.jpg)
1. Το μοναστήρι του Μοντσεράτ - Ισπανία
Για την ολοκλήρωση της ταινίας ξοδεύτηκαν περισσότερα από 17 εκατ. δολάρια και χρειάστηκαν σχεδόν τρία χρόνια γυρισμάτων και μοντάζ.
Η ταινία παρουσιάζει τη ζωή του σουλτάνου Μωάμεθ μέχρι τη στιγμή της εισβολής των Οθωμανών στην Κωνσταντινούπολη την αποφράδα Τρίτη 29 Μαΐου του 1453 και χρονικά συμπίπτει με την επέτειο των 560 ετών από την κατάληψη της Βασιλεύουσας.
Η τουρκική υπερπαραγωγή έχει προκαλέσει και κριτική εκ των έσω. Ενδεικτικά είναι όσα είχε γράψει το Φεβορυάριο στην αγγλόφωνη έκδοση της Hurriet ο δημοσιογράφος Μπουράκ Μπεκντίλ, ο οποίος έθετε το ρητορικό ερώτημα να γιόρταζαν οι Βρετανοί την "άλωση του Λονδίνου" ή οι Γερμανοί την "Άλωση του Βερολίνου".
"Μήπως πρέπει να περιμένουμε να ακολουθήσουν ταινίες όπως "'Αλωση 1974'' ή ''Αφανισμός 1915'';" ειρωνευόταν εμμέσως τους συμπατριώτες του ο Τούρκος δημοσιογράφος.
Πηγή: http://www.protothema.gr/
Ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό, αλλά οι παρακάτω κορυφαίες ταξιδιωτικές εμπειρίες δε θα σας στοιχίσουν σχεδόν τίποτα. Από βόλτες με ποδήλατο, μέχρι περιηγήσεις με τα πόδια και γευσιγνωσία τσαγιού στο Μεγάλο Παζάρι της Κωνσταντινούπολης, η γνωριμία με την κουλτούρα ενός προορισμού δεν ήταν ποτέ τόσο πλούσια σε εμπειρίες και μάλιστα, δωρεάν!
Πλοίο για Staten Island, Νέα Υόρκη, ΗΠΑ
Οι κρουαζιέρες κοστίζουν συνήθως αρκετά. Βέβαια η συγκεκριμένη διαρκεί μόνο 25 λεπτά και δε διαθέτει κοκτέιλ bar (αν και υπάρχει ένα μπαρ που πoυλάει μπύρα), αλλά δεν κοστίζει απολύτως τίποτα. Πλοία συνέδεαν το Staten Island με το lower Μανχάταν από τον 18ο αιώνα. Τα έντονου χρώματος καραβάκια που κάνουν τη διαδρομή σήμερα, έχουν γίνει σύμβολα της Νέα Υόρκης. Ένα από αυτά μάλιστα, το Spirit of America, έχει κατασκευαστεί μερικώς, από χάλυβα από τους Δίδυμους Πύργους. Και αν και το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου δεν υπάρχει πια, η θέα του ορίζοντα της Νέας Υόρκης -η οποία συρρικνώνεται, καθώς απομακρύνεστε με το πλοίο και μεγαλώνει όταν επιστρέφετε- εξακολουθεί να είναι μοναδική. Περισσότερα στο: www.siferry.com .
Ποδήλατα πόλης, Κοπεγχάγη, Δανία
 |
Προκυμαία Tsim Sha Tsui, Χονγκ Κονγκ
 |
Βόλτα με τα πόδια, Ρέικιαβικ, Ισλανδία
 |
Τσάι στο Μεγάλο Παζάρι (Kapalı Çarşı), Κωνσταντινούπολη, Τουρκία
 |
Μουσείο Te Papa Tongarewa, Ουέλινγκτον, Νέα Ζηλανδία
 |
| Φωτογραφία: http://en.wikipedia.org |
Reichstag, Βερολίνο, Γερμανία
 |
| Φωτογραφία: www.bundestag.de |
Κτήριο Metropolitan Government, Τόκιο, Ιαπωνία
 |
| Φωτογραφία:http://www.metro.tokyo.jp |
Μεσημεριανά κονσέρτα στο Royal Opera House, Λονδίνο, Αγγλία
 |
| Φωτογραφία: www.roh.org.uk |
Μουσείο Λούβρου, Παρίσι, Γαλλία
 |
Πηγή: http://www.clickatlife.gr/
Και αν κάποτε οι επενδυτές έψαχναν για ακίνητα μεγάλης αξίας, τώρα μιλάμε για μικροεπενδυτές που απλά θέλουν να σώσουν τις περιουσίες τους βγάζοντάς τες από την Ελλάδα, αγοράζοντας σπίτια τα οποία νοικιάζουν. Άλλοι επιλέγουν να αγοράζουν μεγάλα επαγγελματικά ακίνητα για μεικτές χρήσεις.
Όπως αναφέρει δημοσίευμα στο "Έθνος", πολλοί προνομιούχοι Έλληνες έχουν γίνει οι καλύτεροι πελάτες σε κτηματομεσιτικά γραφεία, λόγω της έντονης ανησυχίας για χρεοκοπία της Ελλάδας. Ποιοι είναι αυτoί; Πολιτικοί, επιχειρηματίες, εφοπλιστές, δημοσιογράφοι, έμποροι και καλλιτέχνες, που αγοράζουν σπίτια και εξοχικά, πληρώνοντας από 700.000 μέχρι 1,5 εκατομμύριο ευρώ.
Οι "Cash Greeks", οι Έλληνες που πληρώνουν σε ρευστό, αγοράζουν ακίνητα σε διάφορα μέρη της Ευρώπης, με μια τάση στην Ελβετία, τη Γαλλία, το Λονδίνο αλλά και την Τουρκία.
