το Ελ Ντοράντο, που πίστευαν πως κρύβει αμέτρητους θησαυρούς των αυτοκρατοριών των Ίνκας και των Αζτέκων, αλλά κανένας δεν τα κατάφερε. Αν θέλετε να το ανακαλύψετε εσείς, οι ζούγκλες και τα ερείπια της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, αποτελούν το… χρυσό σας εισιτήριο.
Σε αναζήτηση του θρύλου, οι Francisco Orellana και Gonzalo Pizarro έφυγαν από το Κίτο της Χιλής το 1541, κατευθυνόμενοι προς της κοιλάδα του Αμαζονίου. Έτσι, ο Orellana έγινε το πρώτο άτομο που εξερεύνησε τον Αμαζόνιο σε όλη τη διαδρομή του, έως τις εκβολές του.
5. Aτλαντίδα
Σύμφωνα με το μύθο, η Ατλαντίδα ήταν ένα μεγάλο νησί, με αναπτυγμένο πολιτισμό, που αποτελούσε το συνδετικό κρίκο όλων των πρώιμων πολιτισμών της ιστορίας και θύμιζε την αρχαία Ελλάδα. Ο θρύλος της εξακολουθεί μέχρι σήμερα να εμπνέει το λαϊκό πολιτισμό και κάθε φορά κάποιος ισχυρίζεται ότι τη βρήκε. Αν και οι μελετητές δέχονται στην πλειοψηφία τους ότι πρόκειται για μύθο, ορισμένοι θεωρούν ότι ο Πλάτωνας αναφερόταν στην αρχαία Ιρλανδία ή την αρχαία Θήρα.
6. Η χώρα του ποτέ (Neverland)
Σύμφωνα με… φήμες, μόνο τα παιδιά μπορούν να επισκεφτούν τη «χώρα του ποτέ» και το περίφημο σπίτι των Peter Pan, Captain Hook και Lost Boys. Πολλοί ήλιοι και φεγγάρια αποτελούν τον τρελό καιρό στη «χώρα του ποτέ», όπου ζουν φλαμίνγκο, κροκόδειλοι, νεράιδες, αλλά και γοργόνες και πειρατές. Αν και δεν είναι όλοι οι κάτοικοι της Neverland παιδιά, συχνά χρησιμοποιείται ως μεταφορά για την αιώνια παιδική ηλικία, την παιδικότητα, την αθανασία και την «απόδραση». Ο J.M. Barrie μπορεί να έδωσε το όνομα «στη χώρα του ποτέ (Neverland)» από την αυστραλιανή έκφραση, Never Never Land, αλλά κάποιοι ισχυρίζονται ότι η χώρα αυτή μοιάζει με την Μαδαγασκάρη.
7. Η χώρα του Οζ
Πηγή: http://www.clickatlife.gr/