• Home
  • About
  • Contact
    • Category
    • Category
    • Category
  • Shop
  • Advertise

Periergo

Περίεργες & παράξενες ειδήσεις

Το φιλόδοξο χιτλερικό σχέδιο, ο τεράστιος διαστημικός καθρέφτης και το βράσιμο των ωκεανών...

Share
Tweet
Pin
Share
No σχόλια
Ένας ασημένιος δίσκος, που δωρίθηκε στον Αδόλφο Χίτλερ για τα 50α του γενέθλια, αναμένεται να αγγίξει τις 1.000 αγγλικές λίρες σε δημοπρασία, που θα διεξαχθεί τον επόμενο μήνα στο Μπρίστολ.
Αποτελεί άλλο ένα κομμάτι της προίκας του δικτάτορα που το τελευταίο διάστημα «βγαίνει στο σφυρί».
Ο επικεφαλής αρχιτέκτονας του Χίτλερ, Άλμπερτ Σπερ, δώρισε τον ασημένιο δίσκο στον Γερμανό ηγέτη, εν καιρώ πολέμου, ο οποίος νωρίτερα είχε παρελάσει στο κέντρο του Βερολίνου μπροστά από εκατοντάδες Γερμανούς, σε έντονα πανηγυρικό κλίμα.

Ο δίσκος αποτελεί μέρος ενός σετ σερβίτσιου 3.000 κομματιών και είναι χαραγμένο με τον ναζιστικό αετό και με τα αρχικά του Χίτλερ. Προσφέρθηκε ως δώρο από τον αρχιτέκτονα Άλμπερτ Σπερ για τα γενέθλια του Φύρερ στις 20 Απριλίου 1939.
Οι εορτασμοί είχαν πραγματοποιηθεί με μεγαλοπρέπεια στο Βερολίνο με την αυτοκινητοπομπή να αριθμεί τουλάχιστον 50 λευκές λιμουζίνες και τους παρελαύνοντες στρατιώτες να αριθμούν τις πενήντα χιλιάδες.
«Πωλείται» το γραφείο και το λινό του δικτάτορα
Δεν είναι η πρώτη φορά πυο προσωπικά αντικείμενα του Χίτλερ δημοπρατούνται. Η πιο εντυπωσιακή αγορά πραγματοποιήθηκε  κατά τους τελευταίους μήνες όταν χάλκινο τμήμα του γραφείου του Χίτλερ, πωλήθηκε το έναντι 423.000 δολαρίων. Ο ηγέτης των Ναζί είχε χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο γραφείο για να υπογράψει το Σύμφωνο του Μονάχου το 1938.

Ένα λινό του Χίτλερ, κεντημένο με το έμβλημα του Τρίτου Ράιχ, τη σβάστικα και τα αρχικά «ΑΧ», πωλήθηκε το προηγούμενο μήνα για 2.000 λίρες.

Αναγνωρίσθηκε ως καλλιτέχνης... μετά θάνατον!
Ακόμα και αν απορρίφθηκε δύο φορές από την Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης, φαίνεται πως ο Φύρερ εκτιμήθηκε μετά θάνατον ως... καλλιτέχνης, καθώς τα πρώτα έργα τέχνης του Αδόλφου Χίτλερ έχουν επίσης βγει στο σφυρί.

Η «Νυχτερινή Θάλασσα», μια μελαγχολική θαλασσογραφία του 1913, έχει τεθεί προς πώληση σε δημοπρασία της Σλοβακίας, με αρχικό κόστος περισσότερο από 10.000 αγγλικές λίρες. Ένας άλλος πίνακας του 1915 πωλήθηκε, από τον ίδιο οίκο, για 10.200 λίρες.

Πηγή: http://www.iefimerida.gr/

Share
Tweet
Pin
Share
No σχόλια
Απίστευτη τροπή φαίνεται ότι παίρνει η επιστημονική έρευνα των Ρώσων βιολόγων στην Ανταρκτική. Μετά την επιτυχία της γεώτρησης στη λίμνη Βοστόκ και τον ενθουσιασμό των επιστημόνων φαίνεται ότι κοντά στη λίμνη ανακαλύφθηκε μυστικό οχυρό των...Ναζί!


Σύμφωνα με το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Ρωσίας στην περιοχή είναι πιθανό να υπάρχει μυστικό καταφύγιο των Ναζί όπου βρίσκονται μυστικά αρχεία του ίδιου του Χίτλερ.

«Θεωρείται ότι προς το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ναζί «μετακόμισαν» στο Νότιο Πόλο όπου και ξεκίνησαν την κατασκευή μιας βάσης στη λίμνη Βοστόκ,» αναφέρει το RIA Novosti, το Ρωσικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων.