Ο Θ. Μπόσδας, διευθύνων σύμβουλος μεγάλου δικτύου μεσιτικών γραφείων, δηλώνει στην εφημερίδα ότι τα αιτήματα από Έλληνες για αναζήτηση ακινήτων στο εξωτερικό, πολλαπλασιάζονται καθημερινά.
Γερμανία, Γαλλία, Ελβετία οι δημοφιλείς προορισμοί. Μάλιστα, πρόσφατα Έλληνας επιχειρηματίας αγόρασε κατοικία 100 ετών δίπλα σε λίμνη και δαπάνησε εκατομμύρια ευρώ για να την ανακαινίσει, φέρνοντας μηχανικούς, τεχνίτες και υλικά από την Ελλάδα. Το Λονδίνο είναι κλασική αξία στις επενδύσεις...
Η Τουρκία είναι το νέο σημείο αναφοράς, αφού υπολογίζεται πως περίπου 10.000 ακίνητα έχουν αγοραστεί από Έλληνες το τελευταίο διάστημα, με τη ζήτηση να είναι αυξημένη κυρίως στα παράλια της Μικράς Ασίας, όπου πωλούνται διαμερίσματα με θέα στη θάλασσα έναντι 50 χιλιάδων ευρώ.
Τέλος, είναι γνωστό ότι εκατοντάδες Βορειοελλαδίτες έχουν αποκτήσει σπίτια στη Βουλγαρία και συγκεκριμένα στο Μπάνσκο, το Μπόροβετς και το Παμπόροβο, λόγω των πολύ χαμηλών τιμών.
Πηγή: http://www.e-radio.gr/
Η νέα ταινία με τίτλο "Άλωση 1453" (Fetih 1453) κόστισε περισσότερα από 17 εκατ. δολάρια, ενώ οι Τούρκοι αφιέρωσαν περίπου τρία χρόνια για να την ολοκληρώσουν.
Η ταινία παρουσιάζει τη ζωή του σουλτάνου έως και τη στιγμή της εισβολής στις 29 Μαΐου του 1453. Εκτός όμως από το πολεμικό κομμάτι, κύριο θέμα της ταινίας είναι και ο έρωτας του Ουλούμπατλί Χασάν-Ιμπραήμ Τσελικιόλ, του θρυλικού Οθωμανού στρατιώτη που ανέβηκε πρώτος στα τείχη της Πόλης, με την Ερά, την κόρη του Ουρβανού την οποία ερωτεύεται και ο Ιουστινιάνης, αρχηγός των Γενουατών υπερασπιστών της Πόλης.Ήδη η ταινία, της οποίας τη σκηνοθεσία έχει ο Φαρούκ Ακσόι, έχει αρχίσει να προβάλλεται στην Τουρκία ενώ θα βγει στις αίθουσες, σε ΗΠΑ και Βρετανία, τον Φεβρουάριο του 2012.
Μάλιστα ο Φαρούκ Ακσόι, παραλείπει να μας δείξει σημαντικές πτυχές της ιστορίας όπως τις λεηλασίες και τις μαζικές σφαγές Ελλήνων.
Σύμφωνα μάλιστα με τα τουρκικά ΜΜΕ, είναι η ταινία με τον μεγαλύτερο προϋπολογισμό στην ιστορία του τουρκικού σινεμά.
'Οπως αναφέρει και η "Χουριέτ", τόσο οι πολεμικές σκηνές του έργου όσο και οι ερωτικές σκηνές αναμένεται να προκαλέσουν αίσθηση.
Σημειώνεται ότι το τρέιλερ της ταινίας, το οποίο σύμφωνα με την Χουριέτ, μέσα σε μια μέρα το παρακολούθησαν 1.670.000 άτομα, κόστισε 600 χιλιάδες δολάρια και γυρίστηκε σε 1,5 μήνα.
Πηγή: http://news247.gr/
Το να «φουσκώσει» κανείς από το φαγητό στην Κωνσταντινούπολη δεν είναι κάτι δύσκολο, αν βέβαια είναι φίλος του κρέατος. Το να βρει ωστόσο ένα πραγματικά ξεχωριστό και ιδιαίτερο μέρος για φαγητό δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο.
Αν ένας κάτοικος δυτικής χώρας που έχει τουρκική μεταναστευτική κοινότητα σταματήσει στο εστιατόριο του πρώτου «τελάλη» που κουνάει έναν κατάλογο και τον προσκαλεί να καθίσει, το πιθανότερο είναι να θεωρήσει πως το τουρκικό φαγητό σερβίρεται απείρως καλύτερα εκτός Τουρκίας. Η αλήθεια ωστόσο είναι άλλη.
 |
Το παράδοξο με την τουρκική αισθητική είναι ότι πολλές φορές στη γείτονα χώρα επιλέγουν να κρύβουν τα πιο όμορφα στοιχεία σε κάθε τομέα και μάλιστα να μιλούν ελάχιστα για αυτά. Το ίδιο συμβαίνει και στο θέμα «φαγητό».
Τα καλύτερα μαγαζιά θα τα συναντήσεις –άγνωστα και χωρίς να διαφημίζονται πουθενά- σε στενά και σκοτεινά σοκάκια, στον 4ο όροφο κτηρίων που μοιάζουν εγκαταλελειμμένα και φυσικά, χωρίς πινακίδες ή σημάνσεις που να σε οδηγούν. Ο μόνος τρόπος να καθοδηγηθείς σε αυτό το θέμα είναι να έχεις φίλους ντόπιους καλοφαγάδες και να παρακολουθείς σχετικά blogs ή sites.
