Το φυτό που καλλιεργείται στην Κεντρική Αμερική για περισσότερο από 8.000 χρόνια...
Ώρα για λίγη ποτο-ιστορία. Το φυτό agave (αγαύη) έχει παίξει σημαίνοντα ρόλο στη ζωή της Κεντρικής Αμερικής εδώ και πολλούς-πολλούς αιώνες. Η γλυκιά σάρκα του φρούτου είναι βρώσιμη, ενώ από τις ίνες της υφαίνονται υφάσματα και χαλιά, πλέκονται νήματα και κλωστές και μετατρέπονται σε χαρτί. Τα φύλλα της έχουν χρησιμοποιηθεί σε στέγες και τα αγκάθια της έχουν γίνει βελόνες ραψίματος. Επίσης, έχει λειτουργήσει ως θεραπευτικό φυτό, με τον ζυμωμένο χυμό της, το pulque, να έχει παίξει πρωτεύοντα ρόλο στη θρησκεία των Αζτέκων...
Έπρεπε βέβαια να έρθουν οι ισπανοί κατακτητές για να γίνει η αγαύη mezcal και αργότερα τεκίλα! Έκτοτε, και τα δύο έχουν κατοχυρωθεί ως εθνικά ποτά του Μεξικού και κομμάτι της πολιτιστικής του κληρονομιάς.
Σύμφωνα με τους θρύλους των Αζτέκων, η αγαύη οφείλει την ύπαρξη, το σχήμα, το μπλε χρώμα και την κλίση της προς τον ουρανό στα πεφταστέρια. Αλλά και το ίδιο το pulque θεωρείται θεόσταλτο: ένας κεραυνός χτύπησε μια αγαύη και έβαλε φωτιά στην καρδιά της (πυρήνα). Αυτό που απέμεινε ήταν ένα υπέροχο νέκταρ, το οποίο οι αποσβολωμένοι ιθαγενείς εξέλαβαν ως δώρο από τους θεούς! Γι' αυτό και το έπιναν με ευλάβεια, τιμώντας πάντα τη γεύση του και πιστεύοντας ότι έτσι μεταφέρονται σε μια κατάσταση που τους έφερνε πιο κοντά στους θεούς τους.
Όχι πολύ αργότερα από την κατάκτηση του Μεξικού από τον Hernando Cortes το 1521, οι Ισπανοί έφεραν το πρώτο δοχείο απόσταξης στη χώρα. Οι πρώτες προσπάθειες ωστόσο απόσταξης του pulque και παραγωγής ενός δυνατότερου ποτού απέτυχαν παταγωδώς! Το γαλακτώδες προϊόν ζύμωσης της αγαύης αποδείχτηκε ακατάλληλο για απόσταξη. Μόνο όταν έβρασαν τις καρδιές του φυτού σε φωτιά με ξύλα, πριν εκχυλίσουν τον χυμό και ζυμωθεί, πέτυχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα και το υγρό κατάφερε να περάσει από απόσταξη.
Το ποτό που παραγόταν με τη διαδικασία αυτή, με το χαρακτηριστικό του καπνιστό άρωμα, ήταν το mezcal, που στην τοπική διάλεκτο σήμαινε «καρδιά αγαύης». Η παραγωγή του «vino mezcal» γρήγορα εξαπλώθηκε σε όλο το Μεξικό, αλλά επικεντρώθηκε κυρίως στα δυτικά, στην πασίγνωστη σήμερα τεκιλο-περιοχή Jalisco.
Κι όταν ο don Pedro Sanches de Tagle, μαρκήσιος της Altamira, καλλιέργησε αγαύη στη χασιέντα του το 1600, καθαρά για απόσταξη, ούτε που φανταζόταν τι ξεκινούσε! Κι ο κυβερνήτης Nuno de Guzman είχε μια ακόμα καλύτερη ιδέα, όταν επέβαλε τον πρώτο φόρο στο «κρασί mezcal» το 1608. Σύντομα η απόσταξη ήταν επίσημα εγκεκριμένη, η παραγωγή ελεγχόταν καλύτερα και η φορολογία έγινε αποτελεσματικότερη.
