Ποιος άλλος θα μπορούσε να δώσει καλύτερες συμβουλές για το πώς να γίνει κανείς πλούσιος, από ένα κροίσο; Κανείς. Για το λόγο αυτό η PNC Wealth Management ρώτησε επιχειρηματίες με περιουσία ή επενδύσεις άνω των 5 εκατομμυρίων δολαρίων, για τα μυστικά της επιυχίας τους.
Πώς θα σας φαινόταν αν το χαρτί υγείας που έχετε σπίτι σας ήταν φτιαγμένο από χρυσό ή το ποπ κορν που θα αγοράζετε στοίχιζε εκατοντάδες δολάρια; Εμείς έχουμε βρει καθημερινά αντικείμενα... σε εξωφρενικές τιμές!
Τα χρήματα κάνουν τον κόσμο να γυρίζει. Πολλές φορές να γυρίζει... ανάποδα, καθώς ακόμα και σε εποχή παγκόσμιας ύφεσης, η συγκέντρωση χρημάτων σε λίγες τσέπες είναι δεδομένη. Ορισμένα πράγματα δεν πρόκειται να αλλάξουν.
Το YouTube δεν είναι μόνο το δημοφιλέστερο site ψυχαγωγίας, αλλά και ένας τρόπος να βγάζουν κάποιοι 100.000 δολάριο το χρόνο. Πώς βγάζεις λεφτά από το YouTube;
Υπάρχουν κάποια πράγματα στα οποία ευχαρίστως θα διαθέτατε όλο τον ελεύθερο χρόνο σας, γιατί λατρεύετε να ασχολείστε μαζί τους. Κι έπειτα, υπάρχει και η δουλειά, στην οποία ευχαρίστως θα κλαίγατε για το άγχος και την πίεση που σας προκαλεί, αν οι συνθήκες δεν σας ανάγκαζαν να είστε ευγνώμονες που έχετε μία. Υπάρχει, τέλος, και η τρίτη επιλογή: Να κάνετε εκείνες τις ασχολίες που σας ευχαριστούν, πηγή εισοδήματος. Ακολουθούν δέκα ιδέες για ασχολίες και χόμπι που μπορείτε να μετατρέψετε από απλό «πασατέμπο» σε μικρό ή μεγαλύτερο χαρτζιλίκι, ανάλογα με την υπομονή και το «επιχειρηματικό» σας δαιμόνιο.
Gates, Jobs, Zuckerberg και τα άλλα παιδιά!
Βγάλε το πρώτο σου δισεκατομμύριο στη βιομηχανία της τεχνολογίας...
Όλοι τους είναι (ή ήταν) δισεκατομμυριούχοι. Ήξεραν τον τρόπο και τα κατάφεραν! Μάθε για τις έξυπνες ιδέες και την καινοτόμα σκέψη τους που τους έστειλε στην κορυφή...
Bill Gates: Microsoft
Προσωπική περιουσία: 53 δισ. δολάρια
Πώς ξεκίνησαν όλα: το «μικρόβιο» της τεχνολογίας το είχε από το γυμνάσιο ακόμα, κάνοντας «παπάδες» για την εποχή με τους φίλους του. Ήταν ωστόσο τον Ιανουάριο του 1975 όταν, σε συνεργασία με τον επί χρόνια κολλητό του Paul Allen, σκέφτηκαν να μπουν εμπορικά στον χώρο της τεχνολογίας, αρχικά ως προγραμματιστές. Τα πρώτα προτζεκτάκια τους πήγαν αρκετά καλά και ως το τέλος της χρονιάς είχαν βγάλει τα πρώτα τους 16.005 δολάρια. Γεγονός που τους επέτρεψε να ιδρύσουν τη Microsoft στις αρχές του 1976 και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Ξέρεις τώρα, τα Windows και τα σχετικά...
Steve Jobs: Apple
Προσωπική περιουσία: 5,5 δισ. δολάρια
Πώς ξεκίνησαν όλα: παρατάει το κολέγιο και πιάνει δουλειά στην Atari, ενώ το 1976 ιδρύει με τα φιλαράκια του Steve Wozniak και Ronal Wayne την Apple. Παίρνει τραπεζικό δάνειο 250.000 δολαρίων και λανσάρει στην αγορά τα πρώτα Apple home computers (Apple I και Apple II). Η καθοριστική χρονιά του ήταν το 1984 με το Macintosh, ωστόσο ο κολοσσός Apple όπως τον ξέρουμε σήμερα έπρεπε να περιμένει μέχρι το millennium και τα iMac και iPod του 2001 για να εκτοξευτεί σε ύψη δυσθεώρητα.
Larry Page και Sergey Brin: Google
Προσωπική περιουσία: 17,5 δισ. δολάρια (έκαστος)
Πώς ξεκίνησαν όλα: Το 1996, οι συνιδρυτές της Google, Brin και Page, έκαναν το διδακτορικό τους στο Stanford. Φοιτητάκια όντας, ήθελαν να αναπτύξουν μια παγκόσμια ηλεκτρονική βιβλιοθήκη και ο Page είχε μια θεωρία για έναν καλύτερο τρόπο χρήσης του internet. Κατέληξαν σε μια λύση, την PageRank, και το 1998 εγκατέλειψαν την ασφάλεια του Stanford και ίδρυσαν την Google, που λειτουργούσε τότε στο γκαράζ ενός φίλου τους! Έναν χρόνο αργότερα, τα δυο παιδιά-θαύματα ανακοίνωναν κεφάλαια 25 εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ η Google παραμένει πάντα το δημοφιλέστερο «ψαχτήρι» του internet.