Το πρακτορείο επικαλείται τις αναφορές του Γερμανού ναυάρχου Καρλ Ντόντιζ (Karl Dontiz) το 1943 ο οποίος έγραφε ότι «ο υποβρύχιος στόλο της Γερμανίας είναι υπερήφανος που δημιούργησε ένα απόρθητο φρούριο για τον Φύρερ στην άλλη άκρη του κόσμου», στην Ανταρκτική.

Σύμφωνα με τα γερμανικά ναυτικά αρχεία, μήνες αφότου οι Ναζί παραδόθηκαν στους Συμμάχους, τον Απρίλιο του 1945, ένα υποβρύχιο τύπου U-530 έφτασε στο Νότιο Πόλο από το λιμάνι του Κιέλου.

Το πλήρωμα φημολογείται ότι κατασκεύασε μια «σπηλιά πάγου» όπου τοποθετήθηκαν πολλά κειμήλια του Τρίτου Ράιχ συμπεριλαμβανομένων των μυστικών αρχείων του Χίτλερ.


Πάνω σε αυτή την υπόθεση έγιναν και μεταγενέστεροι ισχυρισμοί ότι ένα υποβρύχιο τύπου U-977 μετέφερε από το Βερολίνο τα απομεινάρια του Αδόλφου Χίτλερ και της Εύα Μπράουν στην Ανταρκτική με την ελπίδα ότι θα μπορούσαν να... κλωνοποιηθούν από το DNA τους. Στη συνέχεια το πλήρωμα του υποβρυχίου μετέβη στην Αργεντινή όπου και παραδόθηκε, αναφέρεται.


Ωστόσο οι βιολόγοι δεν φαίνονται να ασχολούνται με τις θεωρίες συνομωσίας και είναι ενθουσιασμένοι με τη γεώτρηση στη λίμνη Βοστόκ καθώς ελπίζουν να ανακαλύψουν νέες μορφές ζωής. Υπενθυμίζεται πως το νερό της λίμνης είναι σε υγρή κατάσταση, καλυμμένο από στρώμματα πάγου, τα οποία απέτρεψαν την επαφή της λίμνης με την ατμόσφαιρα για εκατομμύρια χρόνια. Ωστόσο έχουν εκφραστεί φόβοι ότι η λίμνη - η οποία ενδέχεται να έχει άγνωστες μορφές ζωής- θα μπορούσε να μολυνθεί από κηροζίνη, Φρέον ή άλλα χημικά που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της γεώτρησης.

Το εγχείρημα θεωρείται τιτάνιο καθώς οι Ρώσοι προσπαθούν εδώ και 20 χρόνια να πετύχουν το στόχο τους αντιμετωπίζονται εξαιρετικά ακραίες καιρικές συνθήκες σε συνδυασμό με την έλλειψη πόρων και τις αμφιβολίες που κατά καιρούς εκφράζονται ως προς την ασφάλεια των επιχειρήσεων.

«Εάν πράγματι τα κατάφεραν, οι προσπάθειές τους θα αλλάξουν ριζικά τον τρόπο, με τον οποίο πραγματοποιούμε επιστημονικές έρευνες στην Ανταρκτική και θα μας δώσουν μια εντελώς νέα εικόνα για το τι υπάρχει κάτω από το τεράστιο στρώμα πάγου», ισχυρίζεται ο ειδικός για θέματα Ανταρκτικής Τζον Πρίσκου από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Μοντάνα που επικοινωνεί τακτικά με τους Ρώσους συναδέλφους του, οι οποίοι την προηγούμενη εβδομάδα ανησύχησαν την επιστημονική κοινότητα καθώς δεν είχαν δώσει σημεία ζωής για έξι ημέρες.

Η λίμνη ενδιαφέρει τους επιστήμονες καθώς ανάλογες λίμνες έχουν παρατηρηθεί στην επιφάνεια της Ευρώπης, δορυφόρου του πλανήτη Δία, και του Εγκέλαδου, δορυφόρου του Κρόνου, δίνοντας έτσι την δυνατότητα στους ειδικούς να κάνουν έρευνα για εξωγήινες μορφές ζωής χωρίς να εγκαταλείψουν τη Γη.

Δυστυχώς οι έρευνες φαίνεται όμως ότι φτάνουν στο τέλος καθώς από σήμερα αρχίζει ο βαρύς χειμώνας στην Ανταρκτική οι θερμοκρασίες του οποίου δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη άλλων αποστολών τουλάχιστον μέχρι τον Σεπτέμβριο...

Πηγή: http://www.iefimerida.gr/

Share
Tweet
Pin
Share
No σχόλια
Η επίδρασή του στον Φύρερ και στους Ναζί ίσως άλλαξε την ιστορία...