Η απόσταξη ωστόσο οινοπνευματωδών ποτών στο Μεξικό ήταν πηγή εσόδων για το ισπανικό στέμμα, που για τους δικούς του λόγους απαγόρευσε την παραγωγή mezcal το 1785. Δεν τα υπολόγισαν βέβαια καλά τα πράγματα και το 1792 ο νέος βασιλιάς, Φερδινάνδος IV, ενέκρινε και πάλι την παραγωγή του δημοφιλούς ποτού. Και 3 μόνο χρόνια αργότερα ξεκινάει η σύγχρονη ιστορία της τεκίλας, με τον Jose (Maria Guadaloupe) Cuervo από τη μικρή πόλη Τεκίλα να παίρνει άδεια για να αποστάξει mezcal! Η πρώτη τεκιλίτσα ήταν γεγονός...
Ώρα για λίγη ποτο-ιστορία. Το φυτό agave (αγαύη) έχει παίξει σημαίνοντα ρόλο στη ζωή της Κεντρικής Αμερικής εδώ και πολλούς-πολλούς αιώνες. Η γλυκιά σάρκα του φρούτου είναι βρώσιμη, ενώ από τις ίνες της υφαίνονται υφάσματα και χαλιά, πλέκονται νήματα και κλωστές και μετατρέπονται σε χαρτί. Τα φύλλα της έχουν χρησιμοποιηθεί σε στέγες και τα αγκάθια της έχουν γίνει βελόνες ραψίματος. Επίσης, έχει λειτουργήσει ως θεραπευτικό φυτό, με τον ζυμωμένο χυμό της, το pulque, να έχει παίξει πρωτεύοντα ρόλο στη θρησκεία των Αζτέκων...
Σύμφωνα με τους θρύλους των Αζτέκων, η αγαύη οφείλει την ύπαρξη, το σχήμα, το μπλε χρώμα και την κλίση της προς τον ουρανό στα πεφταστέρια. Αλλά και το ίδιο το pulque θεωρείται θεόσταλτο: ένας κεραυνός χτύπησε μια αγαύη και έβαλε φωτιά στην καρδιά της (πυρήνα). Αυτό που απέμεινε ήταν ένα υπέροχο νέκταρ, το οποίο οι αποσβολωμένοι ιθαγενείς εξέλαβαν ως δώρο από τους θεούς! Γι' αυτό και το έπιναν με ευλάβεια, τιμώντας πάντα τη γεύση του και πιστεύοντας ότι έτσι μεταφέρονται σε μια κατάσταση που τους έφερνε πιο κοντά στους θεούς τους.
Όχι πολύ αργότερα από την κατάκτηση του Μεξικού από τον Hernando Cortes το 1521, οι Ισπανοί έφεραν το πρώτο δοχείο απόσταξης στη χώρα. Οι πρώτες προσπάθειες ωστόσο απόσταξης του pulque και παραγωγής ενός δυνατότερου ποτού απέτυχαν παταγωδώς! Το γαλακτώδες προϊόν ζύμωσης της αγαύης αποδείχτηκε ακατάλληλο για απόσταξη. Μόνο όταν έβρασαν τις καρδιές του φυτού σε φωτιά με ξύλα, πριν εκχυλίσουν τον χυμό και ζυμωθεί, πέτυχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα και το υγρό κατάφερε να περάσει από απόσταξη.
Το ποτό που παραγόταν με τη διαδικασία αυτή, με το χαρακτηριστικό του καπνιστό άρωμα, ήταν το mezcal, που στην τοπική διάλεκτο σήμαινε «καρδιά αγαύης». Η παραγωγή του «vino mezcal» γρήγορα εξαπλώθηκε σε όλο το Μεξικό, αλλά επικεντρώθηκε κυρίως στα δυτικά, στην πασίγνωστη σήμερα τεκιλο-περιοχή Jalisco.
Η απόσταξη ωστόσο οινοπνευματωδών ποτών στο Μεξικό ήταν πηγή εσόδων για το ισπανικό στέμμα, που για τους δικούς του λόγους απαγόρευσε την παραγωγή mezcal το 1785. Δεν τα υπολόγισαν βέβαια καλά τα πράγματα και το 1792 ο νέος βασιλιάς, Φερδινάνδος IV, ενέκρινε και πάλι την παραγωγή του δημοφιλούς ποτού. Και 3 μόνο χρόνια αργότερα ξεκινάει η σύγχρονη ιστορία της τεκίλας, με τον Jose (Maria Guadaloupe) Cuervo από τη μικρή πόλη Τεκίλα να παίρνει άδεια για να αποστάξει mezcal! Η πρώτη τεκιλίτσα ήταν γεγονός...