Mark Zuckerberg: Facebook
Προσωπική περιουσία: 4 δισ. δολάρια
Πώς ξεκίνησαν όλα: τον παρατάει η κοπέλα του και ο νεαρός φοιτητής του Harvard γίνεται σκνίπα και χρησιμοποιεί τα προγραμματιστικά του ταλέντα για να κατασκευάσει μια ιστοσελίδα με χακεμένες φωτογραφίες των φοιτητριών της σχολής του, στην οποία θα μπορούσαν να βαθμολογούν τα φιλαράκια του την πιο καυτή σπουδάστρια του Harvard. Το Facemash γεννήθηκε, κατέβηκε άρον-άρον από τη διοίκηση του Harvard και το Facebook αντικατέστησε την πρώτη αυτή απόπειρα, αφού ο Zuckerberg αγόρασε το domain name από το Harvard για 200.000 δολάρια. Τα 500 εκατομμύρια χρήστες του Facebook και η αστρονομική σημερινή του κεφαλαιοποίηση έδειξαν ωστόσο ότι ήταν μια καλή αγορά για τον Zuckerberg...
Πηγή: http://www.delamagen.gr/
Βγάλε το πρώτο σου δισεκατομμύριο στη βιομηχανία της τεχνολογίας...
Όλοι τους είναι (ή ήταν) δισεκατομμυριούχοι. Ήξεραν τον τρόπο και τα κατάφεραν! Μάθε για τις έξυπνες ιδέες και την καινοτόμα σκέψη τους που τους έστειλε στην κορυφή...
Bill Gates: Microsoft
Προσωπική περιουσία: 53 δισ. δολάρια
Steve Jobs: Apple
Προσωπική περιουσία: 5,5 δισ. δολάρια
Larry Page και Sergey Brin: Google
Προσωπική περιουσία: 17,5 δισ. δολάρια (έκαστος)
Mark Zuckerberg: Facebook
Προσωπική περιουσία: 4 δισ. δολάρια
Πηγή: http://www.delamagen.gr/
Λέγεται P2P lending, είναι το eBay των δανείων, μια παλιά ιδέα που κάνει δυναμικό comeback, και υπόσχεται να σε κάνει να ξεχάσει τις τράπεζες, τουλάχιστον σε ότι αφορά τα δάνεια!
Θες να πάρεις ένα δάνειο με ένα σχετικά χαμηλό επιτόκιο, ας πούμε 6,5%; Να επενδύσεις τα χρήματα σου με επιστροφή πάνω από 10% (όταν η τράπεζα σου δίνει το πολύ 1%); Χωρίς πολύ χαρτούρα; Χωρίς να μάθει κανείς τίποτα; Τα κακά νέα είναι ότι -ακόμα- δεν μπορείς εκτός αν είσαι κάτοικος 14 συγκεκριμένων Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, Μεγάλης Βρετανίας, Ιταλίας ή Γερμανίας. Τα καλά νέα είναι ότι με τους ρυθμούς που διαδίδεται το Peer 2 Peer lending αυτή τη στιγμή και την κατάσταση που βρίσκονται οικονομία και τράπεζες, η μέρα που θα μπορείς να δανείζεις και να δανείζεσαι από το διαδίκτυο δεν είναι μακριά.
Φαντάσου κάτι μεταξύ Facebook, Napster και e-Bay. Μια μεγάλη κοινότητα χρηστών που συνδέονται με ένα κοινωνικό δίκτυο και είναι πρόθυμοι να προβούν σε οικονομικές συναλλαγές με την ίδια ευκολία που κάποτε αντάλλασαν mp3. Μόνο που οι συναλλαγές τους διέπονται από την κουλτούρα των συναλλαγών και των δημοπρασιών που βλέπεις στο eBay και (δε βλέπεις) στα χρηματιστήρια του κόσμου. Η πραγματοποίηση των συναλλαγών γίνεται μετά από μια διαδικασία προσφορών και για αυτούς που δανείζουν και για αυτούς που δανείζονται.
Στο αμερικάνικο Prosper, για παράδειγμα, μπορείς να δανείσεις με 10,69% κέρδος αν δεν θες να ρισκάρεις καθόλου και με 18,54% αν είσαι και λίγο τζογαδόρος. Να δανειστείς με 6,59 % αν έχεις "πρόσωπο στην διαδίκτυο" ή με 35,84 αν είσαι διαδικτυακά αναξιόπιστος που σε κάθε περίπτωση είναι καλύτερα από το να πας σε τοκογλύφο! Εσύ δημιουργείς ένα προφίλ σαν αυτό που φτιάχνεις στο Facebook παρέχοντας στην ιστοσελίδα προσωπικά και οικονομικά στοιχεία. Η ιστοσελίδα σου αντιστοιχεί ένα βαθμό αξιοπιστίας ανάλογα με το παρελθόν σου. Στη συνέχεια κάνεις ένα post με το δάνειο που ζητάς. Οι επίδοξοι επενδυτές - δανειστές βλέπουν την αγγελία σου και αναλόγως κρίνουν. Ή αφήνουν το prosper.com να κρίνει για αυτούς. Οταν ένα δάνειο χρηματοδοτηθεί, το prosper.com δημιουργεί ένα σχέδιο αποπληρωμής και καταθέτει μηνιαίως τα χρήματα κατευθείαν στον δανειολήπτη. Η αποπληρωμή γίνεται σε έως και 36 δόσεις.
