Για την ολοκλήρωση της ταινίας ξοδεύτηκαν περισσότερα από 17 εκατ. δολάρια και χρειάστηκαν σχεδόν τρία χρόνια γυρισμάτων και μοντάζ.
Η ταινία παρουσιάζει τη ζωή του σουλτάνου Μωάμεθ μέχρι τη στιγμή της εισβολής των Οθωμανών στην Κωνσταντινούπολη την αποφράδα Τρίτη 29 Μαΐου του 1453 και χρονικά συμπίπτει με την επέτειο των 560 ετών από την κατάληψη της Βασιλεύουσας.
Η τουρκική υπερπαραγωγή έχει προκαλέσει και κριτική εκ των έσω. Ενδεικτικά είναι όσα είχε γράψει το Φεβορυάριο στην αγγλόφωνη έκδοση της Hurriet ο δημοσιογράφος Μπουράκ Μπεκντίλ, ο οποίος έθετε το ρητορικό ερώτημα να γιόρταζαν οι Βρετανοί την "άλωση του Λονδίνου" ή οι Γερμανοί την "Άλωση του Βερολίνου".
"Μήπως πρέπει να περιμένουμε να ακολουθήσουν ταινίες όπως "'Αλωση 1974'' ή ''Αφανισμός 1915'';" ειρωνευόταν εμμέσως τους συμπατριώτες του ο Τούρκος δημοσιογράφος.
Πηγή: http://www.protothema.gr/
Μια νεαρή γυναίκα, την οποία υποδύεται η Amanda Seyfried, ισχυρίζεται πως είχε απαχθεί και πως ο απαγωγέας της την έβαλε σε μια τρύπα στο δάσος. Η αστυνομία όμως δεν κατάφερε ποτέ να βρει την τρύπα και επειδή η κοπέλα είχε περάσει αρκετούς μήνες σε ψυχιατρικό ίδρυμα, έκλεισαν την υπόθεση καθώς θεώρησαν πως η απαγωγή έγινε μόνο στο μυαλό της γυναίκας. Μετά από περίπου ένα χρόνο, η αδερφή της κοπέλας εξαφανίζεται μυστηριωδώς και ξεκινάει ένας αγώνας δρόμου για να την εντοπίσει ζωντανή...
Η σκηνοθεσία είναι του Heitor Dhalia και πρωταγωνιστούν οι Amanda Seyfried, Jennifer Carpenter, Wes Bentley.
Την Amanda θα τη δούμε σε λίγο καιρό σε κάτι τελείως διαφορετικό στην ταινία "Lovelace", όπου θα υποδύεται την Linda Lovelace, την πρωταγωνίστρια της θρυλικής ταινίας "Βαθύ Λαρύγγι". Από την άλλη έχουμε τον Wes Bentley που τον ξέρεις από το American Beauty, ενώ θα εμφανιστεί και αυτός στο Lovelace.
Αρχικά η ταινία ξεκίνησε από μία εικόνα. Ο παραγωγός Κρις Σαλβατέρα είπε μια μέρα στο σεναριογράφο Άλισον Μπερνέτ ότι στο μυαλό του είχε καρφωθεί η εικόνα μιας κοπέλας θαμμένης σε μια τρύπα στη μέση του δάσους, και δεν κατάφερνε να την ξεκολλήσει. Δεν είχε ιδέα τι συνέβαινε πριν ή μετά, αλλά δεν μπορούσε και να την ξεχάσει.
Ενδιαφέρουσα εικόνα, ευτυχώς που δεν την ξέχασε ο παραγωγός και έτσι δημιουργήθηκε το Gone. Ο σεναριογράφος άρχισε να γράφει το σενάριο χωρίς να ξέρει που θα τον οδηγήσει. Η ίδια η ταινία σου προσφέρει αρκετούς δρόμους, για μια στιγμή τα χάνεις, δεν ξέρεις ποιον να ακολουθήσεις, στο τέλος όμως ανακαλύπτεις απρόβλεπτες εξηγήσεις και συναρπαστικές θεωρίες.
Ο Μπερνέτ έχει πει πως "ένα από τα πράγματα που με κάνουν περήφανο σ’ αυτή την ταινία είναι πως, ενώ δεν βλέπουμε σχεδόν καθόλου βία, καταφέρνει να σε φοβίσει". Και όντως η υπαινικτική ατμόσφαιρα είναι πολύ πιο ανατριχιαστική σε παρόμοιες ταινίες.