Πηγή: http://www.delamagen.gr/
Ποια φυτά γίνονται μπονσάι;
Σχεδόν όλα τα δέντρα και οι θάμνοι, που δεν έχουν πολύ μεγάλα φύλλα, τα οποία θα κατέστρεφαν την εικόνα του μπονσάι. Μερικά συνηθισμένα παραδείγματα είναι η ελιά, το πεύκο, το έλατο, η ροδιά και το μπέντζαμιν. Για να ξεκινήσετε να καλλιεργείτε το δεντράκι σας, δεν χρειάζεστε ειδικούς σπόρους: μπορείτε να φυτέψετε μόσχευμα ή καταβολάδα από ένα οποιοδήποτε δέντρο σε μικρή, ρηχή γλάστρα και να δείτε το δεντράκι σας να μεγαλώνει. Αναλυτικές οδηγίες θα βρείτε εδώ.
Ξεκινώντας… - Ο νούμερο ένα κανόνας για την καλλιέργεια των μπονσάι είναι η μικρή γλάστρα: αν το δεντράκι σας μπορέσει να αναπτύξει βαθιές ρίζες θα μεγαλώσει, κι αν μεγαλώσει δεν θα είναι μπονσάι.
- Το χώμα είναι επίσης ιδιαίτερα σημαντικό για να αναπτυχθεί σωστά το μπονσάι σας. Ειδικό χώμα για μπονσάι μπορείτε νε βρείτε σε εξειδικευμένα ανθοπωλεία και φυτώρια –μερικές καλές ποικιλίες είναι οι ηφαιστειογενείς akadama, kiryu, kanuma. Η υψηλή τους περιεκτικότητα σε μεταλλικά στοιχεία διασφαλίζει την σωστή ανάπτυξη του δέντρου, ενώ οι μικροί κόκκοι από τους οποίους αποτελούνται επιτρέπουν στο νερό να κυκλοφορεί σωστά χωρίς να βαλτώνει –πράγμα που θα έκανε τις ρίζες να σαπίσουν και θα «σκότωνε» το δέντρο σας.
- Όπως σε όλα τα δέντρα, έτσι και στα μπονσάι το νερό είναι το άλφα και το ωμέγα για την ανάπτυξή τους. Κάθε μπονσάι έχει τις δικές του απαιτήσεις και ιδιαιτερότητες σχετικά με τη συχνότητα του ποτίσματος, αλλά ένας γενικός κανόνας είναι ότι όταν το χώμα είναι ξερό μέχρι και μερικά εκατοστά κάτω από την επιφάνεια, είναι καιρός να ποτίσετε. Επειδή, όμως, η σωστή συχνότητα ποτίσματος εξαρτάται από μια πληθώρα παραγόντων, όπως είναι η εποχή του χρόνου, το μέγεθος της γλάστρας και, βέβαια, το είδος του δέντρου σας, καλό είναι να ζητήσετε συγκεκριμένες συμβουλές και οδηγίες από το ανθοπωλείο/ φυτώριο που θα σας το προμηθεύσει.
Μπονσάι στο σαλόνι vs. Μπονσάι στο μπαλκόνι - Οι θερμοκρασίες και η ατμοσφαιρική υγρασία που χρειάζεται κάθε μπονσάι είναι αντίστοιχες με εκείνες που θα χρειαζόταν ως «κανονικό» δέντρο. Για παράδειγμα, ένα έλατο μπονσάι δεν αναπτύσσεται σωστά σε εσωτερικούς χώρους, γιατί χρειάζεται από την φύση του τις χαμηλές θερμοκρασίες και τις ατμοσφαιρικές συνθήκες του χειμώνα, ενώ μία ελιά μπονσάι θα καταστραφεί αν εκτεθεί σε συνθήκες παγετού.