Στο γερμανικό Smava τα πράγματα είναι -αναμενόμενα- λίγο πιο αυστηρά! Η διαδικασία είναι πάνω κάτω η ίδια αλλά η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί την υπηρεσία PostIdent (του γερμανικού ταχυδρομείου) για να επιβεβαιωθεί η φυσική διεύθυνση του χρήστη και πληροφορίες από το γραφείο πίστωσης Schufa για να ελεχθεί πιο αντικειμενικά το ιστορικό του. Για να μπορεί κάποιος χρήστης να χρηματοδοτηθεί θα πρέπει να βαθμολογηθεί από A ως F (που αντιστοιχουν σε πιθανότητα χρεωκοπίας μεταξύ 1,4% και 7,2%). Η ιστοσελίδα παράλληλα συνεργάζεται με την τράπεζα BiW για τις συναλλαγές ενώ σε περίπτωση μη-πληρωμής διατηρεί το δικαίωμα να πουλήσει το χρέος στη εταιρεία συλλογής χρεών Intrum Justita. Το μεγαλύτερο δάνειο που μπορεί να χορηγηθεί είναι 10 χιλιάδες ευρώ και το μάξιμουμ που μπορείς να δανειστείς 25 χιλιάδες.
Το peer 2 peer lending δεν είναι κάτι καινούριο. Ιστοσελίδες όπως το Zopa, το Prosper και το Lending Club ξεκίνησαν γύρω στο 2006 πάνω σε μια δοκιμασμένη ιδέα: Σε έναν κόσμο που δικτυώνεται με ραγδαίους ρυθμούς είναι εφικτό να συναλλάσεσαι κατευθείαν με κάποιο φυσικό πρόσωπο! Καταργώντας τη μεσολάβηση της τράπεζας και συμμετέχοντας σε ένα μεγαλύτερο δίκτυο από αυτό που αντιπρωσοπεύουν οι πελάτες της μπορείς να πετύχεις μικρότερα επιτόκια δανεισμού και μεγαλύτερες επιστροφές στο κεφάλαιο σου.
Στην πράξη, όμως, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν τόσο ιδανικά. Δύο χρόνια μετά την έναρξη της λειτουργίας του, το prosper.com αναγκάστηκε να αναστείλει τις δραστηριότητες του μετά από έρευνα της Επιτροπής Ασφαλείας και Συναλλαγών (SEC). Τα "κανόνια" είχαν ξεπεράσει το 20% την ίδια στιγμή που η τράπεζες έδινα μονοψήφια νούμερα. Και το σημαντικότερο ήταν ότι οι δανειστές που αθετούσαν τις υποχρεώσεις τους μπορούσαν να το κάνουν χωρίς επιπτώσεις. Η ιστοσελίδα είχε κάνει το λάθος να θεωρεί ότι ο ρόλος της περιορίζεται στην παροχή της πλατφόρμας και όχι στην επιτήρηση των συναλλαγών (και κυρίως των δανειστών) όπως όλα τα κοινωνικά δίκτυα της εποχής.
Τι έχει αλλάξει τώρα; Καταρχήν, το οικονομικό κλίμα. Μετά τη φούσκα του στεγαστικού και τη διάσωση των τραπεζών στην Αμερική, τα ποσοστά αθέτησης υποχρεώσεων που εμφανίζουν οι τράπεζες είναι εξίσου υψηλά και τα αποθεματικά τους έχουν στερέψει. Παράλληλα, οι ιστοσελίδες του P2P πήραν το μάθημα τους και άρχισαν να εφαρμόζουν πιο αυστηρά κριτήρια (όπως η Smava) παρότι αυτό τις κάνει λιγότερο ελκυστικές σε υποψήφιους δανειστές. Χαρακτηριστικά, η Zopa UK, που είχε τα πιο αυστηρά κριτήρια και απέφυγε τα λάθη του prosper.com δεν ξεπέρασε το 2% των συνολικών δανείων στη Μεγάλη Βρετανία. Ωστόσο, οι αυστηρές αξιολογήσεις είναι μονόδρομος.
Παράλληλα, η σχετική τεχνολογία έχει ωριμάσει. Για να κάνει ένα service ασφαλείς αξιολογήσεις δεν φτάνει ένα "λευκό" οικονομικό μητρώο. Με εξελιγμένες τεχνικές data mining που έχουν πλέον στη διάθεση τους τα P2P lending μπορούν να κάνουν καλύτερες αξιολογήσεις από δεδομένα αναλυτικών λογαριασμών, πιστωτικών καρτών, τραπεζικών λογαριασμών και συναλλαγών από ATM. Τα δεδομένα αυτά είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα από τα μητρώα που χορηγούν τα γραφεία πίστωσης και οι αξιολογήσεις γίνονται πιο κοντά στον πραγματικό χρόνο παρά στο χρόνο έκδοσης του πιστοποιητικού!
Δε φτάνει όμως αυτό. Η ευαισθησία σχετικά με την ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων είναι υψηλή και δύσκολα οι χρήστες συνηγορούν στην παραχώρηση τους. Τη λύση εδώ δίνει ο μαθηματικός Graig Gentry που το 2009 παρουσίασε μια τεχνική με την ονομασία "πλήρης ομομορφική κρυπτογράφηση". Η τεχνολογία αυτή επιτρέπει την διεξαγωγή υπολογισμών χωρίς να απαιτείται η αποκωδικοποίση των δεδομένων. Εσύ δίνεις τη συγκατάθεση σου να χρησιμοποιηθούν τα δεδομένα σε κωδικοποιημένη μορφή και αυτά αναλύονται χωρίς να τα διαβάζει κανείς. Επιπλέον, αν τα δεδομένα δεν περνάνε δευτερόλεπτο στην αποκωδικοποιημένη τους μορφή, η ιστοσελίδα γίνεται λιγότερο ελκυστικός στόχος για επιθέσεις υποκλοπής δεδομένων.