Με δεδομένα τα παραπάνω, διαβάστε ποιά είναι τα «βασικά» πιάτα της τουρκικής κουζίνας που πρέπει να αποτελέσουν έναν μικρό μπούσουλα για όποιον αποφασίσει να διαβεί τα σύνορα και να βρεθεί στην πλέον κοσμοπολίτικη τουρκική πόλη.
 |
Τα μεζεδάκια, που διεθνές τους αντίστοιχο είναι ίσως μονάχα τα ισπανικά tapas, σερβίρονται στην Τουρκία κατά κύριο λόγο στα meyhane, που είναι εστιατόρια πολλών ορόφων με μακριά τραπέζια και ερασιτέχνες τραγουδιστές να «άδουν» στις γωνιές. Βασικά συστατικά του πολίτικου μεζέ είναι η λιωμένη μελιτζάνα, το χαλούμι, το καλαμάρι, η πάστα κόκκινης πιπεριάς με καρύδια, οι ελιές και το χταπόδι μεταξύ άλλων. Απαραίτητη συνοδεία για τον μεζέ είναι η γνωστή μας ρακή (στην Τουρκία μοιάζει περισσότερο με ούζο), αλλά και οι ηλικιωμένοι Τούρκοι μισομεθυσμένοι «χορευτές» που θα σας περιβάλλουν.
2. Μπακλαβάς
 |
Ο μπακλαβάς κάνει θραύση και παρασκευάζεται σε όλο το χώρο της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (και στη χώρα μας), ωστόσο ο πραγματικά «κλασικός» μπακλαβάς είναι εκείνος με φιστίκι από το Gaziantep και μπορείτε να τον βρείτε σε μερικά εκλεκτά ζαχαροπλαστεία στην Κωνσταντινούπολη.
 |
Το Şalgam, που σημαίνει «χυμός από γογγύλι», είναι για τους πρωτάρηδες μια «επίθεση» στις αισθήσεις. Προέρχεται κυρίως από τα Άδανα και είναι αναρίθμητα τα τουρκικά μαγαζιά που το «εκθέτουν» σε μεγάλα βάζα στις προσόψεις τους –η γεύση του θυμίζει αρκετά χυμό από πικάντικο τουρσί. Τα βασικά του συστατικά είναι νερό, βιολετί καρότο, γογγύλι, αλάτι και πλιγούρι. Είναι ιδιαίτερα θρεπτικό, αφού περιέχει κάλλιο, ποτάσιο, σίδηρο και πολλή βιταμίνη C. Συνήθως συνοδεύει μια καλή μερίδα κεμπάπ ή χρησιμοποιείται ως γιατρικό μετά από ένα δυνατό hangover από πολλή ρακή…
4. Sarma (Ντολμαδάκια)
 |
Οι τούρκικοι ντολμάδες χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες: τους kiyma, που η γέμισή τους αποτελείται από κιμά, κρεμμύδι, κουκουνάρι, ρύζι με μπαχαρικά και ελαιόλαδο και σερβίρονται ζεστοί με γιαούρτι και τα κλασικά ντολμαδάκια, που είναι η ίδια συνταγή χωρίς κρέας, με κάποια έξτρα μπαχαρικά και καρυκεύματα, που σερβίρονται σε θερμοκρασία δωματίου (τα δικά μας ντολμαδάκια γιαλαντζί).
 |
To ή τα Mantı (η λέξη δεν αλλάζει στον πληθυντικό), είναι κατά βάση μικρά ζυμαρικά που περιέχουν είτε κιμά είτε πατάτα, τυλιγμένα σε ζύμη, που βράζονται ή ετοιμάζονται στον ατμό και σκεπάζονται με μια γενναία κουταλιά γιαούρτι, λιωμένο βούτυρο και σκόρδο, με μικρά τρίμματα κόκκινης πιπεριάς για κορωνίδα.
Η καταγωγή του πιάτου αυτού χάνεται στις ρίζες του τουρκικού γένους, κοντά στη σημερινή Μογγολία, ενώ διαδόθηκε από αέναα κινούμενους νομάδες σε όλη την Κεντρική Ασία, οι οποίοι διατηρούσαν τα «υλικά» κατεψυγμένα ή ξερά και τα έβραζαν στα γρήγορα με την πρώτη ευκαιρία, ώστε να μπορούν να καταναλωθούν άμεσα. Η θεωρούμενη ως πρωτεύουσα του Mantı είναι το Kayseri της Κεντρικής Ανατολίας.
6. Lahmacun
 |
Χρειάζεται προσοχή, καθώς είναι πολύ πιθανό όπως κουλουριάζει κανείς αυτή τη μακρουλή ζύμη για να την απολαύσει, να καταλήξει με όλο το περιεχόμενό της πάνω στο πουκάμισό του. Το lahmacun το βρίσκεις παντού και σε χαμηλή τιμή.
7. Κοκορέτσι
 |
Το αποτέλεσμα όλης αυτής της διαδικασίας κόβεται σε μικρά κομματάκια και σερβίρεται με λεμόνι, ελαιόλαδο, ρίγανη και αλατοπίπερο σε πλατιά ψωμάκια ή σε πιάτο με τουρσί και άλλες γαρνιτούρες.
 |
Για το μέσο Istanbullu (Κωνσταντινουπολίτη) στην ερώτηση ποιο είναι το πιάτο χωρίς το οποίο δε θα μπορούσε να ζήσει, παραπάνω από τους μισούς θα απαντούσαν τις αντζούγιες της Μαύρης Θάλασσας ή αλλιώς το "hamsi". Αυτά τα μικροσκοπικά ψάρια είναι μόλις στο μέγεθος ενός δακτύλου και σερβίρονται τηγανιτά, χωρίς καθαρισμό (δηλαδή ολόκληρα με το κεφάλι) σε πιατέλα ή ανάμικτα με ρίζα σε ένα πιάτο που ονομάζεται «hamsili pilav» (σαρδελόρυζο).