Ήταν χαρισματικός επαγγελματίας μάντης και πνευματιστής και τράβηξε την προσοχή της συντροφιάς των Ναζί καθώς αύξανε η δύναμή της στις αρχές του 1930 στη Γερμανία. Ο Eric Jan Hanussen είχε ίσως γνήσια ψυχικά χαρίσματα, αλλά χρησιμοποίησε τη φήμη του και τις δυνάμεις της πειθούς του για να αυξήσει το δικό του κέρδος και τη θέση του στους διαδρόμους της πολιτικής εξουσίας. Ίσως και να είχε συμβάλλει άμεσα στην πρώιμη επιτυχία της ναζιστικής Γερμανίας. Αλλά στο τέλος, μια από τις πιο τρομακτικές του προφητείες θα τον οδηγούσε στο θάνατό του.

Το αστέρι της σκηνής

Το 'Eric Jan Hanussen' ήταν το όνομα που χρησιμοποιούσε επί σκηνής. Γεννήθηκε ως Hermann Steinschneider στις 2 Ιουνίου του 1889 και ήταν εβραίος, ενώ ο πατέρας του ήταν ηθοποιός και φροντιστής σε μια συναγωγή. Ο Hanussen εγκατέλειψε τη σχολική του εκπαίδευση για να ενταχθεί σε ένα τσίρκο όπου και ανέπτυξε τις επιδεικτικές του ικανότητες πετώντας μαχαίρια και καταπίνοντας φωτιές.

Κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκόσμιου πολέμου ο Hanussen ξεκίνησε να επιδεικνύει τις ψυχικές του ικανότητες. Κάποια στιγμή η συντροφιά του είχε ξεκοπεί από την παροχή νερού και τα στρατεύματα είχαν αρχίσει να απελπίζονται. Ο Hanussen, χωρίς να χρησιμοποιήσει τη ράβδο των ραβδοσκόπων ή κάποια άλλη συσκευή, βρήκε με επιτυχία νερό για τους συντρόφους του. Το υπόβαθρό του ως διασκεδαστής και η χαρισματική του προσωπικότητα τον οδήγησαν τελικά σε μια μετάθεση να δίνει παραστάσεις στο στρατό.

Όταν τέλειωσε ο πόλεμος, ο Hanussen ανέπτυξε περαιτέρω τις επιδεξιότητές του ως μάγος και πνευματιστής, δίνοντας παραστάσεις σε καμπαρέ στη Γερμανία και σε γειτονικές χώρες. Ένα κατόρθωμά του που είχε κάνει σε μια παράσταση και που μεγάλωσε τη φήμη του ήταν η αποκάλυψη των λεπτομερειών σχετικά με έναν τοπικό δολοφόνο, λεπτομέρειες που ήταν άγνωστες για το κοινό μέχρις ότου δημοσιεύτηκαν σε μια εφημερίδα. Υπάρχει πλέον η υποψία πως ο Hanussen ίσως είχε ένα συνένοχο στην εφημερίδα ή στο αστυνομικό τμήμα που τον τροφοδοτούσε με πληροφορίες, αλλά εκείνη την εποχή πολλοί ήταν εκείνοι που είχαν εντυπωσιαστεί από αυτήν του την 'πρόβλεψη'.

Πραγματικές ικανότητες;

Ωστόσο, ο Hanussen αντιμετώπιζε και προβλήματα με το νόμο. Αλλά μια σύλληψή του μαζί με μια δοκιμασία γύρισαν εντελώς προς όφελός του και ανέβασαν τη φήμη του στα ύψη. Έγινε στο Leitmeritz στην Τσεχοσλοβακία, όπου προσπαθούσε να υπερασπιστεί τον εαυτό του από κατηγορίες που του είχαν γίνει σχετικά με χρήματα που είχε πάρει για ψευδείς ισχυρισμούς, συγκεκριμένα για τους ισχυρισμούς του ότι μπορούσε να προβλέψει το μέλλον. Ο Hanussen αντιπαρέβαλλε πως οι ικανότητές του ήταν γνήσιες και προσφέρθηκε να το αποδείξει λέγοντας στον εισαγγελέα το ακριβές περιεχόμενο που είχε στις τσέπες του και κατονομάζοντας με ακρίβεια τα περιεχόμενα της τσάντας του δικαστή.

Χωρίς να έχει πειστεί, ο δικαστής απέπεμψε το κατόρθωμα θεωρώντας το ως ένα από τα κόλπα που έκανε στις παραστάσεις του ο Hanussen. Έτσι ο Hanussen πρόσφερε μια πιο εντυπωσιακή παράσταση. Είπε στο δικαστήριο πως σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ένας άντρας που μόλις είχε κλέψει την Εμπορική Τράπεζα θα μπορούσε να συλληφθεί στην πλατφόρμα 2 στο σιδηροδρομικό σταθμό του Leitmeritz. Τους είπε πως τα κλεμμένα χρήματα βρισκόντουσαν στην τσάντα που κουβαλούσε. Οι αστυνομικοί έτρεξαν προς το σταθμό του τρένου και βρήκαν τον κλέφτη μαζί με τα λεφτά, όπως ακριβώς είχε προβλέψει ο Hanussen. Το δικαστήριο δεν είχε άλλη επιλογή από το να αθωώσει τον Hanussen και το γεγονός τον έκανε διάσημο.