Τι σημαίνουν όλα αυτά στην πράξη; Σύμφωνα με τα στοιχεία της ιστοσελίδας Lendstats, το P2P lending εμφανίζει ρυθμούς αύξησης που θα ζήλευε και το twitter. O αριθμός των δανείων του prosper.com σχεδόν διπλασιάστηκε μέσα στο 2011 (9872 από 5650 το 2010) ενώ διατήρησε τις υψηλότερες αποδόσεις με πάνω από 9% στην αρχική επένδυση. Τα συνολικά δάνεια που έχει διαχειριστεί από το 2006 έχουν φτάσει τα 300 εκατομύρια δολάρια. Εξίσου εντυπωσιακά, ο αριθμός των δανείων που χορηγήθηκαν μέσω του lendingclub.com παρουσίασε αύξηση 50% περίπου φτάνοντας τα 18514 δάνεια.
Με αυτούς τους ρυθμούς, το lendingclub.com, εκτιμούν οι ειδικοί, μπορεί να γίνει μεγαλύτερο από τη Citibank μέσα σε 7 χρόνια. Ίσως και συντομότερα αν οι τράπεζες δεν προσαρμοστούν γρήγορα στα νέα δεδομένα. Η ιστορία του διαδικτύου έχει διδάξει πως όταν μια ιδέα ωριμάσει ως τεχνολογία και ως κουλτούρα διαδίδεται αστραπιαία. Όσο περισσότερο πραγματικό χρήμα θα ρέει μεταξύ των χρηστών, τόσο περισσότεροι νέοι χρήστες θα εγγράφονται σε αυτά τα δίκτυα και τόσο περισσότερες συναλλαγές θα πραγματαποιούν βάζοντας τα χρήματα από τσέπη σε τσέπη και όχι σε μπόνους τραπεζικών στελεχών.
Εσύ, λοιπόν, από που θα πάρεις το επόμενο δάνειο;
Φαντάσου κάτι μεταξύ Facebook, Napster και e-Bay. Μια μεγάλη κοινότητα χρηστών που συνδέονται με ένα κοινωνικό δίκτυο και είναι πρόθυμοι να προβούν σε οικονομικές συναλλαγές με την ίδια ευκολία που κάποτε αντάλλασαν mp3. Μόνο που οι συναλλαγές τους διέπονται από την κουλτούρα των συναλλαγών και των δημοπρασιών που βλέπεις στο eBay και (δε βλέπεις) στα χρηματιστήρια του κόσμου. Η πραγματοποίηση των συναλλαγών γίνεται μετά από μια διαδικασία προσφορών και για αυτούς που δανείζουν και για αυτούς που δανείζονται.
Στο αμερικάνικο Prosper, για παράδειγμα, μπορείς να δανείσεις με 10,69% κέρδος αν δεν θες να ρισκάρεις καθόλου και με 18,54% αν είσαι και λίγο τζογαδόρος. Να δανειστείς με 6,59 % αν έχεις "πρόσωπο στην διαδίκτυο" ή με 35,84 αν είσαι διαδικτυακά αναξιόπιστος που σε κάθε περίπτωση είναι καλύτερα από το να πας σε τοκογλύφο! Εσύ δημιουργείς ένα προφίλ σαν αυτό που φτιάχνεις στο Facebook παρέχοντας στην ιστοσελίδα προσωπικά και οικονομικά στοιχεία. Η ιστοσελίδα σου αντιστοιχεί ένα βαθμό αξιοπιστίας ανάλογα με το παρελθόν σου. Στη συνέχεια κάνεις ένα post με το δάνειο που ζητάς. Οι επίδοξοι επενδυτές - δανειστές βλέπουν την αγγελία σου και αναλόγως κρίνουν. Ή αφήνουν το prosper.com να κρίνει για αυτούς. Οταν ένα δάνειο χρηματοδοτηθεί, το prosper.com δημιουργεί ένα σχέδιο αποπληρωμής και καταθέτει μηνιαίως τα χρήματα κατευθείαν στον δανειολήπτη. Η αποπληρωμή γίνεται σε έως και 36 δόσεις.
Στο γερμανικό Smava τα πράγματα είναι -αναμενόμενα- λίγο πιο αυστηρά! Η διαδικασία είναι πάνω κάτω η ίδια αλλά η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί την υπηρεσία PostIdent (του γερμανικού ταχυδρομείου) για να επιβεβαιωθεί η φυσική διεύθυνση του χρήστη και πληροφορίες από το γραφείο πίστωσης Schufa για να ελεχθεί πιο αντικειμενικά το ιστορικό του. Για να μπορεί κάποιος χρήστης να χρηματοδοτηθεί θα πρέπει να βαθμολογηθεί από A ως F (που αντιστοιχουν σε πιθανότητα χρεωκοπίας μεταξύ 1,4% και 7,2%). Η ιστοσελίδα παράλληλα συνεργάζεται με την τράπεζα BiW για τις συναλλαγές ενώ σε περίπτωση μη-πληρωμής διατηρεί το δικαίωμα να πουλήσει το χρέος στη εταιρεία συλλογής χρεών Intrum Justita. Το μεγαλύτερο δάνειο που μπορεί να χορηγηθεί είναι 10 χιλιάδες ευρώ και το μάξιμουμ που μπορείς να δανειστείς 25 χιλιάδες.
Το peer 2 peer lending δεν είναι κάτι καινούριο. Ιστοσελίδες όπως το Zopa, το Prosper και το Lending Club ξεκίνησαν γύρω στο 2006 πάνω σε μια δοκιμασμένη ιδέα: Σε έναν κόσμο που δικτυώνεται με ραγδαίους ρυθμούς είναι εφικτό να συναλλάσεσαι κατευθείαν με κάποιο φυσικό πρόσωπο! Καταργώντας τη μεσολάβηση της τράπεζας και συμμετέχοντας σε ένα μεγαλύτερο δίκτυο από αυτό που αντιπρωσοπεύουν οι πελάτες της μπορείς να πετύχεις μικρότερα επιτόκια δανεισμού και μεγαλύτερες επιστροφές στο κεφάλαιο σου.