Η έλευση του φθινόπωρου φέρνει πτώση στη θερμοκρασία των νερών της Μαύρης Θάλασσας, άρα και την αρχή της εποχής του hamsi. Για την αυθεντική γεύση, επιλέξτε εστιατόριο πάνω στις όχθες του Βοσπόρου.
 |
Μύδια θα βρείτε σχεδόν παντού στην Πόλη. Είναι λατρεμένος μεζές και δεν πρέπει να υπάρχει Τούρκος που να μη συμφωνεί σε αυτό. Σερβίρονται τηγανιτά και συνδυάζονται με σάλτσα σκόρδου, ή ακόμα καλύτερα, γεμιστά με πικάντικο ρύζι, κουκουνάρι και σπανιότερα με σταφίδες και παραδίδονται στον πελάτη από σερβιτόρο που αναλαμβάνει να ρίξει ο ίδιος έναν πίδακα λεμονιού στα μύδια.
Μεγάλη προσοχή όμως, γιατί αν τα φάτε από πλανόδιους πωλητές που παίζουν κλεφτοπόλεμο με την αστυνομία και όχι σε εστιατόρια που να φαίνονται και να είναι καθαρά, κινδυνεύετε να έχετε «παρενέργειες» από διάφορα βακτήρια.
10. Çiğ Köfte
Αυτές οι μικρές μπουκίτσες πικάντικης και υπέροχης γεύσης αναγνωρίζονται πανεύκολα στο δρόμο – μοιάζουν με πορτοκαλί αναχώματα τα οποία δέχονται τις γροθιές και τις πιέσεις εύσωμων Τούρκων. Çiğ Köfte θα πει «ωμός κεφτές», καθώς παλιότερα φτιαχνόταν από ωμό κιμά βοδινού ή αρνιού. Αυτή η πρακτική συνηθίζεται ακόμη στα νοτιοανατολικά, αλλά στη δυτική Τουρκία είναι πλέον παράνομο το να σερβίρει κανείς ωμό κιμά.
 |
Πηγή: http://www.clickatlife.gr/
Μεγάλες ποσότητες τοξινών και δηλητηρίου βρίσκονται μέσα στα… συγκεκριμένα εδέσματα τα οποία μπορεί να αποτελέσουν και το τελευταίο γεύμα σας. Δείτε την λίστα!.
1: Fugu – Shimonoseki, Ιαπωνία
Fugu , επίσης γνωστό και σαν pufferfish, είναι ένα ψάρι του οποίου το συκώτι και γενικότερα τα εσωτερικά του όργανα περιέχουν θανατηφόρες ποσότητες της δηλητηριώδους τοξίνης “tetrodotoxin” για την οποία και δεν υπάρχει αντίδοτο. Παρόλα αυτά υπάρχουν άξιοι ειδικοί fugu chefs στην Ιαπωνία,που επιχειρούν και αφήνουν ακριβώς την ποσότητα δηλητηρίου που χρειάζεται για να δώσει μια μοναδική γεύση στο ψάρι.. Αν το λέει η καρδιά σας να αφήσετε την τύχη σας στον μάγειρα καλή σας όρεξη!
2: Ackee – Τζαμάικα
Αποτελεί και το εθνικό φρούτο της Τζαμάικα. Παρόλο που είναι πλούσιο σε βιταμίνες και πρωτείνες, αν το φρούτο φαγωθεί πριν να έχει ωριμάσει αρκετά έχει θανατηφόρες ιδιότητες.. Εμποδίζει την γλυκόζη να ελευθερωθεί από το συκώτι, το οποίο έχει σαν αποτέλεσμα τους συνεχείς εμετούς και τις κρίσεις.
3: Bullfrog – Αφρική
Γιατί κάποιος να συμβιβαστεί μόνο με βατραχοπόδαρα στην Γαλλία αν μπορεί να φάει και ολόκληρο τον βάτραχο; Ο γιγάντιος Giant Namibian Bullfrog είναι μια λιχουδιά στο Αφρικανικό έθνος, αρκεί να κυνηγηθεί και να φαγωθεί την σωστή περίοδο. Πρέπει με άλλα λόγια να είναι περίοδος ζευγαρώματος αλλιώς επιφέρει νεφρική ανεπάρκεια.
4: San Nak Ji – Κορέα
Δεν χρειάζεται μεγάλο κόπο παρασκευής για να σερβίρει κανείς san nak ji (ωμό μικρό χταπόδι) στους λάτρεις του ιδιαίτερου φαγητού. Πρόκειται για πλοκάμια μικρού χταποδιού μαγειρεμένα στο λάδι με σουσάμι τα οποία όμως κολλάει ακόμα με τις βεντούζες τους. Συμβουλή αν θέλετε να το δοκιμάσετε, μασήστε καλά πριν καταπιείτε μιας και τα περιστατικά πνιγμού δεν είναι και λίγα.
5: Apricot Seeds – Τουρκία
Όσο και αν σας φαίνεται περίεργο και τα βερύκοκα μπορούν να αποβούν μοιραία.. Από μικρούς μας βομβαρδίζουν με διατροφικές συμβουλές του τύπου να τρώτε πολλά φρούτα και λαχανικά αλλά κανείς δεν μίλησε για τις επικίνδυνες τοξίνες που υπάρχουν και χρειάζεται να εξοντωθούν. Οι σπόροι από κεράσια, δαμάσκηνα, ροδάκινα, αμύγδαλα, βερύκοκα ακόμα και μήλα,περιέχουν υδρογονούχο κυάνιο. Μπορεί με ένα φρούτο να μην έχετε πρόβλημα αλλά προσοχή στην μεγάλη κατανάλωση!
