Κωνσταντινούπολη
«Την είπαν Πόλη γιατί ήταν η ωραιότερη πόλη του κόσμου».
Αυτή είναι η ατάκα του παππού Φάνη από την Πολίτικη Κουζίνα που θυμάται ο περισσότερος κόσμος. Κι αυτή σου έρχεται στο μυαλό τις πρώτες φορές που διασχίζεις την Γέφυρα του Γαλατά χαζεύοντας τους γλάρους, που αναμιγνύεσαι με τα πλήθη που βολτάρουν στην Μεγάλη Οδό του Πέρα (Ιστικλάλ τη λες τώρα, αλλά έτσι θα την έλεγε εκείνος), που χάνεσαι στα ημιφωτισμένα σοκάκια του παζαριού.
Πολλές φορές μπαίνεις στη διαδικασία, ως νεοφερμένος επισκέπτης, να αναρωτηθείς αν είναι όντως η ωραιότερη πόλη του κόσμου. Τη μια στιγμή το πιστεύεις, την άλλη όχι. Μέχρι να καταλήξεις, ότι δεν έχει και τόση σημασία τελικά, ότι μπορεί να την είπαν Πόλη όχι γιατί ήταν η ωραιότερη του κόσμου, αλλά γιατί ήταν –και είναι ακόμα– η απόλυτη... Πόλη. Εκείνη που έχει τα πάντα, και Ανατολή και Δύση, και παρελθόν και εντελώς ανεξάρτητο από αυτό παρόν, και χαοτική κίνηση και πέτρινα καλντερίμια, και λόφους και θάλασσα, και μιναρέδες και μουσεία μοντέρνας τέχνης, και γυάλινους ουρανοξύστες και καφενεία με ναργιλέδες. Κι αυτό είναι που την κάνει την ωραιότερη πόλη του κόσμου.
Φτάνουν τρεις μέρες για την ωραιότερη πόλη του κόσμου; Όχι. Αλλά από την άλλη, ούτε τρεις μήνες δεν φτάνουν. Εξοπλιστείτε, λοιπόν, με αθλητικά παπούτσια –θα σας χρειαστούν– και ακολουθήστε μας σε μια πρώτη, μικρή αναγνωριστική βόλτα. Αν απλά σας ανοίξει την όρεξη να επιστρέψετε, τόσο το καλύτερο.
Η γειτονιά που συχνά αναφέρεται και ως «παλιά πόλη», το Sultanahmet, είναι και εκείνη από την οποία, σύμφωνα με τον Lonely Planet, πολλοί επισκέπτες της Κωνσταντινούπολης δεν καταφέρνουν ποτέ να ξεκολλήσουν –με τον ίδιο τρόπο που πολλοί επισκέπτες της Αθήνας καταλήγουν να βλέπουν μόνο την Ακρόπολη και την Πλάκα. Πράγμα που ναι μεν είναι κρίμα, γιατί η Κωνσταντινούπολη δεν είναι μόνο τα αξιοθέατά της, αλλά όχι και παράλογο, διότι το Sultanahmet, με τα μνημεία του, τα στενά, πλακόστρωτα δρομάκια του, τις ταράτσες που αγναντεύουν το Βόσπορο, τα παζάρια και τα χαμάμ του, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μια ολόκληρη πόλη μόνο του. Ξεκινήστε, λοιπόν, νωρίς, φορέστε τα αθλητικά σας και ακολουθήστε μας.
Αν στο Sultanahmet συγκεντρώνεται η Ιστορία δώδεκα αιώνων και δύο αυτοκρατοριών, στην απέναντι πλευρά του Κεράτιου Κόλπου, στην περιοχή που οι Έλληνες αποκαλούσαν Πέρα, χτυπά η καρδιά της σύγχρονης Κωνσταντινούπολης. Όλα όσα κάνουν μια πόλη γοητευτική συναντιούνται εδώ: η ανατολή και η δύση, οι πολύβουες πλατείες και τα ήσυχα σοκάκια, οι γειτονιές που δεν κοιμούνται ποτέ και ο αριστοκρατικός αέρας της Ευρώπης του 19ου αιώνα. Ξεκινήστε νωρίς και πάρτε το Tünel, το πρώτο μετρό του κόσμου, για Beyoglu.
Ένα μέρος της γοητείας της η Κωνσταντινούπολη το αντλεί από την αύρα της θάλασσας που την περιβάλλει, τη χωρίζει ή την ενώνει αν προτιμάτε σε τρία διαφορετικά μέρη. Οι αποβάθρες του Κεράτιου και του Βοσπόρου, τα καραβάκια που πηγαινοέρχονται διαρκώς στα νερά τους, αλλά και οι γέφυρες που ενώνουν δυο ηπείρους και περισσότερους από δεκαπέντε αιώνες μεταξύ τους είναι ένας ακόμη λόγος για τον οποίο αυτή η πόλη δε μοιάζει με καμία άλλη.
Αυτή είναι η ατάκα του παππού Φάνη από την Πολίτικη Κουζίνα που θυμάται ο περισσότερος κόσμος. Κι αυτή σου έρχεται στο μυαλό τις πρώτες φορές που διασχίζεις την Γέφυρα του Γαλατά χαζεύοντας τους γλάρους, που αναμιγνύεσαι με τα πλήθη που βολτάρουν στην Μεγάλη Οδό του Πέρα (Ιστικλάλ τη λες τώρα, αλλά έτσι θα την έλεγε εκείνος), που χάνεσαι στα ημιφωτισμένα σοκάκια του παζαριού.
Πολλές φορές μπαίνεις στη διαδικασία, ως νεοφερμένος επισκέπτης, να αναρωτηθείς αν είναι όντως η ωραιότερη πόλη του κόσμου. Τη μια στιγμή το πιστεύεις, την άλλη όχι. Μέχρι να καταλήξεις, ότι δεν έχει και τόση σημασία τελικά, ότι μπορεί να την είπαν Πόλη όχι γιατί ήταν η ωραιότερη του κόσμου, αλλά γιατί ήταν –και είναι ακόμα– η απόλυτη... Πόλη. Εκείνη που έχει τα πάντα, και Ανατολή και Δύση, και παρελθόν και εντελώς ανεξάρτητο από αυτό παρόν, και χαοτική κίνηση και πέτρινα καλντερίμια, και λόφους και θάλασσα, και μιναρέδες και μουσεία μοντέρνας τέχνης, και γυάλινους ουρανοξύστες και καφενεία με ναργιλέδες. Κι αυτό είναι που την κάνει την ωραιότερη πόλη του κόσμου.
Φτάνουν τρεις μέρες για την ωραιότερη πόλη του κόσμου; Όχι. Αλλά από την άλλη, ούτε τρεις μήνες δεν φτάνουν. Εξοπλιστείτε, λοιπόν, με αθλητικά παπούτσια –θα σας χρειαστούν– και ακολουθήστε μας σε μια πρώτη, μικρή αναγνωριστική βόλτα. Αν απλά σας ανοίξει την όρεξη να επιστρέψετε, τόσο το καλύτερο.
0 σχόλια