- Προσοχή, όμως: ο παραπάνω κανόνας δεν σημαίνει πως τα μπονσάι έχουν τις ίδιες αντοχές και την ίδια συμπεριφορά με τα αντίστοιχα δέντρα που βρίσκονται στη φύση. Για παράδειγμα, οι ρίζες ενός έλατου που βρίσκεται στο βουνό δεν κινδυνεύουν να παγώσουν τον χειμώνα διότι είναι κρυμμένες βαθιά μέσα στο χώμα: αυτό δεν ισχύει για ένα έλατο μπονσάι, του οποίου οι ρίζες εκτείνονται μόνο μερικά εκατοστά μέσα στο χώμα της γλάστρας. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με τα μπονσάι που μεγαλώνουν σε εξωτερικούς χώρους –όταν η θερμοκρασία πέφτει κάτω από τους 0 βαθμούς Κελσίου, το μικρό σας έλατο θα είναι καλύτερα μέσα, τοποθετημένο δίπλα στο παράθυρο. Τα επόμενα βήματα - Ανάλογα με το είδος του μπονσάι σας, θα χρησιμοποιείτε περιστασιακά και το κατάλληλο λίπασμα, το οποίο είναι απαραίτητο για την σωστή ανάπτυξη του δέντρου σας, που δεν μπορεί να βρει τα θρεπτικά συστατικά τα οποία χρειάζεται από το έδαφος, όπως θα συνέβαινε αν βρισκόταν στη φύση. Για τον ίδιο λόγο είναι σημαντική η χρήση καλής ποιότητας χώματος, και η προσθήκη καινούριου κάθε λίγα χρόνια.
- Το σημαντικότερο ίσως πράγμα –εντάξει, το τρίτο σημαντικότερο, μετά το χώμα και το νερό– για την ανάπτυξη του μπονσάι σας είναι το σωστό κλάδεμά του. Ουσιαστικά, όλη η «τέχνη» του μπονσάι είναι η φόρμα του και οι αναλογίες του, οι οποίες δεν θα διατηρηθούν αν δεν κόψετε έγκαιρα τα κλαδιά που ξεφεύγουν από την φόρμα που θέλετε να δώσετε στο δεντράκι σας. Δείτε εδώ μερικά παραδείγματα και φωτογραφίες για τις χαρακτηριστικότερες φόρμες των μπονσάι και εμπνευστείτε για να δημιουργήσετε τη δική σας.
- Πέρα από το κλάδεμα, σημαντικότατο ρόλο για τη διατήρηση της φόρμας του μπονσάι σας παίζει το κορφολόγημα, το κόψιμο δηλαδή του ανώτερου μέρους των βλαστών, αλλά και το κόψιμο των νέων βλαστών που εμφανίζονται. Πέρα από τη διατήρηση της φόρμας του δέντρου, οι διαδικασίες αυτές βοηθούν στο να αναπτυχθούν ταχύτερα τα χαμηλότερα κλαδιά και να μοιραστεί ο ρυθμός ανάπτυξης σε όλα τα σημεία του φυτού. Η κατάλληλη εποχή αλλά και η συχνότητα του κοψίματος των νέων βλαστών εξαρτάται, και πάλι, από το είδος του δέντρου. Δείτε εδώ αναλυτικές οδηγίες για να το κάνετε σωστά.
Πηγή: http://www.in2life.gr/
Ανήκει στην οικογένεια Selaginella lepidophylla και είναι γνωστό και με τις ονομασίες «Φυτό της Νεκρανάστασης» ή «Ρόδο της Παναγίας» (σ.σ. Λέγεται ότι την συνόδευε στο ταξίδι της στην Αίγυπτο και «άνοιγε» μόνο για χάρη της). Πρόκειται για ένα φυτό που αντέχει σε δύσκολες συνθήκες και, μάλιστα, δεν «πεθαίνει» ποτέ!
Το παράδοξο με αυτό είναι ότι μπορεί να επιβιώνει για χρόνια στην ξερή κατάσταση, μέχρι να ζωντανέψει και να πρασινίσει με λίγο νερό στα χέρια σας (ακόμη και καυτό!). Πιο συγκεκριμένα, όταν οι συνθήκες για να ευδοκιμήσει δεν είναι οι κατάλληλες (δηλαδή υπάρχει ξηρασία στο φυσικό του περιβάλλον) μαζεύει τις ρίζες του και τα κλαδιά του και γίνεται μια ξερή καφετιά μπάλα που αφήνεται στον άνεμο.
Μόλις βρεθεί σε υγρασία «μεταμορφώνεται» σε ένα καταπράσινο εντυπωσιακό φυτό που διατηρείται για αρκετό χρόνο και μπορεί ακόμη και να ανθίζει, ενώ ο κύκλος αυτός της ζωής του επαναλαμβάνεται για χρόνια…
Η διαδικασία… πρασινίσματος είναι απλή και εύκολη αφού το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να το βρέξουμε ολόκληρο με λίγο νερό και να το τοποθετήσουμε σε ένα ρηχό σκεύος. Τα υπόλοιπα τα κάνει από μόνο του…
Μέσα σε λίγες ώρες γίνεται καταπράσινο ενώ στην τελική του μορφή θυμίζει ένα μεγάλο ανοιχτό «τριαντάφυλλο» πράσινου χρώματος! Μόλις το νερό τελειώσει το φυτό «μαζεύεται» ξανά και ξεραίνεται, φτάνοντας πάλι στην πρότερη μορφή του. Όποτε και αν του ρίξουμε νερό θα ξεκινήσει την ίδια διαδικασία από την αρχή.