Στην πράξη, όμως, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν τόσο ιδανικά. Δύο χρόνια μετά την έναρξη της λειτουργίας του, το prosper.com αναγκάστηκε να αναστείλει τις δραστηριότητες του μετά από έρευνα της Επιτροπής Ασφαλείας και Συναλλαγών (SEC). Τα "κανόνια" είχαν ξεπεράσει το 20% την ίδια στιγμή που η τράπεζες έδινα μονοψήφια νούμερα. Και το σημαντικότερο ήταν ότι οι δανειστές που αθετούσαν τις υποχρεώσεις τους μπορούσαν να το κάνουν χωρίς επιπτώσεις. Η ιστοσελίδα είχε κάνει το λάθος να θεωρεί ότι ο ρόλος της περιορίζεται στην παροχή της πλατφόρμας και όχι στην επιτήρηση των συναλλαγών (και κυρίως των δανειστών) όπως όλα τα κοινωνικά δίκτυα της εποχής.
Τι έχει αλλάξει τώρα; Καταρχήν, το οικονομικό κλίμα. Μετά τη φούσκα του στεγαστικού και τη διάσωση των τραπεζών στην Αμερική, τα ποσοστά αθέτησης υποχρεώσεων που εμφανίζουν οι τράπεζες είναι εξίσου υψηλά και τα αποθεματικά τους έχουν στερέψει. Παράλληλα, οι ιστοσελίδες του P2P πήραν το μάθημα τους και άρχισαν να εφαρμόζουν πιο αυστηρά κριτήρια (όπως η Smava) παρότι αυτό τις κάνει λιγότερο ελκυστικές σε υποψήφιους δανειστές. Χαρακτηριστικά, η Zopa UK, που είχε τα πιο αυστηρά κριτήρια και απέφυγε τα λάθη του prosper.com δεν ξεπέρασε το 2% των συνολικών δανείων στη Μεγάλη Βρετανία. Ωστόσο, οι αυστηρές αξιολογήσεις είναι μονόδρομος.
Παράλληλα, η σχετική τεχνολογία έχει ωριμάσει. Για να κάνει ένα service ασφαλείς αξιολογήσεις δεν φτάνει ένα "λευκό" οικονομικό μητρώο. Με εξελιγμένες τεχνικές data mining που έχουν πλέον στη διάθεση τους τα P2P lending μπορούν να κάνουν καλύτερες αξιολογήσεις από δεδομένα αναλυτικών λογαριασμών, πιστωτικών καρτών, τραπεζικών λογαριασμών και συναλλαγών από ATM. Τα δεδομένα αυτά είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα από τα μητρώα που χορηγούν τα γραφεία πίστωσης και οι αξιολογήσεις γίνονται πιο κοντά στον πραγματικό χρόνο παρά στο χρόνο έκδοσης του πιστοποιητικού!
Δε φτάνει όμως αυτό. Η ευαισθησία σχετικά με την ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων είναι υψηλή και δύσκολα οι χρήστες συνηγορούν στην παραχώρηση τους. Τη λύση εδώ δίνει ο μαθηματικός Graig Gentry που το 2009 παρουσίασε μια τεχνική με την ονομασία "πλήρης ομομορφική κρυπτογράφηση". Η τεχνολογία αυτή επιτρέπει την διεξαγωγή υπολογισμών χωρίς να απαιτείται η αποκωδικοποίση των δεδομένων. Εσύ δίνεις τη συγκατάθεση σου να χρησιμοποιηθούν τα δεδομένα σε κωδικοποιημένη μορφή και αυτά αναλύονται χωρίς να τα διαβάζει κανείς. Επιπλέον, αν τα δεδομένα δεν περνάνε δευτερόλεπτο στην αποκωδικοποιημένη τους μορφή, η ιστοσελίδα γίνεται λιγότερο ελκυστικός στόχος για επιθέσεις υποκλοπής δεδομένων.
Τι σημαίνουν όλα αυτά στην πράξη; Σύμφωνα με τα στοιχεία της ιστοσελίδας Lendstats, το P2P lending εμφανίζει ρυθμούς αύξησης που θα ζήλευε και το twitter. O αριθμός των δανείων του prosper.com σχεδόν διπλασιάστηκε μέσα στο 2011 (9872 από 5650 το 2010) ενώ διατήρησε τις υψηλότερες αποδόσεις με πάνω από 9% στην αρχική επένδυση. Τα συνολικά δάνεια που έχει διαχειριστεί από το 2006 έχουν φτάσει τα 300 εκατομύρια δολάρια. Εξίσου εντυπωσιακά, ο αριθμός των δανείων που χορηγήθηκαν μέσω του lendingclub.com παρουσίασε αύξηση 50% περίπου φτάνοντας τα 18514 δάνεια.
Με αυτούς τους ρυθμούς, το lendingclub.com, εκτιμούν οι ειδικοί, μπορεί να γίνει μεγαλύτερο από τη Citibank μέσα σε 7 χρόνια. Ίσως και συντομότερα αν οι τράπεζες δεν προσαρμοστούν γρήγορα στα νέα δεδομένα. Η ιστορία του διαδικτύου έχει διδάξει πως όταν μια ιδέα ωριμάσει ως τεχνολογία και ως κουλτούρα διαδίδεται αστραπιαία. Όσο περισσότερο πραγματικό χρήμα θα ρέει μεταξύ των χρηστών, τόσο περισσότεροι νέοι χρήστες θα εγγράφονται σε αυτά τα δίκτυα και τόσο περισσότερες συναλλαγές θα πραγματαποιούν βάζοντας τα χρήματα από τσέπη σε τσέπη και όχι σε μπόνους τραπεζικών στελεχών.