Ο ίδιος ο σκηνοθέτης Heitor Dhalia, ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για χαρακτήρες που ξαφνικά βρίσκονται σε καταστάσεις απομόνωσης. Σημείωσε πως το σενάριο του θύμισε θρίλερ των '70s, ενώ ο "συμπυκνωμένος χρόνος της δράσης μου θυμίζει τη δομή της κλασσικής ελληνικής τραγωδίας. Το σενάριο είναι τόσο σφιχτοδεμένο και η υπόθεση τόσο συγκεκριμένη και ξεκάθαρη, που αμέσως κανείς ταυτίζεται με το χαρακτήρα και την πορεία που ακολουθεί".
Η ταινία θα κυκλοφορήσει στη χώρα μας στις 8 Μαρτίου από την Odeon.
Ο Μπερνέτ έχει πει πως "ένα από τα πράγματα που με κάνουν περήφανο σ’ αυτή την ταινία είναι πως, ενώ δεν βλέπουμε σχεδόν καθόλου βία, καταφέρνει να σε φοβίσει". Και όντως η υπαινικτική ατμόσφαιρα είναι πολύ πιο ανατριχιαστική σε παρόμοιες ταινίες.
Ο ίδιος ο σκηνοθέτης Heitor Dhalia, ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για χαρακτήρες που ξαφνικά βρίσκονται σε καταστάσεις απομόνωσης. Σημείωσε πως το σενάριο του θύμισε θρίλερ των '70s, ενώ ο "συμπυκνωμένος χρόνος της δράσης μου θυμίζει τη δομή της κλασσικής ελληνικής τραγωδίας. Το σενάριο είναι τόσο σφιχτοδεμένο και η υπόθεση τόσο συγκεκριμένη και ξεκάθαρη, που αμέσως κανείς ταυτίζεται με το χαρακτήρα και την πορεία που ακολουθεί".
Η ταινία θα κυκλοφορήσει στη χώρα μας στις 8 Μαρτίου από την Odeon.
Πηγή: http://www.cosmo.gr/
Robert De Niro στο Cape Fear (1991)
Nicolas Cage στο Leaving Las Vegas (1995)
Heath Ledger στο The Dark Knight (2008)
Ο αδικοχαμένος Heath έμενε μόνος του σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου για να τελειοποιήσει το ρόλο του αιώνιο εχθρού του Batman, Joker.
Robert De Niro στο Raging Bull (1980)
Ξανά ο De Niro στο ρόλο που του χάρισε το Oscar. Για να υποδυθεί τον θρύλο του μποξ, Jake La Motta, ο De Niro έβαλε αρκετά κιλά και έσπασε το πλευρό του συμπρωταγωνιστή του Joe Pesci κατά τη διάρκεια μίας σκηνής.
Christian Bale στο The Machinist (2004)
Ο Christian έχασε το 1/3 της μυϊκής του μάζας για τις ανάγκες του ρόλου, με αποτέλεσμα φυσικά να προκληθεί πρόβλημα στην υγεία του.
Charlize Theron στο Monster (2003)
Άλλη μία Οσκαρική ερμηνεία, για την οποία όμως απαιτήθηκε μία εκπληκτική μεταμόρφωση.
Tom Hanks στο Cast Away (2000)
Ένας χρόνος από τη ζωή του Tom Hanks χαμένος καθώς ο ηθοποιός έβαλε αρκετά κιλά για τις σκηνές πριν να ναυαγήσει στο νησί, τα οποία στη συνέχεια έπρεπε να χάσει για τις σκηνές που υποδυόταν τον ναυαγό.
Billy Bob Thornton στο Sling Blade (1996)
Για να αποδώσει καλύτερα το ασταθές βήμα ενός αναμορφωμένου ψυχοπαθούς δολοφόνου, ο Thornton έβαζε σπασμένα γυαλιά (!) στα παπούτσια του...
Daniel Day-Lewis στο Last of The Mohicans (1992)
Ο ρόλος του δεν ήταν τόσο πια απαιτητικός, όμως ο Daniel έμεινε για έξι ολόκληρους μήνες στην άγρια φύση και επιβίωνε με το κυνήγι και τη γεωργία.
Hilary Swank στο Boys Don't Cry (1999)
Στην ταινία η Hilary υποδύεται έναν άντρα παγιδευμένο μέσα σε γυναικείο σώμα. Το λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει η Hilary για να μπει στο πνεύμα του ρόλου ήταν να ζήσει σαν άντρας για ένα μήνα.
1. Η μάσκα του Batman ήταν πάντα sexy, ποτέ όμως τόσο, όσο στον Christian Bale.
2. Δεύτερη πιο sexy η μάσκα του Darth Vader για όλα τα μαζοχιστικά που σου φέρνει στο μυαλό.
3. H μάσκα και το outfit της Catwoman Eartha Kitt, μία απόλυτα προχωρημένη σεξουαλικότητα για την εποχή της.
4. Η πιο κλασσική της λίστας, έκανε τους ηθοποιούς που έπαιζαν το Φάντασμα της Όπερας κάτι παραπάνω από γοητευτικούς, αν και υπήρξε από τις πιο άβολες.