Φαίνεται απίθανο να είχε στήσει ο Hanussen το γεγονός για να αποδείξει την αθωότητά του. Και υπήρχε ακόμα μια σημαντική περίπτωση που υποδηλώνει πως ίσως είχε πράγματι ψυχικές ικανότητες. Ο Hanussen έδινε παράσταση στο La Scala στο Βερολίνο. Φαινομενικά μέσα από του πουθενά, είπε σε έναν τραπεζίτη στο κοινό πως επρόκειτο να ξεσπάσει φωτιά στο ασφαλισμένο του χρηματοκιβώτιο λόγω ενός ελαττώματος των καλωδίων και πως 360,000 μάρκα κινδύνευαν να καούν. Συμβούλεψε τον τραπεζίτη να καλέσει την πυροσβεστική το συντομότερο δυνατό. Τα πυροσβεστικά οχήματα έτρεξαν στην τράπεζα και οι πυροσβέστες βρήκαν το ελαττωματικό καλώδιο όπως ακριβώς το είχε δει ο Hanussen.

Χτίζοντας τη φήμη του

Το 1930, ο Hanussen βελτίωσε ακόμα περισσότερο τη φήμη και το καλό του όνομα ως πνευματιστής ξεκινώντας ένα μηνιαίο αποκρυφιστικό περιοδικό, το 'Hanussen Magazin', και μια εφημερίδα που εξέδιδε κάθε δύο βδομάδες, την 'Bunte Wochenschau', στην οποία έκανε προβλέψεις που αφορούσαν την πολιτική και την εθνική οικονομία. Σε μια εκπληκτική πρόβλεψη, είπε ότι μια από τις μεγαλύτερες γερμανικές εμπορικές τράπεζες θα κατέρρεε. Η πρόβλεψη επαληθεύτηκε μετά από τρεις βδομάδες όταν η Darmstadt & National αναγκάστηκε να κλείσει.

Το Ωροσκόπιο του Χίτλερ,
από το 11ο τεύχος της Berliner Wochenschau, 25 Μαρτίου 1932


Τον Ιούλιο του 1932 δημοσίευσε μια προφητεία στην οποία είχε δει ένα ποτάμι αίματος να ρέει δίπλα στο Αμβούργο. Μερικές μέρες αργότερα, τα στρατεύματα καταδρομέων των Ναζί πολέμησαν βίαια στην Altona, τη διπλανή πόλη του Αμβούργου, με στρατιώτες από το κομμουνιστικό 'Κόκκινο Μέτωπο'. Η τετράωρη αυτή σύγκρουση που έγινε γνωστή ως η 'ματωμένη Κυριακή της Altona' είχε ως αποτέλεσμα τα πεζοδρόμια της πόλης να βαφτούν στην κυριολεξία κόκκινα από το αίμα.

Μπορούσε πράγματι ο Hanussen να γνωρίζει τι γίνεται στο μέλλον, ή είχε πληροφοριοδότες σε υψηλές θέσεις; Σε κάθε περίπτωση, ήταν πλέον περιζήτητος για τους πλούσιους, τους επιχειρηματίες και τις διασημότητες για να τους προσφέρει ιδιωτικές συμβουλές.

Η σύνδεση με τους Ναζί

Όλα αυτά έφεραν τον Hanussen στην προσοχή της ανερχόμενης ελίτ των Ναζί. Παρά την εβραϊκή του καταγωγή, έγινε φίλος με τον Karl Ernst, διοικητή των καταδρομέων του Βερολίνου, με τον Edmund Heines, τον οδηγητή των ομάδων S.A. και με τον Count von Helldorf, που ήταν επίσης αρχηγός των φαιοχιτώνων του Βερολίνου. Αναμφίβολα, οι συνδέσεις του με αυτούς τους άνδρες, όπως επίσης με άλλα μέλη της γερμανικής ελίτ και διακεκριμένους ανθρώπους με τους οποίους συναναστρεφόταν συχνά, του παρείχαν πολλές εσωτερικές πληροφορίες για τις προβλέψεις του. Για το γενικό κοινό ωστόσο, τα προγνωστικά του συνέχιζαν να προάγουν τη φήμη του ως ενός αξιοσημείωτου πνευματιστή.

Δεν είναι ξεκάθαρο πόση επίδραση είχε ο Hanussen στην επιτυχία της ναζιστικής συντροφιάς στη Γερμανία και στην άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ, αλλά ίσως ήταν σημαντική.