Μαγικό ή θαυμαστό, όπως κι αν το χαρακτηρίσετε, το «Ρόδο της Ιεριχούς» εκπλήσσει με τις ιδιότητές του, αποτελώντας -αν μη τι άλλο- σύμβολο της αιωνιότητας, της μακροζωίας, του άφθαρτου και του αθάνατου της ψυχής!
Πηγή: http://perierga.gr/
Πες μας τι... πίνεις; Τι είναι λοιπόν η κάνναβη; Η κάνναβη είναι ένα θαμνώδες φυτό που διακρίνεται για τη μεγάλη του ικανότητα προσαρμογής σε διαφορετικές κλιματολογικές συνθήκες. Είναι αναμφίβολα το φυτό της… επικαιρότητας και από ανασκαφές που έγιναν στην Ταϊβάν έγινε γνωστό ότι είχε αρχίσει να καλλιεργείται τρεις χιλιάδες χρόνια π.Χ. Ο Ηρόδοτος μάλιστα, αναφέρει ότι οι Σκύθες χρησιμοποιούσαν κάνναβη για να υφαίνουν τα ρούχα τους, ενώ η χρήση της κάνναβης σε ταφικές τελετές έχει επιβεβαιωθεί από την αρχαιολογία. Η πιο διαδεδομένη – και αμφιλεγόμενη - μορφή κάνναβης είναι η… ήμερη (Cannabis Sativa), μιας και από αυτή παράγεται κατά κύριο λόγο το χασίς και η μαριχουάνα.
Οι ποικιλίες της βέβαια είναι εκατοντάδες και η διαφορά τους έγκειται στην περιεκτικότητά τους σε ψυχοδραστικές ουσίες συμπεριλαμβανομένων της Δ9-τετραϋδροκανναβινόλης (κοινώς συντομογραφημένη ως THC), της κανναβιδιόλης (CBD), της κανναβινόλης (CBN) και της τετραϋδροκανναβιβαρίνης (THCV). Έτσι έχουμε δεκάδες «μεταλλαγμένα» παράγωγα ή υβρίδια της πέρα από το παραδοσιακό χασίς και τη μαριχουάνα όπως το skunk (διασταύρωση από Μεξικανικά, Κολομβιανά και Αφγανικά σπόρια) και τα Original Haze, Afghani 1, Hindu Kush, California Orange, Early Girl, Hawaiian Indica, Northern Lights, Big Bud, Hash Plant, G-13 και Bubblegum. Κάτι σαν τις ποικιλίες τον αμπελιών ένα πράγμα…
Κάπνιζε και… ερεύνα Οι επίσημες έρευνες που έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς σχετικά με τις επιδράσεις – αρνητικές ή θετικές – της χρήσης της κάνναβης και των «ποικιλιών» της είναι εκατοντάδες. Ορισμένες μιλούν για την ευεργετική της δράση σε διάφορες περιπτώσεις, άλλες κατά κύριο λόγο για τις αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των χρηστών. Ακολουθούν μερικές από τις πιο αντιπροσωπευτικές.
* Η χρήση μαριχουάνας συνδέεται με αύξηση του κινδύνου εμφάνισης ψύχωσης κατά 40%, σύμφωνα με Βρετανούς ερευνητές, οι οποίοι ανέλυσαν 35 μελέτες που εξέταζαν την ενδεχόμενη σχέση της μαριχουάνας με ψυχολογικές διαταραχές. Όπως αποκαλύφτηκε, όσοι έκαναν χρήση μαριχουάνας είχαν 41% περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ψύχωση, σε σχέση με όσους δεν χρησιμοποίησαν ποτέ την ουσία. Δείτε την έρευνα εδώ.
* Η συχνή ή μακρόχρονη χρήση μαριχουάνας μπορεί ενδεχομένως να αυξήσει τον κίνδυνο ενός άντρα να εμφανίσει καρκίνο των όρχεων, σύμφωνα με αμερικανική έρευνα, η οποία πραγματοποιήθηκε σε 369 άντρες και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ‘Cancer’. Μόνο με το να είναι κάποιος χρήστης μαριχουάνας είχε 70% επιπλέον κίνδυνο, ενώ αυτοί που κάπνιζαν τακτικά ή είχαν αρχίσει τη χρήση από μικρή ηλικία είχαν διπλάσιο κίνδυνο σε σύγκριση με αυτούς που δεν κάπνισαν ποτέ. Δείτε όλη την έρευνα εδώ.