5. Όλο το πακέτο του Iron Man είναι sexy. Ακόμα είναι πλούσιος, ήθελε να κάνει το καλό και πάνω από όλα ήξερε να κάνει καλούς συνδυασμούς χρωμάτων.
6. Το μυστήριο είναι γοητευτικό και το V for Vendetta είναι αρκετό. Εξάλλου η φωνή του ήταν καταπληκτική.
7. Κανείς για πολλά χρόνια δεν ήξερε ότι ότι αυτή η γαλαξιακή ομορφιά ήταν ανθρώπινη και μάλιστα όμορφη. Όταν αποκαλύφθηκε πόσο badass ήταν η Samus Aran, πολλοί ήταν εκείνη που την βρήκαν πολύ hot badass.
8. Αντί για Westley θα μπορούσε άνετα να ακούει και στο Άδωνις.
9. Sexy μπορεί να μην ήταν ο Robin Williams ως Mrs. Doubtfire, απίστευτος, όμως ήταν χωρίς αμφιβολία. Για να μην πούμε ιστορικός. Μπαίνει στη λίστα γιατί μας διαβάζουν και οι γονείς μας.
Πηγή: http://www.cosmo.gr/
Ακόμα κι αν τα συστήματα home theatre γίνονται όλο και καλύτερα, η λαχτάρα για τις συγκινήσεις που προσφέρουν οι αίθουσες κινηματογράφου είναι ακόμα ζωντανή και ικανή να σηκώσει πολλούς από τον ζεστό καναπέ τους. Αρκετοί κλασικοί κινηματογράφοι παρακολουθούν τις προηγμένες τεχνολογίες και συντροφεύουν τις βραδιές των θεατών τους με ψαγμένα events, gourmet μεζεδάκια και μπέικον ποπ κορν.
Σε μια προσπάθεια να παντρευτεί το στιλ του παρελθόντος με την τεχνολογία του μέλλοντος, οι παλιοί καλοί κινηματογράφοι γίνονται πολιτιστικά κέντρα μέσα σε μια γειτονιά.
The Raj Mandir, Jaipur, India
Alamo Drafthouse, Austin, Texas
ReRun Cinema, Brooklyn, New York
Cinémathèque Française, Paris
Sun Pictures Cinema, Broome, Australia
Kennedy School, Portland
Colosseum Kino, Oslo, Norway
The Electric Cinema, London
Cine Acapulco, Havana
The Cine de Chef, Seoul
Πηγή: http://www.cosmo.gr/
Όλες οι παιδικές ταινίες μαζεμένες σε ένα μέρος μπορεί να κάνει ένα παιδικό σου όνειρο πραγματικότητα, αλλά πολύ περισσότερο να περάσεις καλά με το ή τα παιδιά σου. Απαντώντας στην ερώτηση ποιος χαίρεται περισσότερο τις ταινίες κινουμένων σχεδίων, οι γονείς ή τα παιδιά, δεν ξέρω, εσείς, αλλά εγώ νομίζω οι γονείς. Και τα παιδιά ησυχάζουν για ώρα και εσείς γελάτε.
Στο Φεστιβάλ Παιδικών Ταινιών που θα γίνει στον Κορυδαλλό από τις 28 Ιανουαρίου μέχρι και τις 19 Φεβρουαρίου θα πάρω το παιδί μου αγκαλιά, πολλά ποπ κορν και θα δω όσες ταινίες προλάβω.
Τα καινούργια στρουμφάκια που τα έβλεπα μικρή στην τηλεόραση...
Γελάω, όσες φορές κι αν έχουμε δει τις εποχές των Παγετώνων σπίτι, μα πιο πολύ με την πσεβδή φωνή του Πέτρου Φιλιππίδη.
Στον Rango δεν πρόλαβα να πάω μέχρι σήμερα.
Λατρεύω το πιγκουινάκι που ρωτάει γιατί να χορεύει.
Άμα μου επιτρέπετε, μην χάσετε την "Ζουμπαίος και Ιουλιέτα".
Θα προβληθούν δεκάδες αγαπημένα κινούμενα σχέδια όπως τα Στρουμφάκια, ο Γουίνι το Αρκουδάκι, Η Εποχή των Παγετώνων, το Happy Feet, όλα μεταγλωτισμένα, ενώ δε θα λείψουν και ταινίες όπως η Jane Eyre, o Μικρός Νικόλας, οι Τρεις Σωματοφύλακες, αλλά και ντοκυμαντέρ.
Το καλύτερο σας σας το άφησα για το τέλος. Που γίνεται το Φεστιβάλ; Στο σινέ Παράδεισος.
Πηγή: http://www.cosmo.gr/