Κάποιες πηγές λένε ότι ο Hanussen ήταν αυτός που σύστησε στους Ναζί να υιοθετήσουν τη σβάστικα ως σύμβολό τους. Ήτανε ένα 'ινδικό σύμβολο για τύχη', τους είπε, που τους υποσχόταν καλή τύχη στις φιλοδοξίες τους. Στις στήλες της εφημερίδας του όπου είχε τις αστρολογικές συμβουλές, πάντα 'προέβλεπε' πως ο Χίτλερ θα ήταν ο νικητής στις ερχόμενες εκλογές εφόσον οι πλανητικές συμπτώσεις ήταν με το μέρος του. Ψηφίστε με τα αστέρια, έλεγε στους αναγνώστες του, μια τακτική που μπορεί να ήταν μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

Πιο σημαντική ήταν η απευθείας επίδραση του Hanussen στον ίδιο τον Χίτλερ. Είχε συστηθεί σ' αυτόν από τον προσωπικό φωτογράφο του Χίτλερ, τον Heinrich Hoffmann. Είχε διατυπωθεί ο ισχυρισμός από αρκετούς γερμανούς δημοσιογράφους ότι ο Hanussen προπονούσε τον Χίτλερ για τις δημόσιες ομιλίες του. Με το δεινό του υπόβαθρο στη σκηνική παρουσία είχε την ικανότητα να διδάξει στον Χίτλερ πώς να χαιρετάει, πώς να δίνει έμφαση σε φράσεις και πώς να δραματοποιεί την ομιλία του. Αποδόθηκε στον Hanussen, το ότι βοήθησε τον Χίτλερ να αναπτύξει την φαινομενικά μαγνητική του έλξη και το υπνωτιστικό ρητορικό του ταλέντο, τα οποία χρησιμοποίησε για να οδηγήσει τη χώρα του σε πόλεμο και σε απατηλά όνειρα για την κυριαρχία του κόσμου.

Το λάθος του Hanussen και η δολοφονία του

Ο Hanussen θα έπρεπε να έβλεπε τον εαυτό του ως σχεδόν απρόσβλητο και ιδιαίτερα χαρισματικό. Μέχρι το 1933 ο Χίτλερ ήταν καγκελάριος της Γερμανίας και ο Hanussen πιθανότατα έβλεπε τον εαυτό του να ανέρχεται σε θέση και δύναμη μαζί με τους Ναζί φίλους του. Αυτή η αυτοπεποίθηση οδήγησε στον αφανισμό του, ωστόσο. Χρησιμοποιώντας εσωτερικές πληροφορίες από τους Ναζί φίλους του, ο Hanussen έκανε μια 'πρόβλεψη' που δε θα έπρεπε να έχει κάνει.

Έγινε κατά τη διάρκεια ενός από τις πολλές του κοινωνικές συναθροίσεις στη βίλα του στο Charlottenburg. Όντας πάντα ένας θεατρίνος, υποκρίθηκε ότι μπήκε σε μια κατάσταση έκστασης και ξεκίνησε να μιλάει: Βλέπω ένα κτίριο, στην πόλη μας... καίγεται... φλόγες σηκώνονται ψηλά... καπνοί ανεβαίνουν προς τα πάνω... αλλά μέσα από τις λάμψεις ανέρχεται ένα πουλί... ένας μεγαλοπρεπής φοίνικας... που φέρνει νέο φως... νέα ελπίδα... από τις στάχτες!

Ναι, η πρόβλεψη πράγματι βγήκε αληθινή. Στις 27 Φλεβάρη του 1933, το γερμανικό κοινοβούλιο (το Reichstag) έπιασε φωτιά. Οι Ναζί κατηγόρησαν τους τρομοκράτες Κομμουνιστές και το κοινό είχε σοκαριστεί τόσο πολύ που επέτρεψε στον Χίτλερ να περάσει νόμους έκτακτης ανάγκης που του έδωσαν στην ουσία άνευ ορίων δύναμη. Φυσικά, σήμερα είναι πλέον γνωστό πως οι ίδιοι οι Ναζί έκαψαν το Reichstag ώστε να αποκτήσει ο Χίτλερ απόλυτο έλεγχο.

Σχεδόν σίγουρα ο Hanussen το γνώριζε αυτό, πράγμα που εξηγεί το πώς μπόρεσε να κάνει την τρομερή του και όχι και τόσο διακριτική 'πρόβλεψη'. Ο Hanussen ήξερε πάρα πολλά και έπρεπε να πληρώσει το τίμημα.

Καθώς έφευγε από ένα εστιατόριο τη νύχτα της 24ης Μαρτίου, τον σταμάτησαν στην πόρτα δύο άγνωστοι άντρες και τον συνόδεψαν έξω στο δρόμο. Δεν τον ξαναείδε ποτέ κανείς ζωντανό. Το σώμα του βρέθηκε μετά από δεκατρείς ημέρες σε μια δασώδη περιοχή έξω από το Βερολίνο. Τον είχαν πυροβολήσει στο κεφάλι.