* Σύμφωνα με Ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου για τη χρήση ναρκωτικών των ΗΠΑ η μαριχουάνα οδηγεί σε αλλαγές στο κυκλοφορικό σύστημα του οργανισμού, που μπορούν να θέσουν τους χρόνιους χρήστες σε κίνδυνο για σοβαρά καρδιαγγειακά προβλήματα, όπως καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικό επεισόδιο.Δείτε την έρευνα εδώ.
* Μαριχουάνα και… περιοδοντίτιδα; Και όμως. Η χρήση μαριχουάνας, όπως και το τσιγάρο, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο περιοδοντίτιδας, η οποία οδηγεί σε απώλεια των δοντιών, ανακοίνωσαν ερευνητές, ύστερα από μελέτη που έγινε σε 903 ανθρώπους στη Νέα Ζηλανδία και η οποία ανακάλυψε ότι άνθρωποι που κάπνιζαν συχνά μαριχουάνα είχαν τριπλάσιο κίνδυνο για σοβαρή ασθένεια των ούλων και 60% περισσότερες πιθανότητες για πιο ελαφριά μορφή αυτής, σε σχέση με ανθρώπους που δεν κάπνισαν ποτέ.
* Γάλλοι ερευνητές οι οποίοι εξέτασαν στοιχεία από δυο χωριστές έρευνες που περιλάμβαναν πάνω από 50000 άτομα, διαπίστωσαν ότι το 14% με 17% των ατόμων που κάπνιζαν μαριχουάνα τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα ήταν λιγότερο παχύσαρκοι σε σχέση με 22% με 25% των ανθρώπων που δεν κάπνιζαν μαριχουάνα. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο American Journal of Epidemiology.
* Σύμφωνα με νέα έρευνα Αυστραλών επιστημόνων του πανεπιστημίου Λα Τρομπ της Μελβούρνης η μαριχουάνα έχει αρνητική επίδραση στην ανδρική στυτική λειτουργία. Αναλυτικότερα, τέσσερις φορές υψηλότερες πιθανότητες να εμφανίσουν προβλήματα στο σεξ έχουν οι άνδρες που καπνίζουν μαριχουάνα σε καθημερινή βάση, ενώ σύμφωνα με τη μελέτη πολλοί χρήστες παρουσιάζουν πρόωρη εκσπερμάτωση. Δείτε την έρευνα εδώ.
* Πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε αρουραίους στο Πανεπιστήμιο της Χάιφα στο Ισραήλ, έδειξε πως η κάνναβη θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως φάρμακο για τη μείωση των συμπτωμάτων του μετα-τραυματικού στρες, εάν χορηγηθεί νωρίς. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν πως ένα συστατικό στην κάνναβη μπλοκάρει τα συναισθήματα του άγχους, αφού χορηγήθηκε μέσα σε ένα εικοστετράωρο από το αγχωτικό γεγονός. Δείτε την έρευνα εδώ.
«Αφού σε χαλάει, τι το πίνεις;» Κατά καιρούς αρκετή συζήτηση έχει γίνει γύρω από τις συνέπειες της χρήσης κάνναβης, ιδιαίτερα στον ψυχισμό του ατόμου. Από την μία πλευρά οι «υποστηρικτές» της μιλούν για ένα… φυτικό προϊόν που δεν έχει καμία αρνητική επίδραση στην ψυχολογία του ατόμου, από την άλλη οι «πολέμιοι» μιλούν για άμεσο συσχετισμό της χρήσης της με την εμφάνιση ψυχώσεων. Τι ισχύει εν τέλει;
«Το ότι η χρήση κάνναβης μπορεί να προκαλέσει ψυχώσεις αποδεικνύεται από επαναλαμβανόμενες έρευνες διαχρονικά», λέει ο κ. Στράτος Λαμπούσης, Ψυχίατρος. Τονίζει ότι η αντίληψη του «είναι φυτικό άρα δεν επηρεάζει αρνητικά τον ψυχισμό» είναι εντελώς λανθασμένη και αντιεπιστημονική.