6: Cassava – Αφρική, Νότια Αμερική
Τα φύλλα και οι σπόροι από το cassava είναι προς έκπληξη πολλών, πλούσια σε κυάνιο. Το Cassava είναι ένα τροπικό λαχανικό προερχόμενο από την Νότια Αμερική, αλλά έχει κερδίσει και κοινό στην Αφρική, κυρίως για τον χυμό του ο οποίος και χρησιμοποιείται στην παραγωγή ενός ποτού, το piwarry.
7: Casu Marzu – Ιταλία
Το Casu Marzu είναι στην πραγματικότητα παράνομο στην Ιταλία, και μάλιστα πολλοί ανά τον κόσμο το θεωρούν περισσότερο σκουπίδι παρά φαγητό. Παρόλα αυτά, η προετοιμασία του είναι τόσο σχολαστική όσο και ένα εκπληκτικό επιδόρπιο. Τυρί από αρνίσιο γάλα έχει αφεθεί έξω για να “σαπίσει”, καθ’ όλη την διάρκεια το επισκέπτονται τακτικά ένα είδος από μύγες οι οποίες και βοηθούν στην διαδικασία γεννώντας τα αυγά τους μέσα στο τυρί. Τα αυγά παραμένουν μέσα μέχρι να σκάσουν ώστε να ξεκινήσουν να τρώνε το τυρί. Στο τέλος τα σκουλήκια αυτά καταφέρνουν αν μαλακώσουν το τυρί και το καθιστούν έτοιμο για φάγωμα με την προϋπόθεση να φαγωθεί το τυρί μαζί με τα σκουλήκια για να ελαττωθεί η τοξικότητα. Τώρα ποιος ο λόγος να φαγωθεί κάτι τέτοιο.. με την απορία θα μείνουμε!
8: Elderberries – Ευρώπη
Ίσως να είναι το λιγότερο θανατηφόρο φαγητό στην συγκεκριμένη λίστα, παρόλα αυτά κρύβει και επικινδυνότητα αν δεν φαγωθεί αρκετά ώριμο. Δεν έχουν καταγραφεί αρκετές περιπτώσεις θανάτου αλλά σίγουρα δεν είναι και στην κατηγορία του ακίνδυνου.
9: Blood Clams – Shanghai, Κίνα
Να και μια τροφή η οποία σε κολλάει και ηπατίτιδα. Τα “ματωμένα μύδια” στην Κίνα την προκαλούν και μάλιοστα σε μεγάλο βαθμό. Παρόλο που θεωρείται ένα από τα πιο γευστικά εδέσματα της χώρας, η παρασκευή τους απαιτεί γρήγορο βράσιμο κάτι που αφήνει πίσω ιιούς και βακτήρια συμπεριλαμβανομένων και αυτών την ηπατίτιδας και της δυσεντερίας!
10: McDonald’s – ΗΠΑ
Ναι καλά διαβάσατε. Ο νούμερο ένα δολοφόνος στην Αμερική είναι τα αποτελέσματα από χρόνια κατανάλωση fast food. Υψηλή χοληστερόλη, διαβήτης, καρδιοπάθειες και παχυσαρκία. Αυτός είναι και ο χειρότερος θάνατος.. Ο αργός θάνατος!
Πηγή: http://ierosagon.org/
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν τραβήχτηκαν από το νέο φωτογραφικό δορυφόρο με τη βοήθεια της τεχνολογίας ASTER. Το πρόγραμμα ASTER (Advanced Spaceborne Thermal Emission and Reflection Radiometer) είναι το αποτέλεσμα μίας συλλογικής προσπάθειας της NASA και του Υπουργείου Οικονομίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας της Ιαπωνίας. Το εξάρτημα αυτό, συγκριτικά με το παλαιότερο Landsat Thematic Mapper που χρησιμοποιούταν μέχρι σήμερα, μπορεί και καταγράφει τα ορατά αλλά και τα θερμικά υπέρυθρα μήκη κύματος με πολύ μεγαλύτερη ευκρίνεια. Συν τοις άλλοις, παρέχει την ικανότητα stereo προβολής για τη δημιουργία ψηφιακού μοντέλου εδάφους. Με άλλα λόγια, η NASA σε συνεργασία με την ιαπωνική κυβέρνηση έφτιαξαν ένα νέο παιχνίδι που είναι πολύ καλύτερο από το προηγούμενο και μπορεί να μας δώσει πιο εντυπωσιακές και διασκεδαστικές φωτογραφίες. Εμείς επιλάξεμε τις παρακάτω ανάμεσα σε πολλές άλλες και σας τις παρουσιάζουμε.
 Μπραζίλια, Βραζιλία |
 Κωνσταντινούπολη, Τουρκία |
 Νέα Υόρκη, ΗΠΑ |
 Λονδίνο, Αγγλία |
 Βενετία, Ιταλία |
 Λάσα, Θιβέτ |
 Λας Βέγκας, ΗΠΑ |
 Παρίσι, Γαλλία |
 Σαν Φρανσίσκο, ΗΠΑ |
 Σιγκαπούρη, Μαλαισία |
 Άνκοραζ, Αλάσκα |
 Ρώμη, Ιταλία |
Όσλο, Νορβηγία
Πηγή: http://www.thea.gr/
Αυτή είναι η ατάκα του παππού Φάνη από την Πολίτικη Κουζίνα που θυμάται ο περισσότερος κόσμος. Κι αυτή σου έρχεται στο μυαλό τις πρώτες φορές που διασχίζεις την Γέφυρα του Γαλατά χαζεύοντας τους γλάρους, που αναμιγνύεσαι με τα πλήθη που βολτάρουν στην Μεγάλη Οδό του Πέρα (Ιστικλάλ τη λες τώρα, αλλά έτσι θα την έλεγε εκείνος), που χάνεσαι στα ημιφωτισμένα σοκάκια του παζαριού.