Εσύ, λοιπόν, από που θα πάρεις το επόμενο δάνειο;
Πηγή: http://www.oneman.gr/
Είναι γνωστό ότι τα ελληνικά του πρωθυπουργού μας είναι φτωχά γ' αυτό χρησιμοποιεί το «Google Translate».
Όταν λοιπόν, κάποιος από τούς σοφούς του συμβούλους, τού πρότεινε να χρησιμοποιήσει ως σύνθημα στο προεκλογικό debate τον πολυσυζητημένο ισχυρισμό του για ύπαρξη χρημάτων, πήγε στον μεταφραστή τού Google να δει τι σημαίνει στη μητρική του γλώσσα.
Ας ακολουθήσουμε τα βήματά του..:
2. Επέλεξε «from Greek To English»
3. Γράψε «υπαρχουν χρηματα» (έτσι όπως το βλέπεις, με μικρά γράμματα και χωρίς τόνους)
4. Πάτα «translate»
5. Διάβασε τη μετάφραση στα δεξιά...
Δεκάδες δισ ευρώ σε φορολογικούς παραδείσους ...
Την ώρα που περισσότερα από 63 δισ. ευρώ έχουν κάνει «φτερά» από τις ελληνικές τράπεζες την τελευταία διετία, με τις καταθέσεις των ιδιωτών να περιορίζονται τον περασμένο Νοέμβριο στα 179,6 δισ. ευρώ, δεκάδες δισ. ευρώ φεύγουν από τη χώρα μας για να καταλήξουν σε γειτονικά κράτη, στις ΗΠΑ, στη δυτική Ευρώπη αλλά και σε φορολογικούς παραδείσους, όπως τα Νησιά Κεϊμάν -στα οποία οι Ελληνες «επένδυσαν» περίπου 1,10 δισ. ευρώ (1,49 δισ. δολάρια)-, οι αμερικανικές Παρθένοι Νήσοι (όπου «μετανάστευσαν» περί τα 520 εκατ. ευρώ) και το ανεξάρτητο νησιωτικό σύμπλεγμα της Υερσέης, μεταξύ Γαλλίας και Βρετανίας. Με άλλα λόγια, «λεφτά υπάρχουν», αλλά βρίσκονται στο εξωτερικό…
Οπως προκύπτει από τα αποκαλυπτικά στοιχεία της Συντονισμένης Ερευνας για τις Αμεσες Επενδύσεις (CoordinatedDirectInvestmentSurvey –CDIS) που διεξήγαγε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), συγκεντρώνοντας στοιχεία από 80 χώρες, στα τέλη του 2010 οι εκροές κεφαλαίων από την Ελλάδα προς άλλες οικονομίες ανήλθαν συνολικά σε 42,73 δισ. δολάρια (περίπου 33 δισ. ευρώ). Μάλιστα, φαίνεται πως όσο η κρίση οξυνόταν τόσο τα χρήματα που «ταξίδευαν» εκτός συνόρων πολλαπλασιάζονταν, δεδομένου ότι η ίδια έρευνα στα τέλη του 2009 έδειχνε ότι οι συνολικές εκροές από την Ελλάδα στο εξωτερικό έφθαναν τα 39,43 δισ. δολάρια (περίπου 30 δισ. ευρώ). Από τα ποσά αυτά, εντυπωσιακό είναι ότι μόλις 1 εκατομμύριο δολάρια έχει καταλήξει στην Ελβετία, παρά τον τεράστιο ντόρο για τις καταθέσεις Ελλήνων σε ελβετικές τράπεζες.
Σύμφωνα με τον ορισμό του ΔΝΤ, οι άμεσες επενδύσεις είναι μια διαρκώς αναπτυσσόμενη κατηγορία διασυνοριακών επενδύσεων όπου ο μόνιμος κάτοικος μιας χώρας ελέγχει ή έχει σημαντικό βαθμό επιρροής στη διοίκηση μιας εταιρίας που έχει την έδρα της σε άλλο κράτος. Συνεπώς, τα στοιχεία που συγκέντρωσε το Ταμείο από τις κεντρικές τράπεζες και όλους τους αρμόδιους φορείς των 80 χωρών απεικονίζουν, μεταξύ άλλων, τις ροές κεφαλαίου προς εξωχώριες (offshore) εταιρίες οι οποίες έχουν ως έδρα φορολογικούς παραδείσους. Αξίζει να σημειωθεί ότι το συνολικό μέγεθος των άμεσων επενδύσεων παγκοσμίως αυξήθηκε κατά περίπου 7% το 2010, ανεβαίνοντας στα 20,7 τρισ. δολάρια, έναντι 19,4 τρισ. δολαρίων το 2009.
Ο δημοφιλέστερος προορισμός για τα χρήματα που διοχετεύονται εκτός Ελλάδος είναι η Κύπρος, η οποία συνδυάζει φορολογικά πλεονεκτήματα και φιλικό για τα ελληνικά κεφάλαια περιβάλλον. Στο νησί της Αφροδίτης καταλήγουν πάνω από το 1/3 των εκροών κεφαλαίων από τη χώρα μας (11,83 δισ. δολάρια το 2010 από το σύνολο των 42,73 δισ. δολαρίων). Δεύτερη κατατάσσεται η Τουρκία, η οποία μέσα σε ένα χρόνο κατάφερε να ξεπεράσει την Ολλανδία και τη Ρουμανία: οι επενδύσεις εκεί εκτοξεύτηκαν από τα 4,86 δισ. δολάρια το 2009 στα 6,03 δισ. δολάρια το 2010. Από τις γειτονικές χώρες, ψηλά στις προτιμήσεις των Ελλήνων βρίσκονται σταθερά η Σερβία, η Βουλγαρία και η Ουκρανία, ενώ πτωτική ήταν το 2010 η πορεία των εκροών προς την Αλβανία και την ΠΓΔΜ.