«Σε άτομα που έχουν προδιάθεση, η βαριά και μακροχρόνια χρήση μπορεί να προκαλέσει ψυχώσεις και αγχώδεις διαταραχές», προσθέτει.
Μάλιστα σε έρευνα που έγινε το 2008 στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, φάνηκε ότι η βαριά χρήση κάνναβης προκαλεί με αλλαγές στην δομή του εγκεφάλου και ιδιαίτερα στην αριστερή πλευρά του «ιππόκαμπου», η οποία συνδέεται με την μνήμη και τα ψυχωτικά σύνδρομα. Η προδιάθεση βέβαια, παίζει καθοριστικό ρόλο στην εμφάνιση των συνδρόμων αυτών. Αλλά όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Λαμπούσης: «Πώς μπορεί να ξέρει κάποιος ότι έχει προδιάθεση; Είναι ένα πείραμα με απρόβλεπτες συνέπειες».
Πιες το… φάρμακό σου Πέρα από τις αρνητικές επιπτώσεις που έχουν επισημάνει κατά καιρούς μελέτες και έρευνες, η φαρμακευτική δράση της κάνναβης είναι ευρέως γνωστή στο επιστημονικό τοπίο. Κατά τον 19ο αιώνα η κάνναβη χρησιμοποιήθηκε ως αναλγητικό για ρευματικούς και οδοντικούς πόνους, ενώ στην Ινδία χρησιμοποιήθηκε και ως αντιεμετικό. Μάλιστα, η αντιεμετική δράση της Δ9-τετραϋδροκανναβινόλης (ΤΗC) έχει κατά καιρούς μελετηθεί και αποδειχθεί ότι είναι δραστική κατά της ναυτίας και της τάσης για εμετό που προκαλείται κυρίως κατά την διάρκεια χημειοθεραπειών. Οι παρενέργειες που προκαλούνται από την χορηγούμενη δόση (περί τα 15mg), όπως υπνηλία, έντονη καταπράϋνση και ψυχική ευφορία, οδήγησαν τον FDA (Food and Drug Administration) στην Αμερική να εγκρίνει από το 1986 τη χρήση της THC ως αντιεμετικού στις περιπτώσεις ναυτίας που προκαλούνται κατά τις θεραπευτικές αγωγές καρκινοπαθών.
Τον Ιούνιο του 2010 επίσης, κυκλοφόρησε επίσημα στο Ηνωμένο Βασίλειο από την εταιρεία GW Pharmaceuticals ένα φάρμακο εν ονόματι Sativex, το οποίο παράγεται από κάνναβη και χρησιμοποιείται για την θεραπεία και ανακούφιση των συμπτωμάτων της σκλήρυνσης κατά πλάκας. Πρόκειται στην ουσία για το πρώτο συνταγογραφούμενο φάρμακο που φτιάχνεται από κάνναβη και πωλείται με την έγκριση του κράτους σε οποιαδήποτε χώρα.
Το «μαύρο» στην Ευρωπαϊκή Ένωση Αν και η κάθε χώρα – μέλος της Ε.Ε. αντιμετωπίζει με διαφορετικό νομικό πλαίσιο το ζήτημα της χρήσης κάνναβης, υπάρχει μία γενικευμένη κατεύθυνση από όλα τα κράτη μέλη προς την ανάπτυξη πολλαπλών και διαφορετικών μέτρων που αφορούν την ποινική μεταχείριση των συλληφθέντων χρηστών κάνναβης με μικροποσότητες για προσωπική χρήση. Αυτά τα μέτρα είναι κυρίως πρόστιμα, παρατηρήσεις, αναστολή και συμβουλευτική θεραπεία.
Η Κύπρος, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ολλανδία χαρακτηρίζουν την κάνναβη ως ουσία, της οποίας τα αδικήματα χρήζουν διαφορετικής αντιμετώπισης, ελέγχου και ποινών. Η Ιρλανδία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, η Ισπανία και η Πολωνία δίνουν προνόμια ειδικά στα αδικήματα που σχετίζονται με την κάνναβη δια νόμου, ενώ χώρες όπως η Γερμανία, η Εσθονία, η Τσεχία και η Δανία, παρέχουν κατευθυντήριες γραμμές ή δικαστική ευχέρεια για να υπάρξει μείωση της ποινής για προσωπική χρήση κάνναβης.
Δείτε αναλυτικά το ισχύον νομικό πλαίσιο για όλες τις χώρες της Ε.Ε εδώ.