Πολλές φορές μπαίνεις στη διαδικασία, ως νεοφερμένος επισκέπτης, να αναρωτηθείς αν είναι όντως η ωραιότερη πόλη του κόσμου. Τη μια στιγμή το πιστεύεις, την άλλη όχι. Μέχρι να καταλήξεις, ότι δεν έχει και τόση σημασία τελικά, ότι μπορεί να την είπαν Πόλη όχι γιατί ήταν η ωραιότερη του κόσμου, αλλά γιατί ήταν –και είναι ακόμα– η απόλυτη... Πόλη. Εκείνη που έχει τα πάντα, και Ανατολή και Δύση, και παρελθόν και εντελώς ανεξάρτητο από αυτό παρόν, και χαοτική κίνηση και πέτρινα καλντερίμια, και λόφους και θάλασσα, και μιναρέδες και μουσεία μοντέρνας τέχνης, και γυάλινους ουρανοξύστες και καφενεία με ναργιλέδες. Κι αυτό είναι που την κάνει την ωραιότερη πόλη του κόσμου.
Φτάνουν τρεις μέρες για την ωραιότερη πόλη του κόσμου; Όχι. Αλλά από την άλλη, ούτε τρεις μήνες δεν φτάνουν. Εξοπλιστείτε, λοιπόν, με αθλητικά παπούτσια –θα σας χρειαστούν– και ακολουθήστε μας σε μια πρώτη, μικρή αναγνωριστική βόλτα. Αν απλά σας ανοίξει την όρεξη να επιστρέψετε, τόσο το καλύτερο.
Στα χνάρια της Ιστορίας
Η γειτονιά που συχνά αναφέρεται και ως «παλιά πόλη», το Sultanahmet, είναι και εκείνη από την οποία, σύμφωνα με τον Lonely Planet, πολλοί επισκέπτες της Κωνσταντινούπολης δεν καταφέρνουν ποτέ να ξεκολλήσουν –με τον ίδιο τρόπο που πολλοί επισκέπτες της Αθήνας καταλήγουν να βλέπουν μόνο την Ακρόπολη και την Πλάκα. Πράγμα που ναι μεν είναι κρίμα, γιατί η Κωνσταντινούπολη δεν είναι μόνο τα αξιοθέατά της, αλλά όχι και παράλογο, διότι το Sultanahmet, με τα μνημεία του, τα στενά, πλακόστρωτα δρομάκια του, τις ταράτσες που αγναντεύουν το Βόσπορο, τα παζάρια και τα χαμάμ του, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μια ολόκληρη πόλη μόνο του. Ξεκινήστε, λοιπόν, νωρίς, φορέστε τα αθλητικά σας και ακολουθήστε μας.
Πρωινό με sightseeingΑνάμεσα στα αμέτρητα αξιοθέατα του Sultanahmet –που ακόμη και αν προσπαθούσατε, δεν θα μπορούσατε να τα στριμώξετε σε μία ημέρα– υπάρχουν τρία που εγγυημένα θα ενθουσιάσουν ακόμη και όσους πλήττουν θανάσιμα με το sightseeing, δεν περνούν ούτε έξω από μουσείο και δεν διάβασαν ποτέ μια γραμμή ιστορία.
Το πρώτο, θα το μαντέψατε, είναι η Αγία Σοφία, το αρχιτεκτονικό θαύμα του Ιουστινιανού που –όποια και αν είναι η γνώμη σας για την ιστορική περίοδο του Βυζαντίου– αποκλείεται να μην σας εντυπωσιάσει. Υπολογίστε περί τα δέκα λεπτά από τη στιγμή που θα περάσετε την Πύλη του Αυτοκράτορα μέχρι να ξαναμιλήσετε, και περί τα σαράντα για να την θαυμάσετε από κάθε πιθανή γωνία.
Το δεύτερο είναι η λιγότερο γνωστή Αυτοκρατορική Στέρνα, ακριβώς απέναντι από την Αγία Σοφία, που τροφοδοτούσε με νερό ολόκληρη την πόλη τότε που την κατοικούσαν αυτοκράτορες. Κτισμένη, ή μάλλον σκαμμένη, τον 6ο μ.Χ. αιώνα, σκεπάστηκε κάποια στιγμή από την σκόνη της Ιστορίας (ανακαλύφθηκε τυχαία τον 16ο αιώνα) και αποτελεί σαφέστατα ένα από τα πλέον απόκοσμα αξιοθέατα που έχετε επισκεφθεί ποτέ, με τον βαθυκόκκινο φωτισμό της, τα σκοτεινά νερά στα οποία κολυμπούν μέχρι σήμερα παράξενα ψάρια και τις διαφορετικές μεταξύ τους κολώνες που μεταφέρθηκαν εδώ από διάφορους αρχαίους ναούς, όπως και τα μυστηριώδη κεφάλια της Μέδουσας που στηρίζουν κάποιες εξ αυτών.