Η παρατεταμένη ρευστότητα στην ευρωζώνη είχε ως αποτέλεσμα να περιοριστούν οι τοποθετήσεις στην Ολλανδία -που παρέμεινε ωστόσο το τέταρτο δημοφιλέστερο καταφύγιο, καθώς παρέχει σημαντικές φορολογικές διευκολύνσεις για ορισμένες κατηγορίες επενδύσεων-, στη Γερμανία και την Αυστρία. Ελαφρώς ενισχυμένο αναδείχθηκε αντιθέτως το Λουξεμβούργο. Μεγαλύτερα κατά 1 δισ. δολάρια ήταν τα κεφάλαια που «μετανάστευσαν» στις ΗΠΑ το 2010 σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά, ενώ ωφελημένες βγήκαν και οι αμερικανικές Παρθένοι Νήσοι (τα γνωστά VirginIslands), που έκαναν τη δυναμική πρώτη είσοδό τους στη λίστα του ΔΝΤ για τις εκροές κεφαλαίων από την Ελλάδα το 2010, φιγουράροντας στην 11η θέση. Ακόμα ψηλότερα, στην 8η θέση, κατατάσσεται άλλος ένας γνωστός φορολογικός παράδεισος, τα νησιά Κεϊμάν, όπου οι Ελληνες εμφανίζονται να μετέφεραν 1,49 δισ. δολάρια. Λίγο πιο κάτω, στη 14η θέση, βρίσκουμε επίσης την Υερσέη των 92.000 κατοίκων, όπου κατέληξαν 532 εκατ. δολάρια. Πόλο έλξης ελληνικών κεφαλαίων αποτελεί και το Χονγκ Κονγκ (657 εκατ. δολάρια κατέληξαν εκεί το 2010, έναντι 573 ένα χρόνο νωρίτερα).
Ελλειμματικό το ισοζύγιο εκροών- εισροών
Αντίστροφη πορεία σε σχέση με τις εκροές κεφαλαίων κατεγράφη στις εισροές, καθώς οι επενδύσεις στην Ελλάδα μειώθηκαν κατά 2 δισ. δολάρια μέσα σε ένα χρόνο και διαμορφώθηκαν στα 40,32 δισ. δολάρια το 2010. Ετσι, η φυγή κεφαλαίων ξεπέρασε κατά 2 δισ. ευρώ την εισροή. Στο σχετικό κατάλογο την 1η θέση καταλαμβάνει το Λουξεμβούργο, με επενδύσεις 7,39 δισ. δολαρίων σε ελληνικά επιχειρηματικά σχήματα, ακολουθούν η Ολλανδία, η Γερμανία και η Γαλλία και πέμπτες έρχονται οι ΗΠΑ. Οπως είναι αναμενόμενο, ούτε από αυτή τη λίστα λείπουν οι φορολογικοί παράδεισοι. Στην πρώτη εικοσάδα συναντάμε την Υερσέη, τις Βερμούδες, τη Λιβερία και το Λιχτενστάιν. Επίσης, στο top 20 περιλαμβάνονται, μεταξύ των άλλων, η Κύπρος, η Ελβετία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (στην 7η, την 9η θέση και τη 15η θέση αντιστοίχως).
Πηγή: http://www.e-typos.com/
Την ώρα που περισσότερα από 63 δισ. ευρώ έχουν κάνει «φτερά» από τις ελληνικές τράπεζες την τελευταία διετία, με τις καταθέσεις των ιδιωτών να περιορίζονται τον περασμένο Νοέμβριο στα 179,6 δισ. ευρώ, δεκάδες δισ. ευρώ φεύγουν από τη χώρα μας για να καταλήξουν σε γειτονικά κράτη, στις ΗΠΑ, στη δυτική Ευρώπη αλλά και σε φορολογικούς παραδείσους, όπως τα Νησιά Κεϊμάν -στα οποία οι Ελληνες «επένδυσαν» περίπου 1,10 δισ. ευρώ (1,49 δισ. δολάρια)-, οι αμερικανικές Παρθένοι Νήσοι (όπου «μετανάστευσαν» περί τα 520 εκατ. ευρώ) και το ανεξάρτητο νησιωτικό σύμπλεγμα της Υερσέης, μεταξύ Γαλλίας και Βρετανίας. Με άλλα λόγια, «λεφτά υπάρχουν», αλλά βρίσκονται στο εξωτερικό…
Οπως προκύπτει από τα αποκαλυπτικά στοιχεία της Συντονισμένης Ερευνας για τις Αμεσες Επενδύσεις (CoordinatedDirectInvestmentSurvey –CDIS) που διεξήγαγε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), συγκεντρώνοντας στοιχεία από 80 χώρες, στα τέλη του 2010 οι εκροές κεφαλαίων από την Ελλάδα προς άλλες οικονομίες ανήλθαν συνολικά σε 42,73 δισ. δολάρια (περίπου 33 δισ. ευρώ). Μάλιστα, φαίνεται πως όσο η κρίση οξυνόταν τόσο τα χρήματα που «ταξίδευαν» εκτός συνόρων πολλαπλασιάζονταν, δεδομένου ότι η ίδια έρευνα στα τέλη του 2009 έδειχνε ότι οι συνολικές εκροές από την Ελλάδα στο εξωτερικό έφθαναν τα 39,43 δισ. δολάρια (περίπου 30 δισ. ευρώ). Από τα ποσά αυτά, εντυπωσιακό είναι ότι μόλις 1 εκατομμύριο δολάρια έχει καταλήξει στην Ελβετία, παρά τον τεράστιο ντόρο για τις καταθέσεις Ελλήνων σε ελβετικές τράπεζες.