Οι Έλληνες (θα) την «πίνουν»… καλύτερα Στην χώρα μας σήμερα, όπως για όλα τα ναρκωτικά, η κατοχή μικροποσότητας είναι πταίσμα που τιμωρείται με πρόστιμο ή 30 μέρες διοικητική κράτηση Μικροποσότητα θεωρούνται τα 20 γραμμάρια μαριχουάνα ή τα 10γρ χασίς. Η κάνναβη διαφοροποιείται από τα υπόλοιπα ναρκωτικά όσον αφορά την καλλιέργειά της, όμως η τελευταία θεωρείται αδίκημα ακόμα και αν είναι για αποκλειστικά προσωπική χρήση.
Όλα αυτά βέβαια, πρόκειται να αλλάξουν άρδην με το νέο νομοσχέδιο που κατάρτισε η ειδική νομοπαρασκευαστική επιτροπή και κατατέθηκε από τον υπουργό Δικαιοσύνης στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής. Σε γενικές γραμμές, προβλέπει πλήρη αποποινικοποίηση της χρήσης απαγορευμένων ουσιών, ελαφρύτερες ποινές για τα "βαποράκια", τιμωρία ανάλογη με την οικονομική αξία των ναρκωτικών και όχι την ποσότητα, αυστηρές διατάξεις για τους μεγαλέμπορους και ευνοϊκή μεταχείριση για όσους συμμετέχουν οικειοθελώς σε θεραπευτικά σχήματα ή προγράμματα αποκατάστασης.
Θα μπορούν δηλαδή οι Έλληνες να καταναλώνουν ελεύθερα κάνναβη στους δρόμους; Όχι ακριβώς. Η κατοχή μικροποσότητας προς ιδία χρήση και η καλλιέργεια κάνναβης θα είναι ποινικά κολάσιμες, αλλά πλέον μόνο ως πταίσμα με ποινή φυλάκισης έως και τρεις μήνες. «Το σχέδιο νόμου μιλάει για θεραπεία, αλλά στην Ελλάδα όπως ξέρετε υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε υποδομές. Εκτός βέβαια, αν έχει προβλεφθεί η επέκτασή τους με την δημιουργία νέων μονάδων», αναφέρει ο κ. Κωνσταντίνος Κοκκώλης, ψυχίατρος και υπεύθυνος Γ΄ Μονάδας Βραχείας Διαρκείας και Α΄ Μονάδας Ολοκληρωμένης Θεραπείας Υποκατάστασης στον ΟΚΑΝΑ Πειραιά. Προς το παρόν όμως, όπως μας πληροφορεί, η αναμονή για κάποιον ο οποίος αποφασίζει να μπει σε πρόγραμμα απεξάρτησης είναι ούτε λίγο ούτε πολύ επτά χρόνια.
«Στόχος του σχεδίου είναι να αδειάσουν οι φυλακές και είναι λογικό», λέει χαρακτηριστικά. «Η φυλακή κοστίζει στο κράτος πολύ περισσότερο απ’ ό,τι η θεραπεία, ενώ το κόστος είναι και κοινωνικό. Από την φυλακή κάποιος βγαίνει χειρότερος, από την θεραπεία βγαίνει καλύτερος».
«Είναι μια βάση, η οποία συμβαδίζει με τα ευρωπαϊκά δεδομένα», καταλήγει, «αλλά είναι αμφίβολο το αν θα μπορέσει να υλοποιηθεί στην Ελλάδα».
Κάνναβη και slang: Όταν καπνίζει ο λουλάς…
Η ονοματολογία της κάνναβης είναι περίπου το ίδιο χαώδης με τις ποικιλίες της. Έτσι η κάνναβη είναι γνωστή και ως λεμόνι, κασέρι, τυρί, ντάχα, μαύρο (αν και συνήθως έτσι καλείται το χασίς), βρομά (το μαύρο ανάποδα), οξυγόνο, φούντα, νταφού (η φούντα ανάποδα), φού, τσούρου, πράσο, φορφόλι, τζόϊν (απο το αγγλικό joint), φώξεν, λαλάκι, γρασίδι, χόρτο, ντούρου,τσουρί,ντουντού, σμπιγδάνι, ντουμάνι, μπουρούχα (χαμηλής ποιότητας κάνναβη όπως το “αλβανικό”), πορτατίφ, λαμπατέρ, φαίος, μπέκος, ρο και ντι βι ντι.
Πηγή: http://www.in2life.gr/
