Σπάνιες φωτογραφίες από το χώρο στον οποίο συνήθιζε να χαλαρώνει ο Χίτλερ, κατά την περίοδο που διέπραττε τις φρικαλεότητες το καθεστώς των Ναζί, είδαν το φως της δημοσιότητας.
Οι φωτογραφίες ανήκουν στον γερμανό φωτογράφο Hugo Jaeger, ο οποίος ήταν και ο προσωπικός φωτογράφος του Χίτλερ από το 1936 μέχρι το 1945.
Σε αυτό το φωτογραφικό υλικό φαίνονται τα ακριβά γούστα του δικτάτορα, όσον αφορά τα έπιπλα, τους πίνακες και γενικότερα τον τρόπο που διακοσμούσε τα σπίτια που διέμενε.
Ο Χίτλερ στα προσωπικά του διαμερίσματα προτιμούσε τα τεράστια εκθέματα που προκαλούσαν δέος σε κάθε επισκέπτη, ενώ διακοσμούσε τις τραπεζαρίες και άλλα έπιπλα με πολλά λουλούδια.
Το τεράστιο γραφείο του Χίτλερ στο Βερολίνο της Γερμανίας.
Το προσωπικό δωμάτιο του Χίτλερ στον όροφο πάνω από το γραφείο του.
Δωμάτιο στην οικία Berghof στο Berchtesgaden της Βαυαρίας.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1930 ο Χίτλερ συναντιέται με τη σύζυγο του πολιτικού Albert Forster στην οικία του στο Berchtesgaden.
Το γραφείο του Χίτλερ στο Μόναχο της Γερμανίας. Σε αυτό το χώρο υπεγράφη η συμφωνία με τον Βρετανό πρωθυπουργό, Neville Chamberlain, που έδινε στη Γερμανία ένα μέρος της Τσεχοσλοβακίας.
Ο Χίτλερ στο γερμανικό πλοίο KdF (Kraft durch Freude που σημαίνει «Δύναμη μέσω της χαράς»), στο παρθενικό του ταξίδι τον Απρίλιο του 1939.
Η μυστική «Σπηλιά του Λύκου» του Χίτλερ στην καρδιά ενός δάσους στη βορειοανατολική Πολωνία. Αυτό το κτίριο πρόκειται να γίνει τουριστικό αξιοθέατο.
Πηγή: http://www.newsbeast.gr/
Η φύση καταφέρνει να μας εκπλήξει για άλλη μία φορά, «παρουσιάζοντας» ένα σπάνιο μπλε μανιτάρι, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να ονομάζεται «μανιτάρι Στρουμφ» ή ακόμη «μανιτάρι του ουρανού», το οποίο αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1866 από ένα Ευρωπαίο εξερευνητή.
Στην ουσία πρόκειται για έναν σπάνιο μύκητα που φύεται στη Νέα Ζηλανδία και σε αρκετά μέρη της Ινδίας, γνωστός με την επιστημονική ονομασία Entoloma hochstetteri. Βασικό χαρακτηριστικό του εν λόγω μανιταριού είναι το βαθύ μπλε χρώμα του, το οποίο, βέβαια, δεν είναι προϊόν φαντασίας αλλά οφείλεται στη χρωστική ουσία αζουλένιο που περιέχεται στον καρπό.
Το εντυπωσιακό «μανιτάρι Στρουμφ» βρίσκεται συνήθως ανάμεσα σε φτέρες, βρύα ή πεσμένα φύλλα και η διάμετρός του φτάνει τα 4 εκατοστά, ενώ δεν τρώγεται, παρόλο που δεν είναι γνωστό αν είναι ή όχι δημητηριώδες. Αξίζει να αναφέρουμε ότι απεικονίστηκε το 2002 σε μια σειρά γραμματοσήμων καθώς και στην πίσω όψη των χαρτονομισμάτων των 50 δολαρίων της Νέας Ζηλανδίας.
http://perierga.gr/
Στην ουσία πρόκειται για έναν σπάνιο μύκητα που φύεται στη Νέα Ζηλανδία και σε αρκετά μέρη της Ινδίας, γνωστός με την επιστημονική ονομασία Entoloma hochstetteri. Βασικό χαρακτηριστικό του εν λόγω μανιταριού είναι το βαθύ μπλε χρώμα του, το οποίο, βέβαια, δεν είναι προϊόν φαντασίας αλλά οφείλεται στη χρωστική ουσία αζουλένιο που περιέχεται στον καρπό.
Το εντυπωσιακό «μανιτάρι Στρουμφ» βρίσκεται συνήθως ανάμεσα σε φτέρες, βρύα ή πεσμένα φύλλα και η διάμετρός του φτάνει τα 4 εκατοστά, ενώ δεν τρώγεται, παρόλο που δεν είναι γνωστό αν είναι ή όχι δημητηριώδες. Αξίζει να αναφέρουμε ότι απεικονίστηκε το 2002 σε μια σειρά γραμματοσήμων καθώς και στην πίσω όψη των χαρτονομισμάτων των 50 δολαρίων της Νέας Ζηλανδίας.
http://perierga.gr/