Σύμφωνα με τον ορισμό του ΔΝΤ, οι άμεσες επενδύσεις είναι μια διαρκώς αναπτυσσόμενη κατηγορία διασυνοριακών επενδύσεων όπου ο μόνιμος κάτοικος μιας χώρας ελέγχει ή έχει σημαντικό βαθμό επιρροής στη διοίκηση μιας εταιρίας που έχει την έδρα της σε άλλο κράτος. Συνεπώς, τα στοιχεία που συγκέντρωσε το Ταμείο από τις κεντρικές τράπεζες και όλους τους αρμόδιους φορείς των 80 χωρών απεικονίζουν, μεταξύ άλλων, τις ροές κεφαλαίου προς εξωχώριες (offshore) εταιρίες οι οποίες έχουν ως έδρα φορολογικούς παραδείσους. Αξίζει να σημειωθεί ότι το συνολικό μέγεθος των άμεσων επενδύσεων παγκοσμίως αυξήθηκε κατά περίπου 7% το 2010, ανεβαίνοντας στα 20,7 τρισ. δολάρια, έναντι 19,4 τρισ. δολαρίων το 2009.
Ο δημοφιλέστερος προορισμός για τα χρήματα που διοχετεύονται εκτός Ελλάδος είναι η Κύπρος, η οποία συνδυάζει φορολογικά πλεονεκτήματα και φιλικό για τα ελληνικά κεφάλαια περιβάλλον. Στο νησί της Αφροδίτης καταλήγουν πάνω από το 1/3 των εκροών κεφαλαίων από τη χώρα μας (11,83 δισ. δολάρια το 2010 από το σύνολο των 42,73 δισ. δολαρίων). Δεύτερη κατατάσσεται η Τουρκία, η οποία μέσα σε ένα χρόνο κατάφερε να ξεπεράσει την Ολλανδία και τη Ρουμανία: οι επενδύσεις εκεί εκτοξεύτηκαν από τα 4,86 δισ. δολάρια το 2009 στα 6,03 δισ. δολάρια το 2010. Από τις γειτονικές χώρες, ψηλά στις προτιμήσεις των Ελλήνων βρίσκονται σταθερά η Σερβία, η Βουλγαρία και η Ουκρανία, ενώ πτωτική ήταν το 2010 η πορεία των εκροών προς την Αλβανία και την ΠΓΔΜ.
Η παρατεταμένη ρευστότητα στην ευρωζώνη είχε ως αποτέλεσμα να περιοριστούν οι τοποθετήσεις στην Ολλανδία -που παρέμεινε ωστόσο το τέταρτο δημοφιλέστερο καταφύγιο, καθώς παρέχει σημαντικές φορολογικές διευκολύνσεις για ορισμένες κατηγορίες επενδύσεων-, στη Γερμανία και την Αυστρία. Ελαφρώς ενισχυμένο αναδείχθηκε αντιθέτως το Λουξεμβούργο. Μεγαλύτερα κατά 1 δισ. δολάρια ήταν τα κεφάλαια που «μετανάστευσαν» στις ΗΠΑ το 2010 σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά, ενώ ωφελημένες βγήκαν και οι αμερικανικές Παρθένοι Νήσοι (τα γνωστά VirginIslands), που έκαναν τη δυναμική πρώτη είσοδό τους στη λίστα του ΔΝΤ για τις εκροές κεφαλαίων από την Ελλάδα το 2010, φιγουράροντας στην 11η θέση. Ακόμα ψηλότερα, στην 8η θέση, κατατάσσεται άλλος ένας γνωστός φορολογικός παράδεισος, τα νησιά Κεϊμάν, όπου οι Ελληνες εμφανίζονται να μετέφεραν 1,49 δισ. δολάρια. Λίγο πιο κάτω, στη 14η θέση, βρίσκουμε επίσης την Υερσέη των 92.000 κατοίκων, όπου κατέληξαν 532 εκατ. δολάρια. Πόλο έλξης ελληνικών κεφαλαίων αποτελεί και το Χονγκ Κονγκ (657 εκατ. δολάρια κατέληξαν εκεί το 2010, έναντι 573 ένα χρόνο νωρίτερα).
Ελλειμματικό το ισοζύγιο εκροών- εισροών
Αντίστροφη πορεία σε σχέση με τις εκροές κεφαλαίων κατεγράφη στις εισροές, καθώς οι επενδύσεις στην Ελλάδα μειώθηκαν κατά 2 δισ. δολάρια μέσα σε ένα χρόνο και διαμορφώθηκαν στα 40,32 δισ. δολάρια το 2010. Ετσι, η φυγή κεφαλαίων ξεπέρασε κατά 2 δισ. ευρώ την εισροή. Στο σχετικό κατάλογο την 1η θέση καταλαμβάνει το Λουξεμβούργο, με επενδύσεις 7,39 δισ. δολαρίων σε ελληνικά επιχειρηματικά σχήματα, ακολουθούν η Ολλανδία, η Γερμανία και η Γαλλία και πέμπτες έρχονται οι ΗΠΑ. Οπως είναι αναμενόμενο, ούτε από αυτή τη λίστα λείπουν οι φορολογικοί παράδεισοι. Στην πρώτη εικοσάδα συναντάμε την Υερσέη, τις Βερμούδες, τη Λιβερία και το Λιχτενστάιν. Επίσης, στο top 20 περιλαμβάνονται, μεταξύ των άλλων, η Κύπρος, η Ελβετία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (στην 7η, την 9η θέση και τη 15η θέση αντιστοίχως).
Πηγή: http://www.e-typos.com/