Κι έτσι τελειώνει η ιστορία της ανόδου και της πτώσης του Erick Jan Hanussen, ενός θεατρίνου που ίσως είχε γνήσιες ψυχικές δυνάμεις, χρησιμοποίησε τις αξιοσημείωτες ικανότητές του για να κερδίσει χρήματα και δύναμη, ίσως να είχε επίδραση στον Χίτλερ που να άλλαξε την ιστορία, αλλά που η καταναγκαστική του μανία να κάνει εντυπωσιακές 'προβλέψεις' τελικά τον οδήγησε στο θάνατό του. Η υπεροψία του, όπως συνέβη και με τον Χίτλερ και τους Ναζί, ίσως άξιζε μονάχα αυτή τη μοιραία κατάληξη.



Μετάφραση - Απόδοση - Σχολιασμός: Αμαλία Τσακίρη, για το ESOTERICA.gr
Share
Tweet
Pin
Share
No σχόλια
Άραγε μπορεί να υπάρχει δικαίωση για έναν λαό που μέσα σε σχεδόν μία δεκαετία κυνηγήθηκε αλλά και σφαγιάστηκε όσο λίγοι λαοί σε ολόκληρη την Ιστορία τους; Η απάντηση θα μπορούσε να είναι ναι, και αφορά την ηθική δικαίωση.


Όταν έχεις ζήσει τα χείριστα, σκοπός δεν είναι η εκδίκηση, αλλά το να κάνεις γνωστό σε όλη την οικουμένη, το τί είναι ικανός ο άνθρωπος να κάνει προκειμένου τέτοια γεγονότα να μην επαναληφθούν. Επί της ουσίας, το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρεται στα δεινά που πέρασαν οι Εβραίοι της Ευρώπης, στο όνομα της «φυλετικής καθαρότητητος και της επιβολής ιδεολογιών», με αφορμή την σημερινή αναγνωρισμένη Διεθνή Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος.

Η αρχή μπορεί να πει κανείς έγινε με την άνοδο του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος του Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία το 1933, χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι σπόροι του αντισημιτισμού δεν υπήρχαν από πριν στην Γηραιά Ήπειρο.
Το μίσος ενάντια στους Εβραίους ήταν μόνο ένα κομμάτι της ιδεολογίας του εθνικοσοσιαλισμού αναφορικά με αλλόθρησκους και αλλογενείς, εν συγκρίσει με τους «αρείους» ανθρώπους. Χαρακτηριστικό είναι πως το 1904 ιδρύεται από τον Άλφρεντ Πλετς, η Γερμανική Εταιρεία Ευγονικής. Η «ευγονική» ήταν ένα γερμανικό κίνημα το οποίο με «λάβαρο» το έργο «Άδεια Καταστροφής της Ζωής που Δεν Αξίζει να Ζει», ήταν από τους βασικούς πυλώνες της ιδεολογίας μίσους του Χίτλερ και της παρέας του.
Σύμφωνα λοιπόν με την ευγονική, το κίνημα «Υπερασπιζόταν την θεωρία που υποστήριζε ότι η εξόντωση των "άχρηστων ανθρώπων" θα έπρεπε να νομιμοποιηθεί. Έτσι, οι έννοιες της "άχρηστης ζωής" ή "ζωής που δεν αξίζει να ζει" που χρησιμοποιούσαν οι Ναζί προήλθαν από εκείνο το βιβλίο. Ζητούν "την εξάλειψη εκείνων που δεν μπορούν να σωθούν... των οποίων ο θάνατος είναι επιτακτική ανάγκη"... για εκείνους που είναι υποδεέστεροι και από τα ζώα "χωρίς τη θέληση ούτε να ζήσουν ούτε να πεθάνουν". Σε αυτούς που είναι "διανοητικά νεκροί" και που αποτελούν "ξένο σώμα μέσα στην κοινωνία των ανθρώπων».