Το τρίγωνο της μεγάλης πλατείας του Sultanahmet συμπληρώνει το μεγαλοπρεπές Μπλε Τζαμί, απέναντι από την Αγία Σοφία. Τα δύο επιβλητικά κτίρια, αντί να ανταγωνίζονται –όπως, σύμφωνα με τον θρύλο, ήταν ο αρχικός σκοπός– στην πραγματικότητα συμπληρώνουν το ένα το άλλο: η Αγία Σοφία είναι εντυπωσιακή όταν τη βλέπεις από μέσα, ενώ το επικών διαστάσεων Μπλε Τζαμί είναι εντυπωσιακό απέξω. Αν είναι να επισκεφθείτε μόνο ένα τζαμί στην Κωνσταντινούπολη, προσπεράστε το και κατευθυνθείτε προς το μικρότερο, αλλά πολύ πιο ενδιαφέρον εσωτερικά και σαφώς λιγότερο τουριστικό, Suleimaniye, πίσω από το Παζάρι.
Μεσημέρι στο παζάρι Το Grand Bazaar, ή Kapali Carsi, λίγες στάσεις του τραμ μακριά από το Sultanahmet, είναι μια σκεπαστή πόλη μέσα στην πόλη, με δαιδαλώδη δρομάκια, κιτρινωπό φωτισμό και μυρωδιά από αχνιστό τσάι. Μια πόλη με τις δικές της «γειτονιές» –τη γειτονιά των χρυσοχόων, εκείνη με τα χαλιά, την άλλη με τα καταστήματα με ρούχα και πάει λέγοντας– τους δικούς της ρυθμούς, τα δικά της τζαμιά και αστυνομικά τμήματα, τα δικά της εστιατόρια και ατμοσφαιρικά καφενεδάκια. Αφήστε στην τσάντα τους χάρτες: θα χαθείτε ούτως ή άλλως, κι αυτή είναι η μισή χαρά μιας βόλτας στο παζάρι.
Η άλλη μισή είναι το παζάρεμα, που ανάλογα τι και από ποιον θέλετε να αγοράσετε μπορεί να σας πάρει από λίγα λεπτά μέχρι μερικές ώρες: η ιεροτελεστία περιλαμβάνει απαραιτήτως τσάι, φιλική κουβέντα, διαλόγους α λα Life of Brian, το κατάστημα σχεδόν αναποδογυρισμένο (ειδικά αν μιλάμε για χαλιά), εσάς να φεύγετε και να επιστρέφετε και σίγουρα πολύ γέλιο. Μετά από όλα αυτά, μια στάση για μεσημεριανό donner ή kebab στα τραπεζάκια κάποιου εκ των ταβερνών του παζαριού απλώς επιβάλλεται.
Απογευματινό χαμάμΕπιστρέφετε με το τραμ προς το Sultanahmet, και αποβιβάζεστε μία στάση μετά, στο Cemberlitas. Εδώ, στο εντυπωσιακό Cemberlitas Hamami, το κτισμένο το 1584 από τον αρχιτέκτονα των Οθωμανών αυτοκρατόρων Sinan, θα απαλλαγείτε από την κούραση της ημέρας συνεχίζοντας παράλληλα το sightseeing σας, καθώς θα χαζεύετε τα μαρμάρινα δάπεδα, τα θολωτά ταβάνια, τις ηλιαχτίδες που τρυπώνουν από τις μικρές τρύπες τους κάνοντας τον φωτισμό των χώρων εξωπραγματικό.
Το πλήρες πακέτο (55 λίρες, και μικρή έκπτωση για τους Έλληνες επισκέπτες ήτοι περί τα 20€) περιλαμβάνει εκτός από την παραμονή σας στο χαμάμ, εξαίσιο παραδοσιακό scrub, λούσιμο και Jacuzzi, για όση ώρα θέλετε. Οι χώροι είναι ξεχωριστοί για άνδρες και γυναίκες, ενώ για το παραδοσιακό τσάι με λουκούμι στο τέλος έχετε να διαλέξετε ανάμεσα στην συμπαθητική ταρατσούλα και σε δύο εσωτερικούς χώρους –επίσης ξεχωριστούς για άνδρες και γυναίκες.
Βραδινές βόλτεςΑργά το απόγευμα, επιστρέφοντας από το χαμάμ, αξίζει να κάνετε μια βόλτα στο λιθόκτιστο Soğukçeşme Sokağı. Αναστηλωμένα ξύλινα σπιτάκια, ρομαντικές αυλές πνιγμένες στα λουλούδια και χαριτωμένα café που σερβίρουν τσάι και αρωματικό ναργιλέ συνθέτουν μία από τις πιο ατμοσφαιρικές γειτονιές του Sultanahmet. Αν παρ’ όλη την κούραση της ημέρας έχετε όρεξη για νυχτοπερπατήματα, μετά το δείπνο στο Mozaik (το οποίο θα σας κοστίσει περί τα 20€ το άτομο για full extra γεύμα εξαίσιας τοπικής κουζίνας) θα διασχίσετε την γέφυρα του Γαλατά προς την Istiklal και την πλατεία Taksim (βλέπε Ημέρα 2η) διότι οι επιλογές σας στο Sultanahmet μετά τις 11.00 το βράδυ μειώνονται δραματικά.
Στα χνάρια της Μητρόπολης
Αν στο Sultanahmet συγκεντρώνεται η Ιστορία δώδεκα αιώνων και δύο αυτοκρατοριών, στην απέναντι πλευρά του Κεράτιου Κόλπου, στην περιοχή που οι Έλληνες αποκαλούσαν Πέρα, χτυπά η καρδιά της σύγχρονης Κωνσταντινούπολης. Όλα όσα κάνουν μια πόλη γοητευτική συναντιούνται εδώ: η ανατολή και η δύση, οι πολύβουες πλατείες και τα ήσυχα σοκάκια, οι γειτονιές που δεν κοιμούνται ποτέ και ο αριστοκρατικός αέρας της Ευρώπης του 19ου αιώνα. Ξεκινήστε νωρίς και πάρτε το Tünel, το πρώτο μετρό του κόσμου, για Beyoglu.