Σκοπός του Χίτλερ ήταν ο παγκόσμιος αφανισμός του εβραϊκού έθνους, το οποίο επί 2000 χρόνια ήταν περιπλανώμενο σε όλη την Ευρώπη, έχοντας ωστόσο ιδρύσει ισχυρούς πυρήνες σε πολλές χώρες. Ο Χίτλερ θεωρώντας πως ο καπιταλισμός αλλά και οι Εβραίοι είναι αυτοί που κρατούν την Γερμανία από το να εξελιχθεί όπως η ίδια μπορεί και θέλει, αποφάσισε αρχικά να διώξει όλους τους Εβραίους από την ίδια την Γερμανία. Όμως, όσο η Ναζιστική Γερμανία διογκωνόταν κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τα «κεφάλια» του ναζισμού, έπρεπε να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο του να υπάρχουν ισχυροί εβραϊκοί πληθυσμοί σε όλες τις κατακτημένες από αυτούς χώρες. Έτσι η ιδέα της μαζικής εξόντωσης ήταν και η «μόνη λύση». Άλλωστε σύμφωνα με την ναζιστική θεωρία υπήρχαν οι άρειοι, οι υπόλοιποι κατώτεροι λαοί, αλλά και οι άνθρωποι που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν. Στην τρίτη κατηγορία άνηκαν, οι Εβραίοι, οι αθίγγανοι, οι ομοφυλόφιλοι, αλλά και άτομα με κληρονομικές ασθένειες.
Το ναζιστικό καθεστώς ψάχνοντας λοιπόν τρόπους να εξοντώσει αυτόν τον «εχθρό» πέρασε από πολλές λύσεις. Αρχικά είχε επιλεγεί το να δολοφονούνται μαζικά, κάτι τέτοιο όμως είχε αρνητική ψυχολογική επίδραση στους Γερμανούς στρατιώτες. Ύστερα δοκίμασαν να τους σκοτώσουν με όπλα, παρατάσσοντάς τους σε ευθεία, έτσι ώστε μια σφαίρα να σκότωνε όσο το δυνατόν περισσότερους, για οικονομία στο χρόνο και τα πυρομαχικά, αλλά η μέθοδος αυτή αποδείχτηκε πολύ χρονοβόρα. Κατόπιν δοκίμασαν το δυναμίτη, όμως λίγοι σκοτώθηκαν και οι περισσότεροι ακρωτηριάστηκαν χωρίς να πεθάνουν, αναγκάζοντας τους Γερμανούς να τους αποτελειώσουν με πολυβόλα. Τον Οκτώβριο του 1941 στο Μαγιλιόβ δοκίμασαν φορτηγά που είχαν μετατρέψει σε κινητούς θαλάμους αερίων (Gaswagen). Χρησιμοποιώντας αρχικά τα καυσαέρια από την εξάτμιση ενός μικρού στρατιωτικού οχήματος, χρειάστηκε περίπου μισή ώρα για να πεθάνουν οι επιβαίνοντες. Όταν χρησιμοποιήθηκε η (μεγαλύτερη) εξάτμιση ενός φορτηγού, χρειάστηκαν μόνο οκτώ λεπτά. Όπως είναι φυσικά και ευρέως γνωστό χρησιμοποιήθηκαν και οι θάλαμοι αερίων.

Όμως το να αφανίσουν χιλιάδες Εβραίους, έφερνε και άλλα σημαντικά προβλήματα και αυτό ήταν η διαχείριση των πτωμάτων.
Οι Ναζί έπρεπε λοιπόν να βρουν μία λύση στο πρόβλημα αυτό, και βρήκαν. Αρχικά με την σκέψη της μαζικής αποτέφρωσης να απορρίπτεται ως χρονοβόρος και ανέφικτη, οι μεγάλοι φούρνοι των κρεματορίων έφεραν την «απάντηση». Από τη στιγμή που οι φούρνοι των κρεματορίων ανέπτυσσαν μια ικανή θερμοκρασία, η καύση θα μπορούσε να αυτοσυντηρείται από το λίπος των πτωμάτων και μόνο. Όταν λύθηκε και αυτή η τεχνική «λεπτομέρεια», οι Ναζί εφάρμοσαν σε πλήρη κλίμακα το σχέδιό τους για μαζικές δολοφονίες.

Υπενθυμίζεται πως όλα αυτά τα φρικιαστικά σχέδια έμπαιναν σε εφαρμογή στα τεράστια στρατόπεδα συγκέντρωσης που είχαν δημιουργήσει οι Γερμανοί σε πολλά σημεία της Ευρώπης. Τα πιο γνωστά από αυτά ήταν, το Νταχάου (1933), το Σάξενχαουζεν (1936), το Μπούχενβαλντ (1937), το Φλόσενμπεργκ (1938), το Μαουτχάουζεν (1938) και το Ράβενσμπρικ (1939), τα οποία βρίσκονταν εντος της Γερμανίας. Εκτός Γερμανίας και στις κατακτημένες χώρες οι Ναζί, προκειμένου να εφαρμόσουν την «Τελική Λύση», δημιούργησαν τα στρατόπεδα εξόντωσης, τα οποία δεν είχαν σκοπό τον εγκλεισμό ατόμων για καταναγκαστική εργασία, αλλά την πλήρη και δίχως έλεος και οίκτο, εξόντωση όσων στοιβάζονταν εκεί.