Πρωινό στην Istiklal Στους Ευρωπαίους των αρχών του προηγούμενου αιώνα, που έφταναν στην Πόλη με το Orient Express φορώντας κρινολίνα, ήταν γνωστή ως Grand Rue de Pera, και αποτελούσε την πιο σικ διεύθυνση της πόλης για απογευματινές βόλτες. Ένας γιγάντιος πεζόδρομος δύο χιλιομέτρων, πλαισιωμένος από υπέροχα αναστηλωμένα art nouveau και μπαρόκ κτίρια και σκιερές στοές, γεμάτος κάθε στιγμή της ημέρας και της νύχτας από κόσμο που βολτάρει, ψωνίζει και δίνει ραντεβού για καφέ στα περιζήτητα μπαλκονάκια των καφετεριών του. Στριμωχτείτε ανάμεσα στα πλήθη και προσπαθήστε να αντισταθείτε στον πειρασμό να βγάλετε άλλη μία φωτογραφία σε κάθε τρίτο βήμα.
Μεσημέρι στην Istanbul Modern Ένα από τα ωραιότερα μουσεία μοντέρνας τέχνης που έχετε επισκεφθεί ποτέ, όχι μόνο από άποψη εκθεμάτων –έργα Τούρκων και ξένων καλλιτεχνών από τον 20ο αιώνα μέχρι σήμερα, συν πολλές ενδιαφέρουσες περιοδικές εκθέσεις– αλλά και από άποψη τοποθεσίας. Επάνω στην ευρωπαϊκή όχθη του Βοσπόρου, στην όμορφη συνοικία Tophane, η Istanbul Modern στεγάζεται σε μερικές παλιές αποβάθρες των ferry boat που διασχίζουν τα νερά του.
Το μεγάλο μπαλκόνι της, που φιλοξενεί τα τραπεζάκια του εστιατορίου, απολαμβάνει εξαίσια, πανοραμική θέα προς το Top Kapi, το Μπλε Τζαμί, την Αγία Σοφία αλλά και το ασιατικό κομμάτι της Κωνσταντινούπολης. Εννοείται πως η στάση για μεσημεριανό εδώ είναι επιβεβλημένη. Η κουζίνα είναι διεθνής, χωρίς να λείπουν και κάποιες ανατολίτικες επιλογές με μοντέρνο touch, και οι τιμές λογικότατες για το φαγητό και το περιβάλλον, στα 15€ το άτομο.
Απόγευμα στο Ortaköy Συνεχίζοντας την βόλτα κατά μήκος της ευρωπαϊκής όχθης του Βοσπόρου, θα φτάσετε στο Ortaköy, μια από τις ωραιότερες συνοικίες αυτής της περιοχής (η οποία λέγεται Besiktas) αν όχι ολόκληρης της πόλης. Μικρά χαριτωμένα café και τσαγερί, ωραιότατα εστιατόρια, στενά, πολύχρωμα δρομάκια και ένα δημοφιλές παζάρι που ζωντανεύει τα Σαββατοκύριακα είναι τα χαρακτηριστικά της μικρής γειτονιάς στην οποία συναντιούνται τρεις θρησκείες: το Ortaköy οριοθετείται από το τρίγωνο που σχηματίζουν το ομώνυμο τζαμί, μία εκκλησία και μία εβραϊκή συναγωγή.
Αν έχετε όρεξη για λίγο sightseeing ακόμα, πολύ κοντά βρίσκεται το Dolmabache –για να καταλάβετε, επιτέλους, τι είναι το Τουρκομπαρόκ– ενώ αν προτιμάτε clubbing, ελάτε λίγο πιο αργά, και ντυθείτε ανάλογα, γιατί στα mega clubs της Πόλης, τα οποία συγκεντρώνονται εδώ και στην κοντινή γειτονιά του Bebek, η δράση ξεκινά αρκετά μετά τα Μεσάνυχτα. Τα Reina και Sortie είναι δύο από τα δημοφιλέστερα στους hip κύκλους της Πόλης.
Βράδυ στο TaksimΑν δεν μείνετε για clubbing στο Ortaköy, θα επιστρέψετε στην Istiklal και την πλατεία Taksim, από την οποία ξεκινά να κατηφορίζει ο πεζόδρομος. Τα μπαράκια και τα club γύρω από την πλατεία –όπως και όσα απλώνονται βορειότερα από αυτήν– είναι η “trendy” επιλογή σας, ενώ όσο κατηφορίζετε την Istiklal, στα στενάκια δεξιά κι αριστερά της, το σκηνικό αλλάζει: η ατμόσφαιρα είναι χαλαρή, τα τραπεζάκια απλώνονται έξω και δίπλα τους στήνονται γιγάντιοι, μυρωδάτοι ναργιλέδες.
Πριν πιάσετε τραπεζάκι για ποτό, όμως, θα κατευθυνθείτε στην οδό Kallavi Sokak και θα πιάσετε τραπεζάκι στο Ficcin για εξαίσια μεζεδάκια και παραδοσιακή τούρκικη κουζίνα σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές (στα 10€ το άτομο) ή στην απέναντι μεριά της Istiklal, στον πανέμορφο κήπο του Cezayir, για μοντέρνα τούρκικη κουζίνα με ευρωπαϊκές επιρροές (υπολογίστε περί τα 25€ το άτομο).
Στα χνάρια του νερού