Το πιο γνωστό στρατόπεδο συγκέντρωσης πάντως ήταν το συγκρότημα του Άουσβιτς το οποίο βρίσκεται περίπου 60 χμ. δυτικά της Κρακοβίας, κοντά στην κωμόπολη Όσβιετσιμ. Ακριβώς επειδή ήταν συγκρότημα στρατοπέδων, υπήρχαν το Άουσβιτς Ι, το αρχικό στρατόπεδο συγκέντρωσης και το διοικητικό κέντρο ολόκληρου του συγκροτήματος στο οποίο δολοφονήθηκαν περίπου 70.000 άνθρωποι, κυρίως πολωνοί διανοούμενοι και σοβιετικοί αιχμάλωτοι, το Άουσβιτς ΙΙ Μπίρκεναου, στρατόπεδο εξόντωσης, όπου δολοφονήθηκαν περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι, κυρίως Εβραίοι, Σίντι και Ρομά, και το Άουσβιτς ΙΙΙ (Μόνοβιτς), το οποίο ήταν στρατόπεδο εργασίας.
Εδώ αξίζει να αναφέρουμε και την ιδεολογία της ψυχολογίας των Ναζί. Καθώς οι κρατούμενοι έμπαιναν στα στρατόπεδα εξόντωσης, αναγκάζονταν να παραδώσουν όλα τα προσωπικά τους αντικείμενα, που κατόπιν καταγράφονταν και ταξινομούνταν, και για τα οποία εκδίδονταν αποδείξεις προκειμένου τα θύματα να πιστέψουν ότι κάποια στιγμή θα τους επιστρέφονταν οι αποσκευές και τα αντικείμενά τους, κι έτσι να καλλιεργείται μια ψευδαίσθηση ασφάλειας. Τέλος στην πύλη του Άουσβιτς Ι, υπήρχε η εξής επιγραφή, «Η εργασία απελευθερώνει»...

Το Ολοκαύτωμα εξαπλώθηκε και διαπράχθηκε με μεθοδικό τρόπο σχεδόν σε όλες τις περιοχές που κατείχαν οι Ναζί, που σήμερα αποτελούν 35 ευρωπαϊκές χώρες. Οι χειρότερες μαζικές δολοφονίες έγιναν στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, στην οποία πριν το 1939 ζούσαν περισσότεροι από 7 εκατομμύρια Εβραίοι. Εκεί δολοφονήθηκαν περίπου 5 εκατομμύρια Εβραίοι, με 3 εκατομμύρια στην Πολωνία και ένα εκατομμύριο στη Σοβιετική Ένωση. Εκατοντάδες χιλιάδες δολοφονήθηκαν επίσης στην Ολλανδία, την Γαλλία, το Βέλγιο, την Γιουγκοσλαβία και την Ελλάδα.
Υπάρχουν αποδείξεις ότι οι Ναζί σκόπευαν να συνεχίσουν την εφαρμογή της «τελικής λύσης» στην Βρετανία, την Βόρεια Αμερική και την Παλαιστίνη, σε περίπτωση που τις κατακτούσαν. Οι δολοφονίες συνεχίστηκαν σε διάφορα μέρη της «επικράτειας» των Ναζί μέχρι και τα τελευταία στάδια του πόλεμου, και σταμάτησαν οριστικά μόνο όταν οι Συμμαχικές δυνάμεις εισέβαλαν στη γερμανική ενδοχώρα και ανάγκασαν τους Ναζί να παραδοθούν το Μάιο του 1945.

Προς τιμήν όλων όσων υπέφεραν και πέθαναν στο όνομα αυτής της «καθαρότητας» που οραματίστηκαν οι ανεγκέφαλοι Ναζί που μόνο άνθρωποι δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, τον Νοέμβριο του 2005 αποφάσισε ομόφωνα την καθιέρωση της 27ης Ιανουαρίου ως «Διεθνή Μέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος».

Η 27η Ιανουαρίου του 1945 ήταν η μέρα κατά την οποία απελευθερώθηκε το στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Όμως, ακόμα και πριν την απόφαση του ΟΗΕ, η 27η Ιανουαρίου ήταν ημέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος σε πολλές χώρες, όπως στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Σουηδία, την Ιταλία, τη Γερμανία, τη Φινλανδία, τη Δανία και την Εσθονία. Στην Ελλάδα όπου το εβραϊκό στοιχείο σχεδόν αφανίστηκε, έχει καθιερωθεί η 27 Ιανουαρίου ως «ημέρα μνήμης των Ελλήνων Εβραίων μαρτύρων και ηρώων του Ολοκαυτώματος».

Πηγή: http://www.iefimerida.gr/
Share
Tweet
Pin
Share
No σχόλια
Older Posts

About me

About Me

Νέα που μου αρέσουν... Τίποτε παραπάνω, τίποτε λιγότερο!!!

Blog Archive

Facebook Twitter Instagram Pinterest Bloglovin

Created with by ThemeXpose | Distributed By Gooyaabi Templates